ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ από τη Σαπφώ Αγγελούδη-Ζαρκάδα

Ήταν αργά το βράδυ της Πέμπτης όταν διάβηκα την είσοδο του μετζίτ του Ιμαρέτ για να δώ την έκθεση του. Περιλαμβάνει μόνο δεκαεπτά πίνακες, αλλά αυτό τελικά αποτελεί προσόν, καθώς αυτά τα έργα είναι καρπός της πενηντάχρονης θητείας του στην αγιογραφία και αντιπροσωπεύουν προσωπικούς περιόδους, γι αυτό χρειαζόταν το καθένα το ζωτικό του χώρο.

Ομολογώ ότι μου έλειψε ο χρόνος δημιουργίας τους, γιατί θα κατανοούσα καλλίτερα την εξέλιξη της τέχνης του, αλλά οι καλλιτέχνες έχουν τους δικούς τους κώδικες και οφείλουμε να τους σεβόμαστε απολύτως.

Με όλο λοιπόν το σεβασμό προσέγγισα το βράδυ αυτό τα έργα του και κατανόησα ότι φιλοτεχνήθηκαν με ασυνήθιστο μόχθο από ένα καλλιτέχνη που συνδυάζει το ζωγράφο, τον αγιογράφο αλλά και τον επίμονο ερευνητή. Γεγονός σπάνιο για την σημερινή εποχή της ταχύτητας και της υπερπροσφοράς.

Με άγγιξαν βαθιά  η στατικότητα των μορφών, η ασυνήθιστη ανύψωση τους,  το χαμηλό τους βλέμμα, η ταπείνωση, η ελπίδα, η προσμονή, η εξαϋλωση, η δραματική συνύπαρξη του σκοτεινού με το  εκτυφλωτικό χρυσό.

Διαπίστωσα αμέσως, ότι τα δεκαεπτά αυτά έργα δεν έχουν φτιασίδια για να μας εντυπωσιάσουν, αποδεικνύουν όμως  την εμπειρία, την τριβή, τη γνώση, το σεβασμό και την ταπεινότητα ενός μαθητή του Φώτη Κόντογλου, που δουλεύοντας σκληρά και επίμονα, απελευθερώθηκε από τον δάσκαλό του, με αποτέλεσμα να μπορεί να ακροβατεί με αξιοθαύμαστη χάρη ανάμεσα στην αγιογραφία και στην κοσμική ζωγραφική.

Κι αυτό είναι μεγάλη κατάκτηση, αν σκεφτούμε ότι η ελληνική ζωγραφική των χρόνων του βυζαντίου αλλά και των σκοτεινών χρόνων της οθωμανικής διοίκησης μεγαλούργησε και επέζησε ως εμάς κυρίως μέσω της αυστηρής άσκησης της αγιογραφίας. Και πραγματικά με το έργο του ο Θασίτης καλλιτέχνης μας δίνει την εντύπωση ότι επιτυγχάνει το ίδιο, στη σημερινή εποχή της καλλιτεχνικής υπερπροσφοράς. Συγκεκριμμένα ξαναγυρνά στις ρίζες της αγιογραφίας και ασκείται και βασανίζεται όπως ο ανώνυμος αγιογράφος της εποχής, για να δημιουργήσει έργα που με τις φόρμες, τη λιτότητα, το χρώμα και την επιδειξιότητα του μας αγγίζουν με τρόπο μοναδικό.

ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΟ  ΘΑΣΙΤΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΓΑΜΒΡΕΛΗ

Σαπφώ Αγγελούδη-Ζαρκάδα