Τα κακώς κείμενα μέσα από τα μάτια ενός φωτογράφου τοπίου

Ο Ηλίας Πεντίκης είναι φωτογράφος τοπίου που γεννήθηκε και ζει στην Καβάλα. Ο Ηλίας στη διάρκεια του «φωτογραφικού ταξιδιού» του έχει αποσπάσει πλήθος διακρίσεων, έχει κερδίσει μετάλλια σε διεθνείς φωτογραφικούς διαγωνισμούς, καθώς και εύφημες μνείες, συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις ενώ φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί σε διακεκριμένα φωτογραφικά περιοδικά.

Προσφάτως επισκέφθηκε το μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας για φωτογραφική εξόρμηση με τον αδερφό του, που δεν είχε δει ποτέ τη διαδρομή από το νερόμυλο έως κάτω τον καταρράκτη και ήθελε να τη φωτογραφίσει. Αυτή είναι η πλέον κατάλληλη εποχή (Ιανουάριος – Μάρτιος) αφού λόγω του όγκου του νερού, σχηματίζονται μικροί καταρράκτες σε σημεία που το καλοκαίρι δεν υπάρχουν. Έτσι προσφέρεται για χαλαρό περπάτημα μέσα σε ένα πανέμορφο τοπίο.

Όσα όμως αντίκρισε, που δεν ήταν διόλου όμορφα και ενθαρρυντικά για την επικρατούσα κατάσταση, τον ώθησαν να ανεβάσει σχετική ανάρτηση στο προσωπικό του προφίλ, στο facebook. Ο Ηλίας αναφέρθηκε στο γεφύρι του καταρράκτη της Αγίας Βαρβάρας Παρανεστίου, που έχει καταρρεύσει εδώ και χρόνια. Αναφέρθηκε όμως γλαφυρά και στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται το μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας. Συνέδεσε τα τοπία με την παγκόσμια ανάπτυξη του φωτογραφικού τουρισμού. Αναρωτήθηκε δε πως θα καταφέρουμε να προωθήσουμε τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού στην ευρύτερη περιοχή μας, εάν εγκαταλείπουμε τις υποδομές και δεν εκμεταλλευόμαστε αρκούντως της ομορφιές που η ίδια η φύση έχει τόσο εύστοχα δημιουργήσει.

Η σχετική ανάρτηση του Ηλία Πεντίκη αναφέρει τα εξής:

Καταρχάς συμφωνούμε ότι στην εποχή των social media η εικόνα και το βίντεο παίζουν τρομακτικό ρόλο στη διαμόρφωση γνώμης και άποψης; Συμφωνούμε ότι η εικόνα έχει αποκτήσει τεράστια δύναμη επιρροής; Συμφωνούμε πως όλα αυτά παίζουν ρόλο και στον τουρισμό;

Πάμε παρακάτω. Τον Οκτώβρη ή Νοέμβρη του 2015 είχα ακούσει από φίλους φωτογράφους ότι το γεφύρι στον καταρράκτη της Αγίας Βαρβάρας στο Παρανέστι το είχε παρασύρει ο χείμαρρος που είχε φουσκώσει. Τον Μάρτιο του 2016, αρκετούς μήνες μετά, πάω προς τα εκεί και το γεφύρι δεν ήταν στη θέση του. Μάλιστα τη στιγμή που έψαχνα να βρω πως μπορώ να περάσω απέναντι ήρθε και ένα λεωφορειάκι με κόσμο που ανέβαινε από τον Βόλο (αν θυμάμαι καλά) με σκοπό να επισκεφθεί την περιοχή. Δυστυχώς ενώ ήθελαν να πάνε στον καταρράκτη και έκαναν τόσα χιλιόμετρα, αναγκάστηκαν να γυρίσουν στη Δράμα.

Τον Δεκέμβριο του 2016 περάσαμε στον καταρράκτη της Αγίας Βαρβάρας με τον φίλο τον Γ. Π. όχι γιατί υπήρχε γέφυρα, αλλά γιατί το αρκουδόρεμα ήταν παγωμένο και κάποιοι είχαν ρίξει έναν κορμό δέντρου σε ένα σημείο, επομένως πατώντας στον κορμό περάσαμε απέναντι. Δηλαδή είχε περάσει πάνω από χρόνος και η γέφυρα δεν είχε αποκατασταθεί. Και δεν συζητάμε για κανένα φαραωνικό έργο. Μια σιδερένια γέφυρα!!!

Στην περιοχή μας. Χθες την Κυριακή που πήγα με τον αδερφό μου στο μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας, το μονοπάτι είναι στην χειρότερη κατάσταση του από το 2013 που το επισκέπτομαι. Έχει ρημάξει! Τα ξύλινα κάγκελα του μονοπατιού σε πάρα πολλά σημεία έχουν ξηλωθεί, ενώ από τη διάβρωση σε ένα σημείο έχει καθιζήσει όλη η πλαγιά μαζί με δυο μεγάλα δέντρα που έχουν φράξει το μονοπάτι και κάναμε ακροβατικά για να περάσουμε. Δηλαδή το πράγμα έχει γίνει πλέον επικίνδυνο. Δεν συζητώ για τα σκουπίδια κτλ. αυτά τα ξέρετε. Αναρωτιέμαι τι θα μπορέσουν να πρωτοφτιάξουν για το Wood Water το καλοκαίρι. Καταρχάς το μονοπάτι χρειάζεται μελέτη από μηχανικό, είναι τραγική η κατάσταση του εξαιτίας της διάβρωσης.

Αυτά είναι π.χ. δύο παραδείγματα. Που κολλάνε όμως με τη φωτογραφία; Κολλάνε! Γιατί όταν διαφημίζεις μια περιοχή ή θες να δείξεις τι μπορεί να σου προσφέρει μια περιοχή… Όπως τον Φεβρουάριο του 2016 που η ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ πήγε στην έκθεση στην Ινδία και μας ζήτησαν εμένα και τον φίλο Α. Κ. δυο φωτογραφίες μας για να δείξουν την Καβάλα και επίσης τον καταρράκτη από το μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας, εννοείται χωρίς αντίτιμο (μην το συζητήσουμε τώρα αυτό), εξυπακούεται πως έχεις κάποιες υποδομές για να καθοδηγήσεις τον τουρίστα σε αυτό που θες να του προσφέρεις και που διαφημίζεις. Γιατί του λες ότι έχεις καταρράκτες, έχεις βουνό (Παγγαίο), έχεις παραλίες φυσικά, έχεις την παλιά πόλη στην Παναγία και τέλος πάντων μπορείς να συντηρήσεις τουρισμό ολόκληρο το χρόνο και όχι μόνο το καλοκαίρι στα μπιτσόμπαρα στους Αμμολόφους.

Για να μην πω για τον φωτογραφικό τουρισμό που εμείς ακόμα δεν τον έχουμε ανακαλύψει!! Θα μου πείτε δεν είμαστε Ισλανδία, δεν είμαστε Δολομίτες, δεν είμαστε Σλοβενία, δεν είμαστε Νορβηγία αλλά θα σας πω ότι ούτε και αυτοί ήταν κάποτε φωτογραφικοί προορισμοί. Και όταν κάποια στιγμή πήγαν μερικοί “τρελοί” φωτογράφοι και έφεραν υλικό από εκείνες τις περιοχές, ξαφνικά έγινε το “έλα να δεις”. Και έγινε της μόδας η Ισλανδία, οι Δολομίτες, η Σλοβενία, η Νορβηγία κ.α.

Γιατί κατάλαβαν πως η δύναμη της εποχής μας είναι η εικόνα και βοήθησαν και οι τοπικοί άρχοντες σε αυτή την κατεύθυνση. Και ξαφνικά από εκεί που τους Δολομίτες τους γνώριζαν μόνο για σκι το χειμώνα και περπάτημα το καλοκαίρι, γέμισαν από φωτογράφους που έχουν κατακλύσει το σύμπαν με φωτογραφίες από εκεί. Ποια μεγαλύτερη διαφήμιση υπάρχει από αυτό;

Χθες στο μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας σιχάθηκα τον εαυτό μου. Δεν είναι μόνο τα σκουπίδια, δεν είναι μόνο τα ξηλωμένα κάγκελα, δεν είναι μόνο που το μονοπάτι το πήρε η κατηφόρα, είναι και ότι δεν μπορείς πια να το φωτογραφίσεις. Παντού κλαδιά από τα δέντρα. Η βλάστηση έχει φουντώσει Σε άλλες χώρες που την “πήραν χαμπάρι” στήνουν ακόμα και εξέδρες για τον κόσμο και τους φωτογράφους. Παντού! Και δεν χρειάζεται να είμαστε ούτε στο Yosemite στις ΗΠΑ ούτε να είμαστε Ισλανδία. Ακόμα και στο Πλίτβιτσε της Κροατίας υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία που μπορείς να στηθείς οργανωμένα. Και γίνεται της κακομοίρας! Κυριολεκτικά! Κάτι τέτοιο στην Ελλάδα δυστυχώς μόνο στα Μετέωρα το συνάντησα.

Και αν δεν μας ενδιαφέρει τουριστικά το μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας εδώ σε εμάς, τουλάχιστον γιατί δεν γίνεται κάτι για το Φαλακρό ή για τον καταρράκτη της Αγίας Βαρβάρας και του Λεπίδα στο Παρανέστι, για το δάσος Φρακτού. Αλλά ακόμα και στον Λειβαδίτη να πας πρέπει να έχεις πνευμόνια! Δεν είναι για όλους! Πόσο δύσκολο είναι να γίνει ένας δρόμος; Τόσα χρόνια;

109 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ

Ο Ηλίας Πεντίκης ετοίμασε ένα φάκελο με 109 φωτογραφίες απεικονίζοντας την υφιστάμενη κατάσταση στο μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας, όπου περιέχονται οι ακόλουθες αστοχίες:

1) Μια παλέτα να καλύπτει την τρύπα του νερόμυλου, καρέκλες σκισμένες, και έναν πάγκο ξεχαρβαλωμένο. Επίσης την ταμπέλα από το περσινό Wood Water που κανένας δεν την κατέβασε. Μάλλον περιμένουν για του χρόνου.

2) Σκουπίδια μέσα στο ρέμα, στο μονοπάτι, στα καλαθάκια που δεν τα έχει αδειάσει κανένας, και στο χώρο κάτω του καταρράκτη.

3) Τα ξηλωμένα ξύλινα κάγκελα. Είναι τόσα πολλά τα σημεία και τόσο μεγάλα τα χάσματα σε κάποια από αυτά, που η προστασία για να μη γλιστρήσει ας πούμε κάποιο παιδάκι μέσα στο ρέμα είναι μηδενική.

4) Το σημείο που έχει γίνει κατολίσθηση και έχουν φύγει δέντρα μέσα στο ρέμα, φράζοντας επίσης το μονοπάτι. Για να περάσει κάποιος, μπορεί μόνο μέσα από τα κλαδιά.

5) Η διάβρωση στην πλαγιά που θα πρέπει κανονικά να υποστηριχθεί με κάποιον τρόπο.

6) Η βλάστηση, τα κλαδιά δηλαδή στον καταρράκτη κάτω, όπου καθώς έχουν μεγαλώσει κρύβουν το οπτικό πεδίο.

Όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε ο Ηλίας Πεντίκης: «Σε επίπεδο φωτογραφικού τουρισμού εμείς είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Αν δεν είχα επισκεφθεί 2-3 προορισμούς στο εξωτερικό ώστε να ανοίξουν τα μάτια μου, δεν θα μπορούσα να κάνω σύγκριση. Δυστυχώς τώρα η σύγκριση είναι άμεση».

Όντως, η σύγκριση δεν είναι μόνο άμεση αλλά και το αποτέλεσμά της προκύπτει άκρως αποθαρρυντικό για εκείνους που πιστεύουν ότι διεθνώς προβάλουν επαρκώς την περιοχή μας. Προφανώς προτιμούν να μένουν εμμονικά προσκολλημένοι στο τετριμμένο τουριστικό τρίπτυχο ήλιος – παραλία – μουσακάς…

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΠΕΝΤΙΚΗΣ;

Η ενασχόληση του Ηλία Πεντίκη με τη φωτογραφία άρχισε το καλοκαίρι του 2012.  Διαθέτει μία δημιουργική προσωπικότητα και φαντασία, καθώς στο παρελθόν έχει επίσης ασχοληθεί με διάφορες καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Γράφει ποίηση από το Γυμνάσιο και για αρκετά χρόνια υπήρξε ο ντράμερ σε ένα ροκ μουσικό σχήμα της Καβάλας. Ωστόσο στη φωτογραφία στην οποία κατέληξε, βρήκε εκείνο το μέσον με το οποίο κατάφερε να εκφράσει στην πλήρη του διάσταση την προσωπική του ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση.

Ο Ηλίας έως τώρα, έχει βραβευθεί με τις παρακάτω διακρίσεις:

-Το 2013 μια φωτογραφία του δημοσιεύτηκε στο βιβλίο Best of Photography 2013 στον 33ο διαγωνισμό φωτογραφίας του περιοδικού Photographer’s Forum (pfmagazine.com) με σπόνσορα τη Sigma.

-Το 2014 μια άλλη φωτογραφία του δημοσιεύτηκε στο βιβλίο Best of Photography 2014 στον 34ο διαγωνισμό του Photographer’s Forum (pfmagazine.com), επίσης με σπόνσορα τη Sigma ενώ ταυτόχρονα η φωτογραφία αυτή κέρδισε Εύφημο Μνεία.

-Το 2016 κέρδισε 5 Εύφημους Μνείες στο διεθνή διαγωνισμό International Photography Awards  2016 στους μη επαγγελματίες (17.040 συμμετοχές από 162 χώρες).

-Το 2016 έλαβε 5 Εύφημους  Μνείες στον ετήσιο διεθνή διαγωνισμό Monochrome Awards (7000 εικόνες φωτογράφων από 86 χώρες).

-Το 2017 στα διεθνή φωτογραφικά βραβεία Μόσχας κέρδισε χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία “Advertising: Travel/Tourism” και χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία “Architecture: Bridges”. Επιπλέον η εικόνα του που έλαβε το χρυσό μετάλλιο, κατετάγη στη Δεύτερη Θέση στη γενική κατηγορία της Αρχιτεκτονικής Φωτογραφίας για μη επαγγελματίες φωτογράφους και συμμετείχε σε  έκθεση φωτογραφίας στη Μόσχα.

-Το 2017 μία φωτογραφία του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ, που είναι το μεγαλύτερο και πιο γνωστό περιοδικό φωτογραφίας στην Ελλάδα.

-Το 2018 έλαβε 5 Εύφημους Μνείες στο διεθνή διαγωνισμό Inernational Photography Awards σε 5 διαφορετικές κατηγορίες στους μη-επαγγελματίες.

-Επίσης έχει συμμετάσχει σε δύο ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας, και έχει να επιδείξει κάποιες παρουσίες στην πρώτη σελίδα του 500px, του πιο γνωστού site ανάρτησης φωτογραφιών.