Μ. Ρήγας: Εθνική συνεννόηση για τους υδρογονάνθρακες

Σε άρθρο του στην εφημερίδα “Κεφάλαιο”, σε ειδικό αφιέρωμα για το ετήσιο πολυσυνέδριο Capital + Vision, ο Μαθιός Ρήγας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Energean Oil & Gas, κάνει λόγο για τους παράγοντες που επηρεάζουν τους επενδυτικούς σχεδιασμούς στη χώρας μας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, μείζονα ρόλο στο εν λόγω ζήτημα διαδραματίζουν η πτώση τιμών, το κόστος δανεισμού, το προεκλογικό κλίμα και η γεωπολιτική ένταση.

Αναλυτικότερα, το πλήρες άρθρο του κ. Μαθιού Ρήγα έχει ως εξής:

Η προσπάθεια που καταβλήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για την επανεκκίνηση του τομέα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων, έπειτα από μια δεκαπενταετία πλήρους αδράνειας, ήταν επίπονη. Είχε, όμως, θετικό αποτέλεσμα, με κεντρικό σημείο αναφοράς, βεβαίως, την επιτυχή αναβίωση της πετρελαϊκής παραγωγής στον Πρίνο από την Energean Oil & Gas και, στη συνέχεια, την ανάθεση ερευνητικών αδειών σε 3 νέα οικόπεδα (Ιωάννινα – Πατραϊκός – Κατάκολο) και τoν επερχόμενο διεθνή διαγωνισμό για 20 νέες παραχωρήσεις στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης.

Ωστόσο, ο χρόνος που απαιτήθηκε για να τρέξουν διαδικασίες, όπως ο γύρος παραχωρήσεων του open door, αποδεικνύεται καθοριστικός, καθώς η νέα διαγωνιστική διαδικασία για τις θαλάσσιες περιοχές που προαναφέρθηκαν αλλά και για τρεις νέες χερσαίες περιοχές στη Δυτική Ελλάδα συμπίπτει με μια πολιτική, οικονομική και διεθνή συγκυρία που δημιουργεί μεγάλες επιφυλάξεις και αβεβαιότητες για την τελική έκβαση.

Αυξήθηκε το ρίσκο

Η ευρύτερη περιοχή βιώνει μια περίοδο αυξημένης γεωπολιτικής έντασης, με επίκεντρο τις ρωσοουκρανικές σχέσεις, τα σύνορα Τουρκίας, Συρίας και Ιράκ και, βεβαίως, την παρουσία τουρκικού ερευνητικού σκάφους στην κυπριακή ΑΟΖ, σε μια περίοδο κατά την οποία η Κύπρος πραγματοποιεί έρευνες για τον εντοπισμό νέων κοιτασμάτων. Άρα, και οι εκκρεμότητες με τον καθορισμό των ΑΟΖ της Ελλάδας τόσο προς Δυσμάς όσο και νοτίως της Κρήτης προφανώς δεν είναι δυνατό να παραβλεφθούν.

Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα εκδηλώθηκαν έντονες πιέσεις στα ελληνικά ομόλογα, με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί, σε σχέση με το προ μηνών 4,5%, το κόστος δανεισμού για το ελληνικό Δημόσιο, με προφανείς παρενέργειες, φυσικά, και για την προσπάθεια χρηματοδότησης επενδυτικών σχεδίων από τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Κυρίως, όμως, μέσα σε 4 μήνες, το Βrent υποχώρησε από τα υψηλότερα επίπεδα της διετίας, δηλαδή από τα 110 και πλέον δολάρια στα επίπεδα των 80 δολαρίων, σε μια πτώση κοντά στο 30%. Οι εκτιμήσεις αναλυτών βλέπουν τις τιμές ακόμα χαμηλότερα, με χαρακτηριστική την πολύ πρόσφατη έκθεση της Goldman Sachs, η οποία αναμένει ακόμα εντονότερες πιέσεις στο β΄ τρίμηνο του 2015. Η μεγάλη αύξηση της παραγωγής των ΗΠΑ με χαμηλό κόστος, η διοχέτευση όλο και μεγαλύτερων ποσοτήτων πετρελαίου από Λιβύη, Ιράκ και Ιράν στις διεθνείς αγορές και η απροθυμία μεγάλων παραγωγών να αναλάβουν πρωτοβουλίες για έλεγχο της δικής τους παραγωγής παίζουν ρόλο.

Το όλο, δε, περιβάλλον καθίσταται ακόμα πιο δυσμενές αν συνυπολογιστεί ότι η χώρα μας φαίνεται να έχει εισέλθει σε μια περίοδο με έντονα προεκλογικά χαρακτηριστικά και με αναμενόμενη μακρά διάρκεια.

Σε νέα βάση οι ερευνητικές δαπάνες

Σε ανάλογες συνθήκες, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην έρευνα πετρελαίου και φυσικού αερίου περιορίζουν τις επενδύσεις πρωτίστως για σχέδια σε αχαρτογράφητες, ακόμη, περιοχές, όπως η χώρα μας, για γεωτρήσεις στα βαθιά νερά, το κόστος των οποίων ξεπερνά και τα 100 εκατ. δολάρια ανά γεώτρηση, καθώς και για φθίνοντα κοιτάσματα, όπως είναι ο Πρίνος στον κόλπο της Καβάλας, οι οποίες συνεπάγονται μεγάλο κόστος στη φάση υλοποίησης και στη φάση εκμετάλλευσης.

Οι ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου τομέα αναδεικνύονται πειστικά στην τρέχουσα συγκυρία. Σε αυτές πρέπει να προστεθεί και το ότι τα οφέλη για τους επενδυτές, εφόσον υπάρξουν, είναι μακροπρόθεσμα και σίγουρα όχι εξασφαλισμένα. Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν χώρο εύκολου και γρήγορου κέρδους, παρά τις προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί, αλλά με μια δραστηριότητα μεγάλου ρίσκου και κάθε άλλο παρά δεδομένης επιτυχίας.

Η συνειδητοποίηση ακριβώς αυτής της πραγματικότητας, ωστόσο, μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή αντιλήψεων και πρακτικών. Οι σχεδιασμοί στον τομέα των υδρογονανθράκων πρέπει να αποτελέσουν άξονα εθνικής στρατηγικής και συνεννόησης. Να προχωρούν με ρεαλισμό, υπομονή, αποτελεσματικότητα και ευελιξία και να μην αποτελούν πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Πρόκειται για απαραίτητο όρο προκειμένου να μην επιβαρύνεται περισσότερο από όσο συμβαίνει με τα ρίσκα που περιγράφηκαν η διαδικασία λήψης μιας τόσο σύνθετης επενδυτικής απόφασης.