μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Σαφώς «ελαφρότερες» του συνηθισμένου οι Κυριακάτικες εφημερίδες, γεμάτες αρνητικά σχόλια για την Κυβέρνηση. Άλλοτε ευθέως, άλλοτε εμμέσως πλην σαφώς. Μείωσαν τις σελίδες της έκδοσης φοβούμενες όχι τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης αλλά όσων προαναγγέλλει τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Παππάς. Θα κάνουν- λένε και ξαναλένε- έλεγχο στα οικονομικά των «μεγαθηρίων», αυτών που παραδοσιακά επηρεάζουν την ενημέρωση συνδυάζοντας την με τις άλλες τους δουλειές. Αλήθεια, γιατί η Κυβέρνηση δεν επαναφέρει την πρόταση για τον βασικό μέτοχο; Σε αυτό γιατί δεν προσπαθεί να μοιάσει στην Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή;

Όσοι ξέχασαν ας τους βοηθήσουμε να θυμηθούν. Τα περί βασικού μετόχου τα υποσχέθηκε ο Κώστας Καραμανλής προκειμένου τα μέσα ενημέρωσης να αποκτήσουν μεγάλες αποστάσεις από άλλες μπίζνες. Δεν έφθασε ως το τέλος η πρωτοβουλία επειδή εκ της Ευρώπης κρίθηκε ότι αυτός ο διαχωρισμός είναι αντίθετος στους βασικούς κανόνες. Της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, όπου ο κάθε επιχειρηματίας κάνει ότι θέλει και δεν δίνει λόγο σε κανέναν.

Απορρίπτουμε τα μέσα ενημέρωσης του συστήματος. Αντιλαμβανόμαστε την διαπλοκή. Κλείνουμε τις τηλεοράσεις, δεν αγοράζουμε τις «ύποπτες» εφημερίδες. Στο ραδιόφωνο προτιμούμε τα τραγούδια κι όχι τις ειδήσεις. Ακόμη και τα κρατικά προγράμματα (λίγο πριν επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ) μοιάζουν επηρεασμένα από το Μέγκα. Τον Αντένα και τον Σκάι. Ναι, αλλά από κάπου πρέπει να ενημερωθούμε.

Η Αυγή είναι πότε κρύο, πότε ζέστη. Τα λοιπά Αριστερά μέσα πασχίζουν να σταθούν όρθια κυνηγώντας και καταγγέλλοντας άλλοτε πραγματικά περιστατικά κι άλλοτε φαντάσματα. Περιμένοντας την τελική συμφωνία για να την κρίνουμε, πως θα περάσουμε την ώρα μας; Τι να διαβάσουμε; Τι να ακούσουμε; Τι να δούμε; Ιδού η μεγάλη απορία.

Εκτός από τους «καλούς» και τους «κακούς» υπάρχουν ένα σωρό άλλοι άνθρωποι. Οι οποίοι ως συνήθως είναι στη μέση. Προσπαθούν να μαντέψουν την αλήθεια. Δεν ξέρουν τι να πιστέψουν το πρωί, τι να δεχθούν το απόγευμα, αγωνιούν με ποια νέα θα ξυπνήσουν το επόμενο πρωί. Η Ελλάδα δεν είναι χωρισμένη στη μέση. Στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών περιμένει καρτερικά το οριστικό γεγονός για να εκφραστεί. Δείχνει καλή πρόθεση και δεν βιάζεται. Αυτοί οι άνθρωποι δικαιούνται να παραπονιούνται που όλα αργούν. Έχουν δίκιο που ανησυχούν λόγω της καθυστέρησης. Κι αν η καθυστέρηση βγει σε καλό, κανένα πρόβλημα. Αν όμως συμβεί το αντίθετο;

Στην Καβάλα υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Οι οποίοι όταν συναντούν στον δρόμο τους 3 βουλευτές δεν διστάζουν να τους σταματήσουν. Να τους ρωτήσουν. Θέλουν από αυτούς να μάθουν τα νέα. Την αλήθεια, που τα κανάλια κρύβουν. Οι 3 βουλευτές υποβάλλονται έτσι κι αλλιώς σε μαρτύριο. «Ζουν» στην Βουλή και στην ελάχιστη ενημέρωση. Όταν στην Καβάλα ο κόσμος του ρωτά, τους φέρνει σε δύσκολη θέση. Να ομολογήσουν την άγνοια τους; Να «καλλιεργήσουν» μια γενική και αόριστη αισιοδοξία; Ποιος είναι ο σωστός τρόπος να απαντήσουν στα εύλογα ερωτήματα που αυθόρμητα δέχονται από τον κόσμο;

Τα πράγματα είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολα. Δεν είναι δύσκολη μόνο η διαπραγμάτευση. Εξίσου δύσκολη είναι κι η αναμονή όσων περιμένουν να μάθουν την τελική συμφωνία. Ειδικά όταν αυτή είναι αναμονή γενικά, χωρίς τίποτα το ειδικό και ενημερωτικό. Κουραστήκαμε να περιμένουμε, να παρακολουθούμε ανούσιους καυγάδες για μικρής σημασίας ζητήματα. Θέλουμε να κινήσουμε προς τα εμπρός αλλά αργούμε. Όσο κι αν μετά τη συμφωνία είμαστε αποφασισμένοι για τρέξιμο, φοβόμαστε πάντα μήπως «καούμε» στο ζέσταμα!

Παράλληλα με όλα αυτά βάλθηκαν βουλευτές να αντικαταστήσουν την Μαρίνα Φιλιππίδου. Ξεχωρίζουμε κι ασχολούμαστε με τους 2 της Καβάλας. Ο βουλευτής της Δράμας είναι μια άλλη υπόθεση, μια άλλη περίπτωση και ιστορία. Τσανάκα και Ηλίας είναι φανερό ότι μόνο για πολιτικούς λόγους ζητούν από την κ. Φιλιππίδου να παραιτηθεί. Με το …ατράνταχτο επιχείρημα ότι φεύγει όποιος διορίστηκε από την προηγούμενη Κυβέρνηση!

Μέσα στο όλο θέμα υπάρχει κάτι ακόμη που από κανέναν δεν πρέπει να ξεχαστεί. Το συμφέρον του τόπου. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος φρόντισε ώστε τα κρατικά ιδρύματα να ενωθούν, να έχουν έδρα την Καβάλα (και όχι την Κομοτηνή) και πρόεδρο από την Καβάλα. Πέρασε από το μυαλό της Αλεξάνδρας και του Ηλία το ενδεχόμενο η επιμονή των Δραμινών για την κ. Φιλιππίδου να οφείλεται σε άλλους βαθύτερους στόχους και σκοπούς. Τώρα, που αλλάζει η διοίκηση, μπορεί με Δραμινό πρόεδρο να αλλάξει και η έδρα του Κέντρου!

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας ανακοίνωσε ότι έφτιαξε την δική του ιστοσελίδα. Δια της οποίας θα γνωστοποιεί τις δράσεις του, τις απόψεις του κτλ. Το θέμα του φεστιβάλ Παπαϊωάννου αλλά και του επεισοδίου με καθηγητή του Δ. Ωδείου είναι «παγωμένα». Τα δεδομένα δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Το σήριαλ θα συνεχιστεί, θα έχει όπως φαίνεται πολλά επεισόδια.

Ακόμη και Σάββατο δουλεύουν στα έργα του κεντρικού λιμανιού, όπως βλέπουμε δίνουν προτεραιότητα σε αυτό της εξωτερικής θωράκισης. Πρόκειται για δύο έργα του ΕΣΠΑ που όλοι αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να τελειώσουν ως το τέλος του έτους. Τώρα δε που υπάρχει καλός καιρός, αυτά τα έργα πρέπει να «τρέξουν». Υπήρξε όπως μάθαμε συνάντηση στο Διοικητήριο όπου αυτό ήταν το μήνυμα. Τρέξτε για να τελειώσουν και τα δύο έργα έγκαιρα.

Άποψη του Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας είναι ότι η διαβούλευση για τον νέο κανονισμό χρήσης των πεζόδρομων (και των κοινόχρηστων χώρων σε αυτούς) δεν τελειώνει. Έχει μέλλον μπροστά της. Παρά το ότι έγιναν αρκετές συναντήσεις στο δημαρχείο την ερχόμενη εβδομάδα, υπάρχει μπόλικη δουλειά που πρέπει να γίνει μέχρι το σχέδιο να συμφωνηθεί και να εγκριθεί από το δημοτικό συμβούλιο ώστε αμέσως μετά να εφαρμοστεί. Δηλαδή δεν προλαβαίνουμε το Καλοκαίρι;