Στις αρχές του 20ου αιώνα, δύο μεγάλες γαλλικές βιομηχανίες κατασκευής υποδημάτων, έστειλαν ταυτόχρονα σε μια αφρικανική τους αποικία, τους εμπορικούς τους αντιπροσώπους για να ερευνήσουν την αγορά της χώρας εκείνης και αναλόγως να φροντίσουν να προωθήσουν τις πωλήσεις τους.
Οι αντιπρόσωποι έφτασαν μετά από αρκετές μέρες ταξίδι, εγκαταστάθηκαν σε διαφορετικά ξενοδοχεία και από την επόμενη μέρα άρχισαν την έρευνα.
Αργά το βράδυ της δεύτερης μέρας, με διαφορά ολίγων λεπτών, ο ένας αντιπρόσωπος μετά τον άλλον, προσήλθαν στο τηλεγραφείο της πρωτεύουσας όπου διέμεναν και έστειλαν ο καθένας στην εταιρία του τα παρακάτω τηλεγραφήματα.
Ο πρώτος:
«Επικυρώσατε άμεσα το εισιτήριο της επιστροφής μου. STOP. Δεν υφίσταται ανάγκη περεταίρω παραμονής μου. STOP. Ο κόσμος εδώ δεν φοράει παπούτσια. STOP. Όλοι κυκλοφορούν ξυπόλυτοι STOP. Εντελώς αδύνατη η πώληση έστω και ενός ζευγαριού. STOP».
Ο δεύτερος:
«Αποστείλατε άμεσα πολλά φορτία υποδημάτων STOP. Διαφόρων σχεδίων και μεγεθών. STOP. Ο κόσμος εδώ δεν φοράει παπούτσια. STOP. Όλοι κυκλοφορούν ξυπόλυτοι STOP. Θα τους φορέσουμε όλους παπούτσια STOP. Θα πετύχουμε υψηλότατα ρεκόρ πωλήσεων. STOP. Σπεύσατε το ταχύτερο δυνατόν πριν μας προλάβουν οι ανταγωνιστές. STOP».
Ο Εμπορικός Σύλλογος Καβάλας δίνει μερικές φορές την εντύπωση ότι λειτουργεί σαν τον πρώτο αντιπρόσωπο ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί σαν τον δεύτερο.
Για άλλη μια χρονιά έσπευσε να ανακοινώσει και φέτος ότι η αγορά θα παραμείνει κλειστή την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.
Μια ανακοίνωση που εκδίδεται μερικές εβδομάδες μετά τις διαμαρτυρίες του εμπορικού κόσμου για το παρατεταμένο λόγω κορονοϊού κλείσιμο της αγοράς.
Κι αν άλλες χρονιές θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει την απόφαση για να παραμείνουν κλειστά τα μαγαζιά, φέτος όχι μόνον για οικονομικούς λόγους αλλά κυρίως για καθαρά ψυχολογικούς θα έπρεπε να επιδιωχθεί να παραμείνει ανοιχτή και ζωντανή η αγορά της Καβάλας.
Πώς. Με διάφορους τρόπους. Με συνεννόηση πρώτα απ’ όλα με τις επιχειρήσεις εστίασης και υγειονομικού ενδιαφέροντος. Με συνδυαστικές προσφορές. Π.χ. «Για αγορά προϊόντων τάδε ποσού σας κερνάμε ένα καφέ ή ένα αναψυκτικό στην τάδε καφετέρια. Ή για αγορά προϊόντων δείνα ποσού 50% έκπτωση στην τάδε ταβέρνα.
Και ένα δυο τοπικά μουσικά σχήματα να παίζουν σε διάφορα σημεία της πόλης για να κρατήσουμε τον κόσμο στο κέντρο.
Φαντάζομαι ότι ο Εμπορικός Σύλλογος που διαθέτει εμπειρότατα στελέχη στο διοικητικό του συμβούλιο, θα μπορούσε να σκεφτεί κι άλλες πολλές παρόμοιες ιδέες ώστε να λειτουργήσει μια ζωντανή αγορά την Δευτέρα στην Καβάλα.
Αυτό βέβαια θα έπρεπε εγκαίρως και από καιρό να είχε σχετικά προγραμματιστεί και διαφημιστεί ώστε να έχει και ένα κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Και κυρίως για ψυχολογικούς λόγους που αυτή την εποχή, μετά το ισχυρό σοκ της πανδημίας, όλοι το έχουμε ανάγκη.
Γνωρίζω τις σκέψεις και τις εκτιμήσεις του Εμπορικού Συλλόγου: «Σε καμιά πόλη δεν είναι ανοιχτή η αγορά», «Δεν έχει κίνηση κι όλος ο κόσμος πάει στη θάλασσα», «Μάταιος κόπος και μάταια έξοδα» και άλλες παρόμοιας φιλοσοφίας δικαιολογίες.
Δεν έχουμε τη διάθεση να υποδείξουμε στον Εμπορικό Σύλλογο τον τρόπο που θα κάνει τη δουλειά του. Ωστόσο δεν μπορούν να δίνουν την εντύπωση μερικές φορές ότι λειτουργούν με κάποια δόση δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, επιλέγοντας την εύκολη οδό της εξασφάλισης του παγίου από τον γεμάτο προκλήσεις δρόμο του επαγγελματικού ρίσκου που τις περισσότερες φορές αποφέρει το -από όλους επιδιωκόμενο- επιχειρηματικό κέρδος.
