Σεβάσματα

 Σεβάσματα

Χαίρεσαι πραγματικά να βλέπεις και να ακούς τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας κ.κ Βαρθολομαίο. Ο Πατριάρχης μας είναι λόγιος, πνευματικός πατέρας, μαχητής, αγωνιστής, απλός και τέλος ανθρώπινος. Επί 25 έτη ποιμαίνει σοφώς και σαφώς το οικουμενικό ποίμνιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εν μέσω αντιξοοτήτων, επιβουλών και κακοβουλιών. Ωστόσο αυτός στέκει και αντέχει, προφανώς με τη χάρη και την ευλογία του Τριαδικού Θεού, στερρός και σταθερός δεν παλινωδεί και διακρίνεται από μία πρωτοφανή συνέπεια, η οποία αυτονοήτως και συνάδει με το βάρος του Ποιμενάρχου, που από τη Κωνσταντινούπολη αντιμετωπίζει νηφάλιος και πράος, όλα εκείνα τα προβλήματα τα οποία απορρέουν από την αδύναμη ανθρώπινη φύση του ποιμνίου του και όχι μόνο αυτού.

Παρακολουθούμε εδώ και έτη τα μηνύματα του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τα Χριστούγεννα, την Ανάσταση και την αρχή του εκκλησιαστικού έτους, την πρώτη Σεπτεμβρίου και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τόσο το χάρισμα του κάλλους του λόγου του, καθώς και το βαθύ πατερικό, πνευματικό χαρακτήρα τους, ο οποίος προσιδιάζει ανέτως μα τους μεγάλους βιωματικούς και χαρισματικούς μύστες της Ορθοδόξου πατερικής παραδόσεως.

Θεωρούμε ότι είναι και ορθόδοξος και πνευματικός ο χαρακτηρισμός του “πράσινου” Πατριάρχου, που του έχει αποδοθεί, για το έμπρακτο ενδιαφέρον του, ως προς τη καταστροφή της οικολογικής Κτίσεως. Πιστεύουμε ότι του αναλογεί  και μία άλλη εξ ίσου ορθόδοξη και πνευματική ιδιότητα, που έχει να κάνει με το Γένος και αυτή δεν είναι άλλη από εκείνη του Αρχιερέα των σεβασμάτων της χριστιανικής λατρείας και των προσκυνημάτων που λειτουργεί όλα αυτά τα έτη, σε προγονικές εστίες, των οποίων τα ερείπια, είναι ζωντανές, αναβλύζουσες χάρη και ευλογία λειψανοθήκες.

Τον ακούς βράδυ Κυριακής στο τηλεοπτικό σταθμό 4Ε, να δίδει συνέντευξη καθ’ οδόν προς τη Κύζικο, προκειμένου να ιερουργήσει τη Θεία Λειτουργία στα ερείπια-λείψανα του Ιερού Ναού της Παναγίας της Φανερωμένης. Τόσο το πρόσωπό του, όσο και ο λόγος του, φέρουν εκείνη τη λάμψη που χαρακτηρίζει τους αγωνιστές, μαχητές, μάρτυρες οι οποίοι με χαρά και πίστη αγωνίζονται για το δίκαιο του αγώνα τους.

Δεκαπενταύγουστος του 2014 στο Πήλιο, μέσα στο αυτοκίνητο, μεσημέρι μετά τη Θεία Λειτουργία πηγαίνοντας προς τη παραλία, ακούμε στο ραδιόφωνο το Πατριάρχη, να απευθύνει μήνυμα, λίγο πριν την απόλυση στα ερείπια-λείψανα της Παναγίας Σουμελά στον αγαπημένο, πατρογονικό Πόντο και η συγκίνηση σπάει το λόγο του και σπάμε και εμείς και βρεθήκαμε από το Πήλιο, νοερώς, μέσα από τα λόγια του Πατριάρχου, δίπλα του και τον αισθανθήκαμε και ταξιδέψαμε μαζί του.

Στη συνέντευξη του βλέπουμε να μιλά για τις Θείες Λειτουργίες που τέλεσε στη Πέργαμο και στη Μαλακοπή, το πως είχαν εκεί συγκεντρωθεί φανατικοί, οι οποίοι απειλούσαν τη σωματική ακεραιότητα του ιδίου και της συνοδείας του και που με τη παρουσία της αστυνομίας, οι απειλές έμειναν απειλές και δεν έγιναν πράξη.

Μας πληροφορεί ακόμη ότι αυτοί, κατά τη διάρκεια του μυστηρίου, εισήλθαν στο χώρο του σεβάσματος καπνίζοντας και τρώγοντας ξηρούς καρπούς, τους οποίους και έριχναν στο διάκο την  ώρα που εκείνος θυμιάτιζε τα ερείπια-λείψανα του Ιερού Ναού.

Εκτός αυτού του είδους των προκλήσεων, υπήρξαν και λεκτικές:

-Αφού δεν υπάρχουν εδώ χριστιανοί, τι ήρθες να κάνεις;

Προσπαθούμε να βρεθούμε και πάλι δίπλα του και σε αυτές τις προκλήσεις και τον βλέπουμε να απαντάει, ως από παλαιά ερχόμενος πνευματικός πατέρας και να τους λέει, όπως και τους απάντησε:

– Λάθος, υπάρχουν χριστιανοί και είναι πολλοί, οι οποίοι είναι θαμμένοι σ’ αυτά τα χώματα και ήρθαμε να τους λειτουργήσουμε, διότι μας αναμένουν εδώ και πάρα πολλά έτη.

Ο Πατριάρχης μας, γνωρίζει καλά τη χώρα των ζώντων και είναι διάκονος του ποιμνίου του.

Εμείς του αποδίδουμε τα σέβη, την αγάπη και τη συμπαράστασή μας, την ευλογία του την είχαμε την 23-10-2013 στην Ι.Μ. Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη.

“[….] όλα τα στοιχεία της ιερής αυτής τελετής είναι κοινά και στους ζωντανούς και στους νεκρούς. Διότι και τα αίτια του αγιασμού, επειδή είναι ψυχικά αγαθά, υπάρχουν και στις δύο αυτές κατηγορίες και αυτό που δέχεται πρώτο τον αγιασμό και είναι οικείο με αυτόν είναι το ίδιο (η ψυχή) και ο Ιερεύς που αγιάζει είναι ο ίδιος (ο Χριστός)[….]” ( Αγίου Νικολάου Καβάσιλα “Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας” Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας” Γ’ έκδοση 1995, σελ. 136)

Γιώργος  Καλεάδης

Πρόεδρος Πυρικαύστου Ελλάδας

οικονομολόγος, συγγραφέας

Διαβάστε επίσης