Ετοιμόρροπα σπίτια στην οδό Κανάρη

Σε δύο διαδοχικές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ο Μάκης Παπαδόπουλος αναφέρεται σε πρόβλημα στην οδό Κανάρη, ζητά επίμονα από το Δήμο να το αντιμετωπίσει.

Όπως ισχυρίζεται μέσα σε ένα παλιό σπίτι (επί της Κανάρη 6) υπάρχουν πολλά σκουπίδια.

Ζητά αυτά να απομακρυνθούν καθώς το εγκαταλελειμμένο οίκημα έγινε εστία μόλυνσης. Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο από την υφιστάμενη κατάσταση ενοχλείται περίοικος, η οποία και τον ενημέρωσε σχετικά.

Ο Δήμαρχος Καβάλας απάντησε προχθές ότι αυτό που πρέπει να γίνει, θα γίνει αλλά αφού πρώτα: 1)Βρεθεί χρόνος από την αρμόδια υπηρεσία 2) Ενημερωθούν για τις υποχρεώσεις τους οι ιδιοκτήτες του σπιτιού. Αν δεν τις τηρήσουν, τότε μόνο μπορεί να παρέμβει ο Δήμος Καβάλας.

«Όντως υπάρχει θέμα αλλά χωρίς άδεια δεν μπορούμε μπούμε μέσα στο σπίτι» μας είπε χθες στην Πρωινή ο αντιδήμαρχος κ. Σταυρίδης. Άπαντες –διοίκηση και αντιπολίτευση- δεν μας τα λένε καλά… Ή δεν γνωρίζουν καλά την υπόθεση (ακούνε άλλους και δεν έχουν δει από κοντά τι συμβαίνει στην οδό Κανάρη) ή επικεντρώνονται σε ένα μόνο πρόβλημα. Μόνο που στην περιοχή της αρχής της οδού υπάρχει γενικά θέμα.

Το τμήμα της οδού Κανάρη από την Εκάβης (πίσω από την πεσμένη γέφυρα, προς την Αγία Βαρβάρα) έως την οδό Κολοκοτρώνη περιλαμβάνει τουλάχιστον 5 (!) ιδιαίτερα επικίνδυνα σπίτια. Δύο μεγάλα μπαλκόνια από αυτά είναι έτοιμα να πέσουν. Ένα θα πέσει στην οδό Εκάβης και ένα στην οδό Κανάρη. Είναι θέμα χρόνου! Ο Δήμος Καβάλας οφείλει να κινηθεί άμεσα στην περιοχή ώστε να τοποθετήσει τουλάχιστον ενημερωτικές προειδοποιητικές πινακίδες και ότι άλλο προβλέπεται. Πρέπει αμέσως να συνταχθεί έκθεση επικινδύνων και φυσικά να ενημερωθούν οι ιδιοκτήτες των παλαιών σπιτιών που μάλιστα είναι το ένα αμέσως μετά το άλλο. Το πρόβλημα με λίγα λόγια που αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, επί του οποίου του απαντούν οι της διοίκησης, δεν είναι το πραγματικό.

Στην οδό Κανάρη από το νούμερο 1 έως το νούμερο 12 (σκάλακια) υπάρχει μια σοβαρή κατάσταση για την οποία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κανείς. Πρώτα και καλύτερα οι ιδιοκτήτες των σπιτιών, στη συνέχεια η τοπική αυτοδιοίκηση. Αν ενδιαφερθεί αυτή (π.χ. μέσω της Πολεοδομίας), έχει τον τρόπο να αφυπνίσει τους ιδιοκτήτες. Ή να κάνει για λογαριασμό τους όσα επιβάλλονται και μετά να τους στείλει τον λογαριασμό.