μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Τις τελευταίες 20 μέρες η πλειοψηφία των κτηνοτρόφων του Νομού Καβάλας βρέθηκε μπλεγμένη σε μια άνευ προηγουμένου ταλαιπωρία, για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το ελληνικό κράτος. Το οποίο όχι μόνο έκανε τους περισσότερους κτηνοτρόφους θύματα διαδοχικών του λαθών και της γνωστής γραφειοκρατίας, τώρα (αν και αναγνωρίζει την ευθύνη του) αργεί πολύ ώστε να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κτηνοτρόφοι και αγρότες σε όλη την υπόλοιπη χώρα να έχουν πληρωθεί το 50% της ενίσχυσης του ΟΠΕΚΕΠΕ, στην Καβάλα όμως οι πληρωμές γίνονται με το «σταγονόμετρο». Πρόθεση του υπουργείου είναι να ξοφλήσει ως τις γιορτές τους κτηνοτρόφους της Ελλάδας. Στην Καβάλα όμως είναι ζήτημα αν ως τότε εισπράξουν άπαντες την προκαταβολή.

Ερευνώντας αναλυτικά αυτή την περιπέτεια διαπιστώνουμε ότι αρχική πρόθεση του κράτους ήταν να ακολουθήσει σε τρεις νομούς μια διαφορετική, σύγχρονη διαδικασία. Προκειμένου λοιπόν να βρει τα βοσκοτόπια και τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις έκανε για την Καβάλα,τον Έβρο και την Λακωνία ψηφιοποίηση των χαρτών αυτών των περιοχών. Η ψηφιοποίηση όμως έγινε λάθος κι έτσι οι επί σειρά ετών νόμιμοι κτηνοτρόφοι βρέθηκαν να είναι παράνομοι. Κι ως εκ τούτου να μην μπορούν να πάρουν τα χρήματα της ενίσχυσης αφού οι εγκαταστάσεις τους εμφανίζονται να υφίστανται σε αναδασωτέες ή γενικά «προστατευμένες» περιοχές.

Αν δηλαδή στην Καβάλα, στον Έβρο και στην Λακωνία ακολουθούνταν η παλαιά οδός (χωρίς τους ψηφιοποιημένους χάρτες) δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Δυστυχώς όμως στην Καβάλα πήγαν να κάνουν κάτι καλύτερο του προηγούμενου και κυριολεκτικά τα έκαναν θάλασσα. Σε αυτήν την ανταλλαγή στοιχείων δηλαδή χαρτών, ενεπλάκη το Δασαρχείο και ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Είναι φανερό ότι το Δασαρχείο έστειλε στον ΟΠΕΚΕΠΕ μη έγκυρους χάρτες. Κι είναι επίσης φανερό ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ αντί να φροντίσει γρήγορα να σημειώσει και να διορθώσει το πρόβλημα, υιοθέτησε τους χάρτες κι επ’ αυτών «έβγαλε» τις ενισχύσεις. Κάπως έτσι στην περιοχή του Νομού Καβάλας αρχικά οι δικαιούχοι ήταν ελάχιστοι.

Θυμάστε ότι προ 20 ημερών έγινε σχετική συνάντηση- σύσκεψη στο γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Γρανά. Τότε οι υπηρεσίες κατάλαβαν το λάθος τους. Αναγνώρισαν από την άλλη ότι δεν μπορούσαν έτσι εύκολα να βρουν τρόπο να το διορθώσουν. Ζητούσαν χρόνο για να σκεφθούν μια νέα διαδικασία, δίκαιη κι αντικειμενική. Κάτι ο ζήλος που έδειξαν οι υπηρεσιακοί παράγοντες, κάτι οι πολιτικές πιέσεις, είχε ως αποτέλεσμα οι υπηρεσίες μετά από 15 μέρες να βρουν τι να κάνουν. Και το έκαναν. Την Παρασκευή ο ΟΠΕΚΕΠΕ ανακοίνωσε ότι πληρώνονται (στην Καβάλα, τον Έβρο και την Λακωνία) όσοι δεν πληρώθηκαν. Όλοι πίστεψαν ότι το πρόβλημα λύθηκε. Όλοι έκαναν λάθος.

Τόσο την Παρασκευή το μεσημέρι όσο και στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου όλο και περισσότεροι κτηνοτρόφοι διαπίστωναν ότι πάλι εξαιρέθηκαν. Νέες έρευνες, τηλεφωνήματα και διαμαρτυρίες. Χθες το πρωί στην επίσκεψη τους στον ΟΠΕΚΕΠΕ η προϊστάμενη του γραφείου της Καβάλας τους είπε ότι δρομολογήθηκαν νέες διορθώσεις αλλά πάλι κάποιοι θα μείνουν (προσωρινά) εκτός πληρωμών. Σήμερα υποτίθεται ότι το πρόβλημα θα εξεταστεί κεντρικά, σε σύσκεψη στην Αθήνα ( στο αρμόδιο Υπουργείο). Ακόμη κι αν συμφωνήσουν τι θα κάνουν, πάλι χρειάζεται δουλειά αρκετών ημερών για να φθάσουν τα χρήματα στους τελικούς αποδέκτες. Μέχρι οι κτηνοτρόφοι να εισπράξουν τα αυτονόητα, θα τους βγει η ψυχούλα τους.

Όσοι άκουγαν χθες να μιλά στους κτηνοτρόφους η κ. Μαρία Ιορδανίδου (επικεφαλής του γραφείου ΟΠΕΚΕΠΕ Καβάλας) καταλάβαιναν τι συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας. Τους είπε επί λέξει «έχετε δίκιο, δεν έχω λόγια να δικαιολογηθώ αλλά δεν φταίμε εμείς στην Καβάλα». Αν και δεν τους φαίνεται, οι κτηνοτρόφοι απέδειξαν ότι έχουν πολλά αποθέματα υπομονής. Σημείωσαν ότι όντως το πρόβλημα βρίσκεται στην Αθήνα, έφυγαν απογοητευμένοι.

Στην θέση των κτηνοτρόφων της Καβάλας (αν όχι στην ίδια ακριβώς, έστω σε παρόμοια) βρέθηκαν πρόσφατα διάφορες άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Οι οποίες έτρεχαν πίσω από δημόσιους λειτουργούς για κάτι που έως τώρα ήταν αυτονόητο. Δεδομένο. Μέχρι να δικαιωθούν (να αποδείξουν ότι δεν είναι… ελέφαντες) έφτυσαν αίμα. Όλους αυτούς αν τους ρωτήσεις τι γνώμη έχουν για τις υπηρεσίες και τα Υπουργεία, θα σου απαντήσουν κατάλληλα. Κι όταν έρθει η ώρα των βουλευτικών εκλογών κάποιοι από αυτούς θα ψηφίσουν αυτό που τόσο πολύ μας ενοχλεί όλους. Είναι όμως αδικαιολόγητοι; Είναι υπερβολικοί;

Κάθε άνθρωπος έχει να διηγηθεί την δική του περιπέτεια ως προς τον δημόσιο τομέα. Άλλος με την ενίσχυση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Άλλος στην εφορία, άλλος στην πολεοδομία κτλ. Όσοι λοιπόν αποχωρούν απογοητευμένοι από τις υπηρεσίες και τα Υπουργεία, αυτοί στη συνέχεια δίνουν την εικόνα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων. «Πληγωμένοι» σε μεγάλο βαθμό από όσους έπρεπε να τους εξυπηρετούν, ξεσπούν προς πάσα κατεύθυνση. Έρχονται στην συνέχεια και τα οικονομικά μέτρα και κάπως έτσι «δένει» το γλυκό. Συγνώμη αλλά η Ελλάδα σήμερα είναι ακριβώς αυτή. Όταν τέτοια περιστατικά και παραδείγματα εκλείψουν, μόνο τότε θα αρχίσουμε να ελπίζουμε. Πότε θα συμβεί αυτό; Κανείς δεν ξέρει. Κάποιοι μάλιστα έβγαλαν οριστικό συμπέρασμα. Η Ελλάδα δεν αλλάζει με τίποτα!

Ο Κωστής Σιμιτσής συνάντησε και συζήτησε με τα μέλη της δημοτικής του ομάδας την Κυριακή το απόγευμα. Αυτό που περισσότερο απασχόλησε την ομήγυρη ήταν οι συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις των δημοτικών υπαλλήλων. Δεν ξέρουμε αν η συζήτηση τους την Κυριακή έπαιξε ρόλο, πάντως χθες το πρωί οι τοπικές κινητοποιήσεις έκαναν ένα βήμα πίσω. Οι πρώτοι που αισθάνθηκαν ανακούφιση με την συγκεκριμένη είδηση δεν είναι ο Σιμιτσής και οι σύμβουλοι του. Πρόκειται για ένα σωρό εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που τόσο καιρό δεν ήξεραν που να αφήσουν τα παιδιά τους (αφού οι παιδικοί σταθμοί ήταν κλειστοί).

Οι συνεχιζόμενες επί μέρες κινητοποιήσεις των δημοτικών υπαλλήλων απέδειξαν και κάτι ακόμη. Πόσο δυνατά μπήκε στην καθημερινότητα μας η τοπική αυτοδιοίκηση. Η οποία προσπαθεί να κάνει καλά τη δουλειά της παρά τις περικοπές και σε τομείς που έως προχθές της ήταν άγνωστοι. Έτσι πριν από 10 χρόνια απεργία δημοτικών υπαλλήλων σήμαινε μόνο μη αποκομιδή των σκουπιδιών. Σήμερα όμως σημαίνει μη λειτουργία των παιδικών σταθμών, των ΚΕΠ και πολλών άλλων υπηρεσιών με τις οποίες ο πολίτης έχει άμεση σχέση. Σαφώς και η τοπική αυτοδιοίκηση προόδευσε. Όσο όμως της περικόπτουν πόρους τόσο την πιέζουν να κάνει βήματα προς τα πίσω. Υπό αυτή την έννοια οι πρώτοι στις κινητοποιήσεις δεν έπρεπε να είναι οι υπάλληλοι. Έπρεπε να είναι οι δήμαρχοι. Η συνέλευση των οποίων αντί να γίνει «εδώ και τώρα», προετοιμάζεται να γίνει στην Αθήνα την ερχόμενη Δευτέρα. Μέχρι τότε ποιος ζει, ποιος πεθαίνει…

Θα πρέπει να αντιληφθούν άπαντες οι εμπλεκόμενοι στις μαθητικές καταλήψεις ότι αυτές όποτε έγιναν κι είχαν επιτυχία (μα και αποτέλεσμα), αυτό οφείλονταν στην μαζική συμμετοχή των μαθητών και στα επείγοντα αιτήματα που η κινητοποίηση παρουσίασε. Καταλήψεις με το στανιό δεν είχαν ποτέ ουσία. Διήρκησαν λίγο, ξεχάστηκαν γρήγορα. Είναι λόγος κατάληψης η έλλειψη καθηγητών (περίπτωση 2ου Λυκείου). Είναι λόγος κατάληψης η έλλειψη καθηγητών ειδικοτήτων (περίπτωση 4ου ΕΠΑΛ). Πριν όμως την απόφαση της κατάληψης η μαθητική κοινότητα έχει υποχρέωση να ενδιαφερθεί. Να ενημερωθεί και φυσικά να αποφασίσει. Σε αυτή τη διαδικασία άμεσα εμπλεκόμενοι είναι οι γονείς των μαθητών. Και μόνο αυτοί.

Φθάσαμε στο σημείο με αφορμή τα υπαρκτά προβλήματα της εκπαίδευσης (που ευτυχώς όλοι κατάλαβαν ότι ειδικά για την Καβάλα δεν είναι το πετρέλαιο θέρμανσης αφού τέτοιο έχουμε) να παρακολουθούμε έναν ασυνήθιστο αγώνα. Που μοιάζει με ποδοσφαιρικό. Ο προϊστάμενος από τη μια, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ από την άλλη. Σε γενικές γραμμές η αναμέτρηση (σε υψηλούς τόνους τελευταία) μας είναι αδιάφορη. Σημασία ή μάλλον προτεραιότητα έχουν άλλα πράγματα: Βρέθηκαν οι καθηγητές που δεν υπάρχουν π.χ. στο μουσικό σχολείο; Τι λένε οι γονείς και οι μαθητές του κάθε σχολείου όπου διαπιστώνονται τέτοια προβλήματα; Προσοχή, ο λόγος τους (όπου υπάρχει) έχει αξία αν είναι ανεξάρτητος κι αυθόρμητος. Λόγος πάντως πρέπει να υπάρχει γιατί κι η απόλυτη σιωπή στην δεδομένη στιγμή, είναι περίεργη κι αδικαιολόγητη.