Ανοιχτή επιστολή προς το Σωματείο «ΝΟ Καβάλας Αργοναύτες»

Κύριοι,

Το Σωματείο, του οποίου ασκείτε τη διοίκηση, το τελευταίο χρονικό διάστημα, αποτελεί την συνέχεια ενός από τα πιο ιστορικά σωματεία της πόλης μας, του ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ. Στους κόλπους του έχουν γαλουχηθεί γενιές Καβαλιωτών που έχουν αναδειχθεί στον αθλητικό στίβο και αργότερα έχοντας στέρεες βάσεις στο κοινωνικό στίβο και μάλιστα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Ένα από τα τρία αθλήματα του Ομίλου και  το μόνο ομαδικό είναι και αυτό της υδατοσφαίρισης, που λειτουργεί από την ίδρυση του Συλλόγου το 1945 και αποτελεί την βιτρίνα του, με σημαντική δράση για πάνω από 70 χρόνια με σημαντικές επιτυχίες, όλο αυτό το διάστημα. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, σε μία περίοδο λειψανδρίας για την ομάδα σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, έγινε μια σημαντική προσπάθεια οργάνωσης και λειτουργίας του τμήματος από τους γονείς, έφορους και προπονητή.

Το αποτέλεσμα δε άρχισε να φαίνεται με τις επιτυχημένες συμμετοχές στα πρωταθλήματα των μικρών κατηγοριών. Ο αναίτιος και ο χωρίς σκέψη για τις συνέπειές του εξοστρακισμός δύο μικρών ανήλικων αθλητών, το τελευταίο χρονικό διάστημα, από τις προπονήσεις (βγάζοντας τους κυριολεκτικά μέσα από την πισίνα) και θέτοντας τους εκτός ομάδος, από τον έφορο κ. Βύρωνα Συμιτλιώτη, ακυρώνει όλη αυτή την προσπάθεια και αποτελεί ένα μελανό σημείο την ιστορία του Ομίλου.

Ελαφρά τη καρδία στερείται από δύο μικρά παιδιά το δικαίωμα της άθλησης, με το έτσι θέλω σε ένα άθλημα, την υδατοσφαίριση, που είναι μοναδικό στο Νομό από έναν Όμιλο, που έχει το μονοπώλιο στο Νομό μας. Η αιτία και το περιεχόμενο της επιστολής αυτής εκπορεύεται από τις οχλήσεις που είχα από πολλούς Καβαλιώτες και εν συνεχεία γνωρίζοντας το θέμα από γονείς και άτομα γύρω από την ομάδα, ζητώντας μου να μεσολαβήσω για να αποκατασταθεί η αδικία σε αυτά τα παιδιά, ιδιαίτερα στην περίπτωση της πιο πρόσφατης απομάκρυνσης του ανήλικου αθλητή του Ομίλου.

Στο πλαίσιο αυτό φρόντισα να ενημερωθώ, ρωτώντας γονείς, παίκτες της μεγάλης ομάδας και τον ίδιο τον προπονητή του κ. Ανανιάδη εάν ο μικρός αθλητής είχε δημιουργήσει κάποιο παράπτωμα απέναντι στους συμπαίκτες του, τον προπονητή του, τον έφορο κ. Συμιτλιώτη. Από όλους και κυρίαρχα από τον ίδιο τον προπονητή του μου δόθηκε η διαβεβαίωση ότι ο μικρός αθλητής δεν υπήρξε ποτέ παραβατικός, το αντίθετο μάλιστα.

Φρόντισα τότε να συναντηθώ με τον κ Συμιτλιώτη για να του ζητήσω να επανορθώσει το λάθος του, όπως πολλά άτομα πριν από εμένα, προσπάθησαν. Στη συνάντηση που είχα μαζί του διαπίστωσα την πρόθεση ενός ατόμου να αποφύγει κάθε συζήτηση, μην δίνοντας ποτέ μία απάντηση για τον λόγο αυτής της πράξης του, μεταφέροντας συνέχεια το θέμα στο μέλλον και αισθανόμενος την πίεση, με παρέπεμψε στη Διοίκηση, η οποία, ήδη, από καιρό γνώριζε το θέμα.

Επικοινωνώντας, στη συνέχεια, με μέλος της διοίκησης και θέτοντας το θέμα, αισθάνθηκα τη διάθεση ένα τέτοιο θέμα να συνεχίσει να παραμένει εκκρεμές, ζητώντας μου να το θέσω ξανά στον έφορο σαν να μην έχει αρμοδιότητα το κυρίαρχο όργανο αυτό του Δ.Σ. Κύριοι, η διαχρονικότητα και η επιτυχία του ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ δεν ήταν κυρίαρχα οι αθλητικές επιτυχίες σε όλα τα αθλήματα.

Πρωτίστως, ήταν να αποτελεί ένα ασφαλή πυλώνα μετάβασης του μικρού παιδιού από τη νηπιακή ηλικία έως και αρκετά μετά από την ενηλικίωσή του από τον ασφαλή κύκλο της βιολογικής οικογένειας σε αυτόν της αθλητικής οικογένειας, δημιουργώντας σε αυτό το μακρύ διάστημα άρρηκτους δεσμούς στο πέρασμα των χρόνων. Ανέκαθεν, τα ιδεώδη και οι σκοποί του Ομίλου μας ήταν πάνω από πρόσωπα και «παράγοντες», συμπάθειες και αντιπάθειες και είχαν επίκεντρο τον αθλητή και τη διαμόρφωσή του.

ΕΠΕΙΔΗ, διαπιστώνω ότι υπάρχει παρέκκλιση από τις αρχές του σκοπού του καταστατικού, το οποίο με μεγάλη μου χαρά υπέγραψα, ως ιδρυτικό μέλος, όταν, πριν από δύο χρόνια, μου ζητήσατε να βοηθήσω στην προσπάθεια διάσωσης του Ν.Ο. ΚΑΒΑΛΑΣ, ΖΗΤΩ όπως με διαγράψετε από μέλος.

Με τιμή

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ