Τραγικό παιχνίδι της τύχης – Ένας θάνατος άλλαξε την ομιλήτρια της Θασιακής Ένωσης

Το απόγευμα της Τετάρτης πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της δημοτικής βιβλιοθήκης η εκδήλωση της Θασιακής Ένωσης Καβάλας αφιερωμένη στην Ημέρα της Γυναίκας. Το θέμα της εκδήλωσης ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα και ομιλήτρια ήταν η δικηγόρος Όλγα Ζιώρη, ενώ προλόγισε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θανάσης Αθανασίου. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη της Θάσιας προέδρου του διεθνούς συμβουλίου κέντρων αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων, Μαρίας Πίνιου – Καλλής.

Η Όλγα Ζιώρη, απόφοιτη του ΔΠΘ, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στα Ανθρώπινα Δικαιώματα από το πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και ολοκληρώνει ήδη το δεύτερο μεταπτυχιακό της στον τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής και με τίτλο «Διαχείριση Κοινωνικών Προγραμμάτων». Παράλληλα, είναι νομική σύμβουλος της ΜΚΟ «Βία Stop» προσφέροντας συμβουλευτική σε θέματα οικογενειακής βίας.

Παραδοσιακά η Θασιακή Ένωση διοργανώνει κάθε χρόνο εκδήλωση με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας, που γιορτάζεται στις 8 Μαρτίου ως ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε το 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός πως προσκεκλημένη ομιλήτρια στη συγκεκριμένη εκδήλωση θα ήταν η Μαρία Πίνιου – Καλλή, η οποία ωστόσο έφυγε από τη ζωή μόλις τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου και τάφηκε στο κοιμητήριο Ζωγράφου την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015. Η εκλιπούσα έπαθε ανακοπή καρδιάς ανεβαίνοντας στο βήμα εκδήλωσης για τη δημοκρατία, τη χούντα, τα βασανιστήρια, μια συμβολική μέρα, τη 17η Νοεμβρίου 2014 στον Αγ. Νικόλαο Κρήτης. Από τότε δεν κατάφερε να ανακάμψει.

ΤΗΝ ΠΡΟΛΑΒΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Η καταγωγή της Μαρίας Πίνιου – Καλλής ήταν από το Σωτήρα Θάσου, μεγάλωσε και σπούδασε την ιατρική επιστήμη στη Θεσσαλονίκη. Η εκλιπούσα, μητέρα δύο παιδιών, αφιέρωσε τη ζωή της κυρίως στον αγώνα για την εξάλειψη των βασανιστηρίων. Αγωνίστηκε επίσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και γενικότερα, για την ειρήνη και την πολιτική οικολογία.

Η Μαρία Πίνιου – Καλλή ήταν γιατρός με ειδικότητα δερματολόγου. Συνελήφθηκε και εξορίστηκε στη Γυάρο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, φυλακίστηκε μάλιστα στην ίδια πτέρυγα όπου κατά το παρελθόν είχε εκτίσει την ποινή του και ο πατέρας της. Ήταν μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας από το 1989 και υπήρξε συντονίστρια των ιατρικών ομάδων της οργάνωσης. Το 1989 ίδρυσε στην Αθήνα το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων. Το 1993, ως μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, εκπροσωπώντας την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Επίσης υπήρξε υποψήφια δυο φορές για την Επιτροπή της Διεθνούς Σύμβασης για την Κατάργηση των Βασανιστηρίων στα Ηνωμένα Έθνη.

Το 1993, εν μέσω πολέμων στα Βαλκάνια, προσκάλεσε γιατρούς από τις αντιμαχόμενες χώρες στην Ελλάδα και οργάνωσαν το Βαλκανικό Δίκτυο ενάντια στα βασανιστήρια και τον πόλεμο. Σε διεθνή συνάντηση που οργάνωσε στην Αθήνα, δημιουργήθηκε το Δίκτυο Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, με έδρα την Αθήνα, του οποίου διετέλεσε Γενική Γραμματέας. Από το 1998 έως το 2003 υπήρξε η πρώτη εκλεγμένη Πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό καθεστώς στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κατά τη δράση της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο συνελήφθη πέντε φορές. Η τελευταία ήταν όταν προσπάθησε να εξετάσει θύματα από τη σφαγή στη Τζενίν της Παλαιστίνης και θεωρήθηκε ανεπιθύμητο πρόσωπο από το Ισραήλ.

Δίδαξε στο New Jersey State University Rieutgers, στο Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων». Επιπλέον, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, και συμμετείχε στην Επιτροπή Αντιρρησιών Συνείδησης.

Η Μαρία Πίνιου–Καλλή, μια διεθνής προσωπικότητα, ήταν πάντα άμεση και ανθρώπινη, με σπάνιο ήθος και ποιότητα χαρακτήρα.