Προτιμάμε την εποχή του “Ρόδα – Τσάντα και Κοπάνα” από την εποχή του Facebook

Είναι σίγουρο ότι εμείς οι ελαφρώς μεγαλύτεροι που έχουμε ζήσει την εποχή της γειτονιάς και του διπλού (ποδόσφαιρο)  στην αυλή του σχολείου προτιμούμε την εποχή εκείνη από την σημερινή, της ηλεκτρονικής εξάρτησης μέσω του Facebook και του Ιnstagram που ήρθανε για να σβήσουν μνήμες και να μεγαλώσουν παιδιά ρομποτάκια.

Προτιμάμε την εποχή της “Ρόδα – τσάντα και Κοπάνα” από την εποχή του Joker.

Προτιμάμε το φλέρτ στην ντισκοτέκ ή στην κεφετέρια από το Like στο facebbok.

Ακόμα και η “χυλόπιτα” που μπορεί να τρώγαμε στην πρόταση για μία σχέση με ένα κορίτσι ήταν μία κατάσταση που ζούσαμε μέχρι τέλος και σε όλα της τα στάδια.

Σήμερα όλα γίνονται ηλεκτρονικά και πλέον ακόμα και τα συναισθήματα μας θα πρέπει να έχουν barcode για να μπορέσουν να αποδικοποιηθούν από αυτές τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης που αποτελούν το μοναδικό πεδίο δράσης και έκφρασης των νέων.

Εκείνη την εποχή ζούσαμε τις στιγμές μας  και δεν τις σκηνοθετούσαμε για να τις διαφημίσουμε στον προσωπικό μας λογαριασμό στο fb ή στο instagrtam.

Πλέον το fb και το instagram δεν είναι απλά ένας τρόπος έκφρασης αλλά για ορισμένους είναι η ίδια τους η ζωή αφού αν δεν ανέβει εκεί δεν έγινε ποτέ.

Και το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτός ο δρόμος είναι χωρίς επιστροφή και είναι ένας δρόμος που θα είναι μόνιμα κατηφορικός.

Το κινητό είναι πλέον προέκταση του χεριού μας και τα περισσότερα πράγματα στην καθημερινότητας μας γίνονται από αυτή την συσκευή με μία εντολή.

Εμείς παρόλα αυτά και με όσες αντιστάσεις πλέον μας έχουν απομείνει προτιμάμε να ανοίγουμε τα φώτα στο σπίτι μας πατώντας απλά τον διακόπτη και όχι από το κινητό μας τηλέφωνο με μία απλή εντολή ενώ είμαστε στο super market για ψώνια.

Είναι φοβερό να βγαίνουν οι νέοι στην καφετέρια να κάθονται στην ίδια παρέα , στο ίδιο τραπέζι και να προτιμούνε να μιλάνε μεταξύ τους μέσω μηνυμάτων  sms !

Είναι ανατριχιαστικά αληθινό και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Αυτά είναι σημάδια απομόνωσης που οδηγούνε σε διάφορα σκοτεινά μονοπάτια όπου σε κάθε γωνία παραμονεύει η κατάθλιψη.

Γιατί νομίζετε οτι τα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι δεν παθένανε κατάθλιψη ;

Δεν είχανε προβλήματα νομίζετε ;

Πολλά περισσότερα και σίγουρα πολύ μεγαλύτερα αλλά δεν ήταν απομονωμένοι και κλεισμένοι μέσα σε ένα δωμάτιο μπροστά σε ένα κινητό ή ένα λάπτοπ.

Καιρό είχε να χτυπήσει ο ΔΕΔΔHE και χτύπησε προχθές με τον Νοτιά.

1,5 χωρίς ρεύμα το Παληό , πάνω από 3 ώρες χωρίς ρεύμα η Νέα Ηρακλείτσα και όλα καλά αφού κανείς ούτε στην Καβάλα , ούτε στο τηλεφωνικό κέντρο της Αθήνας που καλείς σε περίπτωση βλάβης δεν γνώριζε να μας πει κάτι περισσότερο  και κυρίως για τον χρόνο αποκατάστασης παρά μόνο μας επιβεβαιώνανε την βλάβη .

Καλή σας ημέρα και καλή συνέχεια.

ΑΛΟΡΑ !