μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Σοφά ισχυρίζεται ο λαός μας ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος «γιατρός». «Θεραπεύει» με τρόπο μαγικό, καταλυτικό, τις σημαντικότερες ασθένειες. Κλείνει τις μεγάλες πληγές. Συμφιλιώνει όσους βρίσκονταν σε μεγάλο και σημαντικό καυγά. Εντάξει, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις. Κι όπου ο χρόνος δεν αρκεί, απλά χρειάζεται ακόμη περισσότερος. Χθες λοιπόν στο Δικαστήριο (ξαναλειτούργησαν μετά τις διακοπές λόγω Πάσχα) ήταν συν- κατηγορούμενοι ένα σωρό άνθρωποι που προ 4 ετών είχαν σοβαρό επεισόδιο ενώ βρίσκονταν σε ουζερί της πόλης.
Πρόκειται για τρεις ή τέσσερις παρέες φίλων. Ανδρών και γυναικών. Ήταν σε διαφορετικά τραπέζια στο κατάστημα και για ασήμαντη αφορμή πλακώθηκαν στο ξύλο. Φαίνεται ότι έπεσε μπόλικο. Στην πρώτη δίκη τιμωρήθηκαν άπαντες από 10 μήνες φυλάκιση. Δεν συμφιλιώθηκαν. Ακόμη και χθες ήταν σα να έγινε προ λίγων ωρών το μεταξύ τους επεισόδιο. Στην πιο δύσκολη, άχαρη θέση, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος. Του έκαναν το μαγαζί «θερινό», κλήθηκε μάρτυρας στη δίκη, δεν έβλεπε την ώρα να φύγει ώστε να ξεχάσει οριστικά το περιστατικό!
Οι έλληνες τον έχουμε έτοιμο, άμεσο τον καβγά. Μαλώνουμε στην ταβέρνα, στο παρκάρισμα, ακόμη και στην ουρά της τράπεζας. Συνήθως ξεχνάμε εύκολα όσα προηγήθηκαν. Δίνουμε –αργά ή γρήγορα- τόπο στην οργή. Η πιο πάνω ιστορία αντέχει. Εξαίρεση στον κανόνα. Χωρίς λοιπόν να γνωρίζουμε λεπτομέρειες, ημερομηνίες ακόμη και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα ένα πράγμα έχουμε να σχολιάσουμε. Φθάνει. Αρκετά έως εδώ. Ας τα ξεχάσουν όλα, να αποσύρουν τις μηνύσεις, να γιορτάσουν την άρση της παρεξήγησης με ένα ελληνικό γλέντι στο ίδιο μαγαζί που κάποτε ….διέλυσαν. Μόνο έτσι θα τα διορθώσουν όλα!
Χθες στο δικαστήριο είχε αρκετό κόσμο. Όχι όμως πολλές υποθέσεις. Αυτές των εφοριών ήταν ελάχιστες. Οι μάρτυρες κατηγορίας εφοριακοί υπάλληλοι αναγνώριζαν ότι δια των ρυθμίσεων η κατάσταση εκτονώθηκε. Όλοι ρυθμίζουν, γλιτώνουν (όσο τηρούν τη ρύθμιση) το δικαστήριο. Δεν είδατε τι έγινε στην περίπτωση του Μπόμπολα; Κι αυτός γλίτωσε το δικαστήριο και την ποινή. Πλήρωσε μέσω της ρύθμισης 1,8 εκ ευρώ, απέφυγε περίπου 2 εκ ευρώ, κυκλοφορεί όχι μόνο ελεύθερος αλλά δεν οφείλει το παραμικρό στο κράτος.
Σημειώνουμε ότι ο κ. Μπόμπολας (λένε ότι έχει παντρευτεί Καβαλιώτισσα) βρέθηκε στο στόχαστρο της δικαιοσύνης και της εφορίας επειδή το όνομα του περιλαμβάνονταν στη Λίστα Λαγκάρντ. Ο καλός όμως ΣΥΡΙΖΑ τα φρόντισε όλα σωστά, ας είναι τρεις μόνο μήνες στη Κυβέρνηση. Του έδωσε την ευκαιρία της ρύθμισης. Αυτός την εκμεταλλεύτηκε, το κράτος εισέπραξε 1,8 εκ ευρώ για να αντιμετωπίσει την δυσκολία αυτής της περιόδου.
Περίπου 10 εκ ευρώ θα δώσει ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ για να απαλλάξει από τα χρέη τον δικέφαλο του βορρά. Με αυτά και με αυτά θα καλυφθούν από άλλες πηγές οι ανάγκες του κράτους. Αυτή είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής που πολλοί υποσχέθηκαν μα δεν έκαναν ουσιαστικά. Η νέα Κυβέρνηση στοχεύει σε όσους έχουν καταθέσεις αλλά και χρέη. Τους εξηγεί ότι αν με τις καταθέσεις τους (στο εσωτερικό ή εξωτερικό, δεν έχει σημασία) ρυθμίσουν τα χρέη τους δεν θα κινδυνεύουν να συλληφθούν. Η προηγούμενη κυβέρνηση έστελνε στον αστυφύλακα σε όλους. Κυρίως σε αυτούς που είχαν μόνο χρέη, καθόλου καταθέσεις. Η σημερινή Κυβέρνηση ξεχωρίζει τους «έχοντες» με τέτοιο τρόπο που γεμίζει τα κρατικά ταμεία. Δεν είναι καλύτερος ο τρόπος του ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν των Σαμαρά- Βενιζέλου;
Αλήθεια, δεν μπορούσαν κι οι προηγούμενοι να «στριμώξουν» τον Μπόμπολα; Δεν μπορούσαν να πάρουν κι οι προηγούμενοι 10 εκ ευρώ από τον Σαββίδη για τον ΠΑΟΚ; Φυσικά και μπορούσαν. Δεν το έκαναν. Ήθελαν να βλέπουν με χαρά τις ειδήσεις του Μέγκα. Το οποίο συχνά πυκνά τους καλούσε για ανούσιες live συζητήσεις. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ αδιαφορεί (όσο μπορεί) για τα δελτία των 8. Τώρα που δεν δανείζεται από το εξωτερικό, τώρα κοιτά να «δανειστεί» από το εσωτερικό. Από αυτούς που έχουν.
Αυτό άλλοτε γίνεται με την αστυνομία, άλλοτε με τη ρύθμιση, σε έκτακτες και επείγουσες περιπτώσεις με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Κάπως έτσι εξασφαλίζεται επιπλέον χρόνος για μια διαπραγμάτευση που «μεγαλώνει» επικίνδυνα. Όπως φυσικά και το ρίσκο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει ένα άλλο λαϊκό ρητό. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό.
Υπό τον τίτλο «Let’s Do it Greece» πραγματοποιείται την Κυριακή πανελλαδική εξόρμηση για τον καθαρισμό κοινόχρηστων περιοχών στις πόλεις. Υπάρχει ανταπόκριση, αρκετές συμμετοχές στην Καβάλα. Η κινητοποίηση συνοδεύεται από την απαραίτητη (επιβεβλημένη για τη περίπτωση) δημοσιότητα. Προβολή. Αυτό μοιάζει να είναι το κίνητρο. Το δόλωμα για να τσιμπήσει το ψάρι…
Πλην όμως τέτοιους εθελοντές που δελεάζονται από τη δημοσιότητα δεν τους θέλουμε. Να τους κάνουμε τι; Η εθελοντική τους εργασία διαρκεί όσο μια συνέντευξη, μια φωτογραφία. Μετά εξαφανίζονται. Δίνουν ελάχιστα, έχουν τον τρόπο να πάρουν πολλά περισσότερα. Παρασύρονται οι πολλοί, οι φιλότιμοι. Δουλεύουν ακατάπαυστα από το πρωί ως το μεσημέρι!
Ταυτόχρονα είναι κι η αγγλική ορολογία του εγχειρήματος που συμπληρώνει την …παραφωνία. Αυτές οι Αμερικάνικου τύπου διοργανώσεις απέχουν αρκετά του τελικού στόχου. Η απάντηση μας είναι το αυτονόητο, ακόμη και σήμερα που όλοι σχεδόν βιώνουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης: Καθαρισμός κάθε μέρα από συνειδητοποιημένους πολίτες. Πραγματικούς εθελοντές, ενεργούς πολίτες. Οι οποίοι τις ευαισθησίες τους και την προθυμία τους τα έχουν πρώτη προτεραιότητα στην καθημερινότητα τους. Κάθε μέρα. Στο σπίτι τους, στη γειτονιά τους, στην πόλη τους, στην εργασία τους. Σεμνά και ταπεινά όπως πρέπει. Κάθε τι διαφορετικό εξυπηρετεί τη μόδα αλλά και το σύστημα.
Μία ακόμη ημερίδα διοργάνωσε τις προηγούμενες ημέρες η διοίκηση του ΕΥΚ. Αυτή τη φορά είχε στους ομιλητές και τον πρώην πρόεδρο Παναγιώτη Τιάκα. Ευχόμαστε να συνεχίσουν με όσο το δυνατό περισσότερες, μέχρι τον Ιούνιο που θα κάνουν εκλογές. Όσο για την Πρωτομαγιά, για αυτήν δεν έκαναν ακόμη απολύτως τίποτα. Ποιος ο λόγος; Θα ακολουθήσουν την τοπική ΑΔΕΔΥ και ξεμπέρδεψαν…
