Δύο αεροδρόμια – δύο Παναγιωτόπουλοι

Στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και με χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ, κατασκευάστηκε το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα που άρχισε να εξυπηρετεί την -μικρή στην αρχή- επιβατική κίνηση σε εσωτερικά δρομολόγια τόσο προς την Αθήνα όσο και προς τη Θεσσαλονίκη.

Τις επόμενες δεκαετίες η κίνηση αυξήθηκε σημαντικά και ιδιαίτερα τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 όταν από το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα εξυπηρετούνταν καθημερινά, πολλές φορές και με δύο πτήσεις, επιβάτες από τους νομούς Καβάλας, Δράμας και Ξάνθης.

‘Ομως η ραγδαία αύξηση του τουρισμού αλλά και η τεχνική αδυναμία του αεροδρομίου να κλείνει πολλές φορές το χειμώνα λόγω ομίχλης, δημιούργησε την ανάγκη να εξευρεθεί χώρος για την κατασκευή και λειτουργία ενός νέου και σύγχρονου αεροδρομίου που να μπορεί να εξυπηρετεί και μεγαλύτερα αεροσκάφη αλλά και πτήσεις από το εξωτερικό.

Το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα εξυπηρέτησε για τελευταία φορά μια πτήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας με ένα αεροπλάνο YS – 11, 64 θέσεων, το απόγευμα της Κυριακής 11 Οκτωβρίου 1981, μία μόλις εβδομάδα πριν τις εκλογές που έφεραν πανηγυρικά στην εξουσία για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Από την Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 1981 η Ολυμπιακή πετούσε πλέον από και προς το νέο αεροδρόμιο της Καβάλας στην περιοχή του χωριού Αγιάσματος στον κάμπο του Νέστου.

Το μεγάλο αυτό αναπτυξιακό άλμα της Καβάλας, πιστώνεται φυσικά στον αείμνηστο Γιώργο Παναγιωτόπουλο, που ως υπουργός Συγκοινωνιών της κυβέρνησης Ράλλη εκείνη την εποχή, πήρε προσωπικά και πατριωτικά το θέμα στους ώμους του, το «έτρεξε», το «κυνήγησε» και κατάφερε να αφήσει στο τόπο του ένα πολύ μεγάλο έργο. Αυτό πρέπει να του αναγνωρισθεί έστω κι αν η λειτουργία τού νέου αεροδρομίου τότε έγινε βιαστικά και με κάποιες ελλείψεις λόγω των επικείμενων εκλογών, όσο κι αν η δυναμική που είχε το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να ανακοπεί έστω και με την παρουσίαση μεγάλων έργων από την απερχόμενη κυβέρνηση της Νεας Δημοκρατίας.

Σήμερα το εγκαταλελειμμένο από τότε αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα, ξαναπαίρνει ζωή με μια μεγάλη επένδυση από την εταιρία EgnatiaAviation, ζωντανεύει και φιλοδοξεί να αποτελέσει όχι μόνον ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο αλλά και χώρο πλούσιων και ποικίλων δραστηριοτήτων.

Ένας άλλος Παναγιωτόπουλος, ο Νίκος, ανηψιός του αείμνηστου Γιώργου Παναγιωτόπουλου και υπουργός Εθνικής Αμύνης, πιστώνεται σήμερα το μεγάλο αυτό έργο που θα ξαναζωντανέψει ένα αεροδρόμιο που είχε πάψει να λειτουργεί επί υπουργίας του θείου του!

Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί και να υπερβούμε τα όποια μας πολιτικά και ιδεολογικά στερεότυπα, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δε πρόκειται απλώς για μια σύμπτωση. Είναι μια μεγάλη προσφορά στο τόπο τους δύο συμπολιτών μας που το θεώρησαν ως χρέος τους προς την Καβάλα και το λαό της.

Θόδωρος Θεοδωρίδης