Ο Τάκης Εμμανουηλίδης για τις αγροτικές κινητοποιήσεις

Κεντρικό θέμα στην πολιτική επικαιρότητα είναι αυτή την εβδομάδα οι αγροτικές κινητοποιήσεις τις οποίες κλήθηκε να σχολιάσει ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Τάκης Εμμανουηλίδης από τη ραδιοφωνική συχνότητα της ΠΡΩΙΝΗΣ. Επί του θέματος παρατήρησε:
«Δε ζούμε σε παράλληλο σύμπαν και γνωρίζουμε τις δυσκολίες που δημιουργεί η κατάσταση σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Ωστόσο, την ίδια στιγμή που οι κοινωνικές ομάδες διαμαρτύρονται, από τα διευθυντήρια των πιστωτών ζητείται περισσότερο αίμα. Πρόκειται για μία ιδιαιτέρως δύσκολη κατάσταση που θυμίζει τον τετραγωνισμό του κύκλου. Επιτέλους πρέπει όλοι μας να αποφασίσουμε που ακριβώς θέλουμε να βρισκόμαστε.
Αν την ίδια ώρα μας ρωτούσαν εάν θέλουμε να βγούμε από τη σημερινή ρημαδιασμένη Ευρώπη, τι θα απαντούσαμε; Ανάλογη πρόκληση αντιμετωπίσαμε προσφάτως. Το πλέγμα των υποχρεώσεων στο φορολογικό και ασφαλιστικό πλαίσιο είναι ασφυκτικό. Παράλληλα όμως εξελίσσονται και άλλα πράγματα για τον αγροτικό τομέα που θα δημιουργήσουν θετικό ισοζύγιο στο άμεσο μέλλον. Αυτό θα επιτρέψει στον αγρότη να εργάζεται στο χωράφι του με όρους ρεαλιστικούς. Εν προκειμένω, μεγαλύτερη ποσότητα παραγωγής και κατάκτηση της υπεραξίας του προϊόντος.
Οι παλαιότεροι πολιτικοί γνώριζαν καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι. Εμείς, με απολογητική διάθεση απέναντι σε κοινωνικές ομάδες για τα μέτρα που αναγκαζόμαστε να εφαρμόσουμε και δεν ανήκουν στην ταυτότητά μας, θα πρέπει να είμαστε το λιγότερο αυτοκτονικοί ώστε να πυροβολήσουμε τις συγκεκριμένες ομάδες. Εξάλλου, γεννήματα αυτών των κοινωνικών τάξεων είμαστε κι εμείς.
Η πραγματικότητα είναι αδήριτη ωστόσο ας αναλογιστούμε ποιος ευθύνεται γι’ αυτή. Κληθήκαμε να διαχειριστούμε κοινωνικά ερείπια. Εκείνοι που τολμούν να υψώνουν τη φωνή τους και να μας δείχνουν με το δάχτυλο ας μας εξηγήσουν πως θα αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Εκείνοι που σήμερα διαμαρτύρονται για το ασφαλιστικό ας μας εξηγήσουμε τι έπραξαν τόσα χρόνια γι’ αυτό όταν κατείχαν την εξουσία. Έπαιξαν τα χρήματα στο κουμάρι του χρηματιστηρίου και στα δομημένα ομόλογα. Πόσο θράσος ακόμη μπορεί να διαθέτουν;»