Έχω σιχαθεί τη φάρα μου

27/11/2013

Ένα σημείωμα από το παρελθόν, πάντοτε επίκαιρο

Καλημέρα φίλοι μου

θα αρχίσω λιγάκι ανορθόδοξα

Βλέπω αυτές τις σημαίες να κρέμονται από δω κι από εκεί και μου σηκώνεται η τρίχα. Θα σας εξηγήσω αμέσως και μάλιστα, όπως συνηθίζω, με λόγια άλλων, με παραδείγματα από τη καθημερινότητα συμπολιτών μου, το γιατί.

Πήγα λοιπόν σήμερα στο γιατρό για να γράψω τα φάρμακά μου. Εκεί έμαθα το νέο που πολλοί από εμάς, όπως του λόγου μου, αγνοούν. Φάρμακα, γεννόσημα, πολυεθνικές , κόντρα ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Άδωνι, θέμα των ημερών, καθόλου αθώο όμως.

Πηγαίνοντας να αγοράσω τα φάρμακα ο φαρμακοποιός μου άνοιξε τα μάτια ακόμα περισσότερο. Ακούστε: Κατασκευάσματα δευτέρας διαλογής, γιατί αυτή είναι η αλήθεια, υπήρχαν ανέκαθεν. Φασόν τα λέγανε τα παλαιότερα χρόνια. ‘

Τέτοια έγραφε κι ο πατέρας σου Μιχάλη’, μου είπε ο φαρμακοτρίφτης, ‘σε αυτούς που δεν είχανε να αγοράσουν τα ακριβά. Ήταν δοκιμασμένα όμως δεν είχαμε ποτέ δείγματα παρενέργειας’. Τι γίνεται σήμερα, γιατί τόσος ντόρος ;

Το μάρκετινγκ Μιχάλη’, μου απαντά. Η εταιρεία του βιετναμέζου της Μέρκελ, θυμάστε εκείνον, το ομορφόπαιδο από τη Γερμανία, μελαχρινός, υπουργός της κυβέρνησης, κληρονόμησε από τον πατέρα του φαρμακευτική εταιρία, που χρεοκοπεί.

Την αγοράζουν Ισραηλινοί και δεσμεύουν τους γερμανούς, μέσω των μνημονίων, να υποχρεώσουν τις χώρες του νότου, τα ‘γουρούνια’, να αγοράζουν τα γενόσημα αυτής της φίρμας ,που παρασκευάζονται στο Μπαγκλαντές, και ως εκ τούτου πάμφθηνα, και δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ και πουθενά, αμφιβόλου λοιπόν αποτελεσματικότητας, δεν γνωρίζουμε επίσης εάν είναι ή όχι τοξικά.

Έτσι λοιπόν πετάνε εκτός παιχνιδιού, άνευ αγώνος, τις άλλες, επίσης πολυεθνικές ομάδες. Δεν θα μας ένοιαζε εάν επρόκειτο μόνο για εσωτερικά παιχνίδια και όχι για την υγεία μας, που οι ‘κύριοι’ υπουργοί και ψηφίσαντες τη κατοχή, στα παλαιά τους υποδήματα έγραψαν.

Μας θεωρούν αναλώσιμους. Υπάρχει όμως και συνέχεια: Πριν λίγες μέρες φίλη μας που εργάζεται στην εντατική του Νοσοκομείου Καβάλας, είπε στη σύντροφό μου πως αυτό τον ύστατο καιρό η μονάδα πνίγεται στους αρρώστους.

Που αποδίδεται η αύξηση κρουσμάτων; Στο γεγονός πως λόγω της ακρίβειας και της ανέχειας, οι ασθενείς αδυνατούν να αγοράζουν την αγωγή τους σταθερά, κι έτσι τα κρούσματα εγκεφαλικών και εμφραγμάτων αυξάνονται ραγδαία!

Και μιας λοιπόν που έχουμε και τον λεχρίτη Σφακιανάκη να χαιρετά αποβλακωμένος ναζιστικά, να πω με την ευκαιρία πως, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του γιατρού, αυτή η σημερινή πολιτική φάρα είναι ακόμα χειρότερη και από τους ναζί.

Εκείνοι σκότωναν απευθείας. Αυτοί τυραννούν και δολοφονούν κατά συρροή με το μαρτύριο της σταγόνας. Προκειμένου να κρατηθούν στη θέση τους, στο μικρότερο ή μεγαλύτερο αξίωμα ή έστω και διάπλεγμα [αυτοί που ψηφίζουν δηλαδή είναι αθώοι ;] θυσιάζουν εκατομμύρια αναξιοπαθούντες συνανθρώπους τους που αδυνατούν ν’ ακολουθήσουν αυτό το άκαρδο και βρώμικο παιχνίδι.

Όχι φίλοι μου. Η κυρία που τους συμπαθεί διότι της έσβησαν μια κλήση δεν είναι λιγότερο αθώα από τον μπουμπούκο ,που με μια υπογραφή καταδικάζει σε αργό θάνατο εμένα, εσένα και τον διπλανό σου. Ο ένας για 600, η άλλη για 6 αργύρια.

Απ’ τη στιγμή που τα αργύρια, η καρέκλα, η φήμη κλπ έχουν μεγαλύτερη αξία απ’ τη ζωή του γείτονα δεν αξίζει να λεγόμαστε άνθρωποι. Τα ζώα έχουν μεγαλύτερη αξία. Βλέπεις, αυτά ακόμη φόλες δεν έχουνε ανακαλύψει. Εμείς τους τις δίνουμε, αντί σε εκείνους που πρέπει. Βλέπετε είναι ευκολότερο να βγάλουμε τα κακά μας ένστικτα στους αδύνατους και αδύναμους.

Μακάρι να τελείωνε εδώ. Μιλώ λοιπόν με τον γιατρό ,έχουμε με το καιρό αποκτήσει μια σχέση, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι παίζει γύρω μας, το συζητάμε. Του λέω για τον καπιταλισμό, που είναι απρόσωπος και κακός…. και με αποστομώνει!

Που είναι πλέον ο καπιταλισμός Μιχάλη; Αυτό που ζούμε είναι κάτι εντελώς καινούργιο, καπιταλισμός πάντως δεν είναι. Ολοκληρωτισμός ναι! Ο καπιταλισμός προστατεύει την ιδιοκτησία. Αυτοί αρπάζουν τα σπίτια, κλείνουν τις δουλειές, κουρεύουν τα ομόλογα και τις καταθέσεις, υποτιμούν ασύστολα το νόμισμα, τις καταθέσεις.

Δεν είναι και κομουνισμός, έστω εκείνο που ονομάσανε με αυτό τον τρόπο, εκείνος έδινε δουλειά, εδώ δίνουν ανεργία και μόνο, φορολογούνε τα σπίτια και τις ξυλόσομπες αυτών που αδυνατούν να πληρώσουνε πετρέλαιο, επιτάσσουν τους απεργούς! τους σακατεύουνε στο ξύλο!’

ΈΧΩ ΜΕΊΝΕΙ ΠΑΓΩΤΌ Ο ΚΑΨΕΡΌς! Το καλύτερο όμως δεν έχει έρθει ακόμη! ‘Αυτοί δεν είναι άνθρωποι Μιχάλη…. τα φερέφωνα. Λόγω τις δουλειάς μου, με στέλνουν συχνά να εξετάσω κρατούμενους. Τους φέρονται χειρότερα από σκυλιά.

Φύλακες, αστυνομικοί, δικαστικοί, άνθρωποι αμόρφωτοι κατά βάθος, απαίδευτοι ,ταλαιπωρούν καθημερινά συνανθρώπους, δίχως λόγο και νόημα. Ρίχνουν τα χρόνια λες και είναι στραγαλάκια, για ψύλλου πήδημα, τους στοιβάζουν σε μπουντρούμια ακατάλληλα, αρνούνται να τους γιατρέψουν, να τους προσέξουν, να τους προστατέψουν.

Αυτούς που τους στέρησαν το πολυτιμότερο όλων των αγαθών ,την ελευθερία, τους φέρονται με τον χειρότερο τρόπο που θα μπορούσαν!» Όλα αυτά ένας μονόλογος. Ποιος ξέρει τι έχουν δει τα μάτια του για να ξεσπά έτσι ο άνθρωπος! έΦΥΓΑ ΚΟΜΜΆΤΙΑ, λιώμα.

Έξω ο ήλιος δυνατός αλλά άσφαιρος, πρώτη πραγματική χειμωνιάτικη μέρα. Ο νους μου τρέχει σε όλους αυτούς που βογγάνε απροστάτευτοι. Και σε όλους εκείνους, χιλιάδες, που για μια μικρή χάρη ευθύνονται γι αυτό το χάλι.

Διότι αυτοί στις θέσεις έχουν μεγάλο όφελος, που όλοι οι υπόλοιποι δεν θ’ αντικρύσουν ποτές. Έχουν δίκιο οι αμερικάνοι ακτιβιστές που λένε πως στην πραγματικότητα το 1% είναι αυτοί που κουμαντάρουν. Και το υπόλοιπο 99% κρατάει το φαναράκι, του δικού του βιασμού!

Έσκασα προχθές ένα πενηντάρικο βενζίνα, γέμισε το μισό ρεζερβουάρ του ‘πούντο’ μου. Πριν μόλις τρία με τέσσερα χρόνια το γέμιζα ολόκληρο με τα ίδια λεφτά. Τι άλλαξε από τότε στη ζωή μου, τι το καλύτερο, ποιες παροχές, για να υπάρχει αυτή η αύξηση ;

Όλα είναι ακριβότερα, παροχές χειρότερες! Για να σας στείλω όμως τελείως θα σας πάω παλιότερα. Γράφω κάπου σε ένα από τα βιβλία μου πως όταν το ’76 και το ’77 ερχόμουν με τη Ροσσάνα στην Ελλάδα, με ένα κατοστάρι δραχμές έτρωγες άνετα σε οποιαδήποτε ταβέρνα της χώρας, δυο άτομα, με τις ρετσίνες και τις σαλάτες σου.

Ένα κατοστάρικο είναι λιγότερο από ένα τρίτο του ευρώ. Αν τώρα κάποιος μου πει πως η ζωή μας σήμερα είναι καλύτερη και ανετότερη από τότε, πως απολαμβάνουμε προνόμια και αγαθά υψηλά εγώ να πάψω να μιλώ.

Όσο όμως δεν παίρνω απάντηση θα συνεχίζω το μονόλογο μου μέχρι κάποιος από εσάς να έρθει να μου ζητήσει να γίνουμε δυο, και τρεις και περισσότεροι. Κι αν δεν θέλει ούτε αυτό, ας το ζητήσει απ’ το φιλαράκι, του.

Να σηκωθούμε απ’ τη ζεστασιά του ποτηριού μας, να θυμίσουμε σε όλους αυτούς τις ευθύνες τους, να τους αναγκάσουμε να πάνε από εκεί που ήρθαν, απ’ τον αγύριστο! Βρίσκουν και κάνουνε. Έχουν το θράσος, θυμάμαι τα λόγια που μου έλεγε προχθές φίλος μπάρμαν, με τσαμπουκά να μας πετάν πως ξόδεψαν πολλά λεφτά σε δυο γάμους και δυο κηδείες, έτσι, για να δικαιολογήσουν τις παχυλές τους αμοιβές.

Που δεν διστάζουν, λέει, ν’ ανακηρύξουν παραμεθόριο περιοχή την Μεσσηνία!…για να απολαμβάνουν οι εταιρίες και οι κάτοικοί της τα προνόμιο των εκπτώσεων παραμεθόριας περιοχής! Οι αθεόφοβοι. Συνορεύουν με τη Λιβύη !

Τα ψηφαλάκια σύντροφε, μεγάλη ανακάλυψη! Τελειώνοντας, μιας και σας κούρασα, σε όλους τους ‘απογοητευμένους’ θα θυμίσω το τέλος του Γκαντάφι, του Μουμπάρακ και του Σαντάμ. Που από χρυσά παιδιά κατέληξαν αποπαίδια. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, λοιπόν. Καλό σας βράδυ. Και εις άλλα με υγεία. Μαζί με λίγο θυμό παραπάνω ενωμένο σφιχτά με επίγνωση.

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος. 27-11-’13.