μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Την Τρίτη το απόγευμα βρέθηκε στην Καβάλα μια «παλιά καραβάνα» του ελληνικού ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (πινκ πονκ) Μανώλης Κολυμπάδης. Λίγες μόνο ημέρες μετά την επανεκλογή του στην θέση του προέδρου της ομοσπονδίας περιοδεύει στην Ελλάδα, συναντά προέδρους επαρχιακών σωματείων επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Στην Καβάλα συνάντησε τον πρόεδρο του τοπικού συλλόγου Χρήστο Κανάρη, ο οποίος εδώ και λίγο καιρό είναι κι αυτός εκλεγμένο μέλος της διοίκησης της ομοσπονδίας. Ο Μανώλης Κολυμπάδης βρίσκεται στον χώρο πολλά χρόνια. Είναι μέλος της Ολυμπιακής Επιτροπής, παλαιότερα υπηρέτησε τον αθλητισμό από διάφορες άλλες θέσεις. Διετέλεσε ακόμη και πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Καταπολέμησης της Βίας.
Πολιτικά ο Μανώλης Κολυμπάδης ήταν ΠΑΣΟΚ. Κάποια όμως στιγμή ο εκσυγχρονισμός (εποχή Σημίτη) προώθησε κι ανέδειξε τον Κώστα Παταβούκα. Ο οποίος και διαδέχθηκε τον Μανώλη Κολυμπάδη στα διάφορα κομματικά πόστα. Τότε ο Κολυμπάδης πήρε το καπελάκι του και έφυγε. Πλέον με την πολιτική δεν έχει καμία σχέση. Όσο μπορεί βέβαια διότι όλα αυτά τα μέτρα σε υποχρεώνουν να αποκτήσεις σχέσεις και με την πολιτική και με τους πολιτικούς. Σχέση αντίθετης άποψης. Κριτικής και αμφισβήτησης μιας σειράς επιλογών που δημιουργούν τα γνωστά αδιέξοδα σε όλους σχεδόν τους έλληνες πολίτες.
Ο Μανώλης Κολυμπάδης είναι γνήσιο τέκνο των Αθηνών. Γεννήθηκε. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Επωφελήθηκε των ευκαιριών. Ως που στο τέλος αντιλήφθηκε την διαφορετικότητα της επαρχίας. «Αν μπορούσα θα ζούσα στην επαρχία» είπε προχθές και φυσικά το εννοεί. Διαπιστώνει δε κάτι ακόμη. Οι δημόσιοι υπάλληλοι από την Λάρισα και πιο πάνω είναι διαφορετικοί. Καθόλου ευθυνόφοβοι, διευκολύνουν την επιτραπέζια αντισφαίριση αφού ουσιαστικά την φιλοξενούν σε χώρους κατά βάση σχολείων.
Χρησιμοποιούμε και το παράδειγμα του Μανώλη Κολυμπάδη, τις απόψεις που διατυπώνει ζώντας στην Αθήνα αλλά περιοδεύοντας στην Ελλάδα για να καταλήξουμε σε ένα ίσως γνωστό συμπέρασμα. Η κρίση είναι διαφορετική στην Αθήνα. Πιο σκληρή. Στην επαρχία τα πράγματα είναι αλλιώς. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Όσο για τον αθλητισμό και το πινκ πονκ, ο Κολυμπάδης είναι πάλι σαφής. Να κρατήσουμε –λέει- τα παιδιά στον αθλητισμό αφού στα γήπεδα υπήρχεκαι υπάρχει μια ζεστή ατμόσφαιρα (τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά).
Το πινκ πονκ σήμερα αναπτύσσεται σε χώρους σχολείων σε όλη την Ελλάδα. Αφού δεν υπάρχουν γήπεδα ή αυτά είναι «πιασμένα» από άλλα αθλήματα, η επιτραπέζια αντισφαίριση χρησιμοποιεί τις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων των σχολείων. Μικρά γυμναστήρια Γυμνασίων ή Λυκείων. Εδώ λοιπόν παρεμβαίνει ο δημόσιος υπάλληλος, συνήθως είναι ο διευθυντής του σχολείου. Μέχρι την Λάρισα (κατά τον Κολυμπάδη) όλοι είναι τυπικοί. Ανησυχούν μη γίνει κάτι κακό. Άρα επιφυλακτικοί στις πρωτοβουλίες των συλλόγων του πινκ πονκ.
Αντίθετα από την Λάρισα και πάνω οι διευθυντές των σχολείων είναι άλλοι άνθρωποι. Πρόθυμοι να στηρίξουν το άθλημα, να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των συλλόγων. Αυτή η διαφορά μπορεί να οφείλεται σε σύμπτωση. Ή (όπως σκέπτεται ο κ. Κολυμπάδης) στην εγκληματικότητα που κεντρικά και νότια είναι αυξημένη, στην Βόρεια όμως Ελλάδα όχι. Για την Καβάλα ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης είχε να πει μόνο καλά λόγια. Ο ΑΣΕΑ Καβάλας προοδεύει σε όλους τους τομείς, διαθέτει μέχρι και δικό του λεωφορείο για να μεταφέρει τους αθλητές του ανά την Ελλάδα. Στα γήπεδα και στους αγώνες.
Αυτές οι ξαφνικές ή προγραμματισμένες επισκέψεις εκπροσώπων των Αθηνών στην Καβάλα μας βοηθούν. Ο Κολυμπάδης και ο κάθε Κολυμπάδης δεν μας επισκέπτονται μόνο. Μας φέρνουν ταυτόχρονα διάφορα νέα από την πρωτεύουσα. Νέα που ειδικά αυτό το διάστημα είναι δυσάρεστα. Την ίδια όμως ώρα οι ίδιοι επισκέπτες φαίνεται να μας παρηγορούν κιόλας. Κάπως έτσι λαμβάνουμε από αυτούς το ίδιο πάντα μήνυμα «εδώ είστε καλύτερα σε σχέση με μας».
Συνεδριάζει αύριο το απόγευμα η διοίκηση του ΟΛΚ, η οποία κατά κάποιο τρόπο βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Μπορεί όμως να κάνει αλλιώς; Εκτελεί άνωθεν εντολές. Επί Παμπούκη περιόρισε την έκταση που ζητά να απαλλοτριωθεί στο νέο λιμάνι. Έκταση ως γνωστόν δημοτική. Ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών. Τώρα, επί ενός άλλου υπουργού πρέπει η ίδια διοίκηση να λάβει ακριβώς αντίθετη απόφαση. Πράγματα απίθανα και 100% ελληνικά.
Αν ήταν στο χέρι τους σίγουρα θα απέφευγαν αυτή τη … κωλοτούμπα. Είναι άλλωστε και θέμα υπευθυνότητας, συνέπειας κτλ. Ας μη ξεχνάμε ότι η διοίκηση του ΟΛΚ είχε το θάρρος να υπερασπιστεί την πρώτη της απόφαση, να μπει δυνατά στον καυγά με τον Δήμο Καβάλας. Ως που τα πράγματα άλλαξαν. Η πολιτικά προϊστάμενη αρχή της έδωσε άλλη οδηγία. Οπότε θέλουν δε θέλουν, συμφωνούν δεν συμφωνούν θα κάνουν πράξη το αίτημα της Αθήνας. Έπαθαν όμως και φανταζόμαστε ότι έμαθαν. Να μην έχουν καμία εμπιστοσύνη στο φοβερό αυτό κράτος. Το ελληνικό. Το οποίο το 2011 έλεγε άσπρο και σήμερα (2012) λέει το αντίθετο. Μαύρο…
Ανάμεσα στους έλληνες δημοσίους υπαλλήλους και όλους τους άλλους έλληνες πολίτες υπήρχε πάντα μια απόσταση. Και μια σχέση αντιπαλότητας. Ένας περίεργος κοινωνικός ανταγωνισμός. Μια αντιπαράθεση διαρκείας που ουδείς μπορούσε έτσι εύκολα να εξηγήσει. Ως που ήρθε η κρίση. Πρώτοι υπέστησαν τις συνέπειες όλοι οι άλλοι. Τώρα τελευταία πλήττονται αρκετά και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Η απόσταση όμως απόσταση. Αυτό τον καιρό βλέπουμε τους δημοσίους υπαλλήλους συνεχώς στεναχωρημένους. Το διαπιστώσαμε και χθες στην πλατεία Καπνεργάτη. Ναι μεν βρίσκονται σταθερά σε εποχή «άγριων» περικοπών, τώρα όμως τους ζητούν κάτι ακόμη δυσκολότερο. Την απόλυση ορισμένων από αυτούς.
Όχι κάποιων στην τύχη. Στοχεύουν ειδικά στην περισσότερο ευάλωτη ομάδα των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτών που είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, επελέγησαν δε όχι με αξιοκρατικά κριτήρια. Όπως και να το κάνουμε ο νομοθέτης όταν θέλει έχει όντως σατανικές ιδέες… «Χτυπά» δηλαδή τον υποτίθεται βολεμένο δημόσιο υπάλληλο, αυτόν που … νύχτα προσέλαβε στο δημόσιο ένα σύστημα δικομματισμού που οδήγησε την χώρα στην οικονομική καταστροφή. Πιστεύουν ότι απολύοντας κάποιους από τους συγκεκριμένους δημόσιους υπάλληλους θα έχουν τη σύμφωνη γνώμη της κοινωνίας. Ή έστω την ανοχή της. Κάποιοι άλλωστε το λένε καιρό τώρα « τόσες απολύσεις έγιναν στον δημόσιο τομέα, δεν έπρεπε να γίνει περίπου το ίδιο και στον δημόσιο;».
Διαφωνούμε κατηγορηματικά. Όσοι μπήκαν στη δουλειά από την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, την οικουμενική κυβέρνηση, τον τάδε βουλευτή και τον δείνα δήμαρχο έπαψαν να ξεχωρίζουν για όλους αυτούς τους λόγους. Εδώ και χρόνια είναι δημόσιοι λειτουργοί με αρμοδιότητες, καθήκοντα, δικαιώματα και υποχρεώσεις. Όπως όλοι οι άλλοι (που προσελήφθησαν λόγω επετηρίδας ή ΑΣΕΠ). Κάποιοι θεωρούν αυτή τη κατηγορία των δημοσίων υπαλλήλων ως εύκολα θύματα. Και τα στοχοποιούν. Βιάζονται μάλιστα. Να τους διώξουν όσο πιο γρήγορα γίνεται…
Ευτυχώς οι δήμαρχοι αντιδρούν. Τα δημοτικά συμβούλια αντιστέκονται. Θα κάνουν όμως το ίδιο κι όλοι οι άλλοι; Θα λάβει μια ίδια απόφαση σήμερα το Περιφερειακό Συμβούλιο της ΑΜΘ; Θα κρατήσει ίδια στάση, να μην στείλει ονόματα στην Αθήνα ο προϊστάμενος της υπηρεσίας κτλ; Ο αγώνας συνεχίζεται αφού το θέμα δεν είναι μόνο του κάθε δημάρχου, του κάθε δημοτικού συμβουλίου. Αφορά όλον τον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Όλες οι υπηρεσίες οφείλουν να συνταχθούν σε αυτή τη γραμμή. Άλλωστε είναι άλλο πράγμα να καταφέρεις να κάνεις τον δημόσιο τομέα παραγωγικό κι άλλο πράγμα να πάρεις την χατζάρα του… Σουλεϊμάν και να αρχίσεις να «παίρνεις» κεφάλια!
Πολύ ωραία ιδέα. Ο Αρχέλαος Γρανάς προσκάλεσε τους περιφερειακούς συμβούλους της πρώην άλλης πλευράς (παράταξη Ανδρέα Μπαλίκα) να συζητήσουν μεταξύ τους το σημερινό θέμα της Περιμετρικής. Κόψιμό δέντρων ή όχι; Φαίνεται ότι συμφώνησαν υπέρ της επίγειας χάραξης. Θα το ξέρουμε σήμερα. Αμέσως μετά από αυτή τους την κουβέντα έκαναν κοινή έξοδο στο κέντρο της πόλης ώστε να δείξουν και να αποδείξουν τι σημαίνει πολιτικός πολιτισμός. Κι όμως τα ίδια πάνω κάτω πρόσωπα ήταν αυτά που μέχρι το τέλος του 2010 μάλωναν συνεχώς σε αξέχαστες συνεδριάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου Καβάλας. Στο μεταξύ έφυγαν από τη μέση όσοι δημιουργούσαν τις αφορμές, όσοι συντηρούσαν τις κόντρες. Επήλθε οριστική ειρήνη. Συνεννόηση που φθάνει στο σημείο που και που να κάνουν και παρέα μεταξύ τους.
