Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
«Φωτίζου, φωτίζου Ιερουσαλήμ, ήκει γαρ σου το φώς και η δόξα Κυρίου επί σε ανατέταλκεν»[1].
Ο άγιος προφήτης Ησαΐας οκτακόσια (800) έτη πριν να έλθη ο Σωτήρ και Λυτρωτής ημών Χριστός επί της γής, ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, προεφήτευσε, φωτισμένος από την χάρη του αγίου Πνεύματος, την εκ νεκρών Ανάσταση του Κυρίου μας. Το μεγάλο αυτό και συγκλονιστικό θαύμα της Αναστάσεως του Χριστού μας διερμηνεύει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, εμπνεόμενος από τα παραπάνω λόγια του προφήτου Ησαΐου, ο μέγας άγιος Ιεράρχης και πατέρας της ορθοδόξου δογματικής Ιωάννης, ο Δαμασκηνός, στον κανόνα του Πάσχα, «νύν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γή και τα καταχθόνια. Εορταζέτω γούν πάσα κτίσις, την έγερσιν Χριστού εν ή εστερέωται»[2].
Δικαίως και ο κορυφαίος των αγίων Αποστόλων, ο ιδρυτής της αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας άγιος απόστολος των εθνών Παύλος γράφει για το γεγονός αυτό στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του. «ει Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις ημών… κενόν το κήρυγμα ημών»[3].
Εξ αυτών διαπιστώνομε ότι αυτό το θαύμα των θαυμάτων, δηλαδή η νίκη εναντίον του θανάτου και η Ανάσταση του Χριστού μας από τους νεκρούς, αποτελεί το θεμέλιο του Χριστιανισμού, και θα πρέπη και εμείς πάντοτε να το έχωμε στον νού μας, και να το βιώνωμε καθημερινώς, μελετώντας με προσευχή ευχή και προσοχή αυτό το μέγιστο γεγονός, το οποίο ήλλαξε την όψη της ανθρωπότητος.
«Το φώς το αληθινόν, ό φωτίζει και αγιάζει πάντα ανθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον»[4] κατά τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον Απόστολο και Ευαγγελιστή, καταυγάζει την διάνοια εκείνων οι οποίοι με πολλή πίστη το ποθούν και το οποίο θερμαίνει την καρδιά τους, διαλύοντας τον παγετό εκείνο που προκαλεί μέσα τους το μίσος, ο φθόνος και γενικώς η ανθρωπίνη κακία.
Αγαπητοί μου,
Ο νικητήριος παιάνας της Αναστάσεως, τον οποίο αποτελεί ο θεσπέσιος εκείνος ύμνος «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος», θα πρέπη να αποτελή το σύνθημα κάθε ημέρας για να μας βοηθή στο να αποβαίνωμε ενσυνείδητα τέκνα του αναστάντος Θείου Λυτρωτού.
Δυστυχώς η παρούσα εποχή ελησμόνησε το μέγα τούτο θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου και δεν εγεύθηκε τους γλυκούς και ευχύμους πνευματικούς καρπούς, οι οποίοι πηγάζουν από αυτήν.
Είναι πλέον καιρός της επιστροφής προς τον Αναστάντα Κύριο όλης της ανθρωπότητος εάν αυτή επιθυμή ειλικρινώς να δή ημέρες καλύτερες από τις σημερινές, ημέρες κατά τις οποίες θα βασιλεύη η πηγή της χαράς, της ειρήνης και της ευτυχίας, για τα οποία έχομε πλασθεί από τον Θεό μας. «Τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα»[5].
Είθε και εμείς σαν καινούργιοι άνθρωποι να ζήσωμε την καινούργια κατά Χριστόν ζωή, ούτως ώστε μία ημέρα, φεύγοντας από τον μάταιο και φθαρτό αυτό κόσμο, να εισέλθωμε νικητές και τροπαιούχοι στην βασιλεία του Αναστάντος Κυρίου για να ίδωμε «εκείνα που οποιοδήποτε μάτι δεν τα είδε και οποιοδήποτε αυτί δεν τα ήκουσε, και ούτε τα σκέφθηκε ο λογισμός του ανθρώπου, όλα εκείνα που ητοίμασε ο Θεός για εκείνους που τον αγαπούν»[6].
Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και πασχαλινές ευλογίες
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
