Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης
Μισός αιώνας πέρασε (50 ακριβώς χρόνια) από τον Φεβρουάριο του 1967 και ανατρέχοντας στο ανεκτίμητο αρχείο της «Πρωινής» ανακαλύπτει κανείς γεγονότα που επαναλαμβάνονται σήμερα με μια διαβολική ακρίβεια θαρρείς και δεν πέρασε ούτε μία μέρα. Ή έρχεται κανείς σε επαφή με πρόσωπα που είτε ζουν σήμερα είτε όχι, είναι όμως χαραγμένα στο συλλογικό υποσυνείδητο της τοπικής κοινωνίας τόσο πολύ που μοιάζουν να είναι παντοτινά.
Υπάρχουν βέβαια και διαφορές ανάμεσα στο τότε και το σήμερα. Πολλές φορές χαώδεις. Και καλό είναι να τις αναφέρουμε και να τις αναδεικνύουμε για να αντιλαμβάνονται οι νεότεροι και όσοι τέλος πάντων έχουν ασθενή ή επιλεκτική μνήμη ότι οι εποχές εκείνες ήταν πολύ δύσκολες και έκρυβαν πολύ πόνο και πολλά δράματα.
Έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενα σημειώματά μας ότι το έτος 1967 έχει ακριβώς την ίδια ημεροαρίθμηση (sic) με το έτος 2017 που διανύουμε ήδη εδώ και ένα μήνα. Δηλαδή η κάθε ημερομηνία του 2017 είναι ίδια με την αντίστοιχη του 1967. Και τότε δηλαδή η 1η Φεβρουαρίου ήταν ημέρα Τετάρτη όπως και φέτος. Η Πρωτοχρονιά ήταν Κυριακή, η Πρωτομαγιά Δευτέρα κ.ο.κ. Αν μάλιστα το 1967 το Πάσχα «έπεφτε» στις 16 Απριλίου όπως «πέφτει» φέτος, τότε θα είχαμε την απόλυτη σύμπτωση. Ωστόσο η 16η Απριλίου του 2017 είναι μέρα Κυριακή όπως ήταν και η 16η Απριλίου του 1967.
Μεγάλη κρίση φαίνεται πως αντιμετώπιζε την εποχή εκείνη το εργοστάσιο της ΒΦΛ με χιλιάδες αδιάθετα σακιά λιπάσματος που κάλυπταν έναν τεράστιο χώρο πέριξ του εργοστασίου στη Νέα Καρβάλη. Οι τοπικοί παράγοντες προσπαθούσαν με συνεχή διαβήματα και παραστάσεις να παρακινήσουν την πολιτεία να δώσει λύση στο θέμα. Όπως άλλωστε γίνεται και σήμερα με το ίδιο εργοστάσιο.
Το βράδυ της 30ης προς την 31η Ιανουαρίου του 1967 ξεσπά, μάλλον από βραχυκύκλωμα, μια φωτιά που εξελίσσεται σε μια δύσκολα αντιμετωπίσιμη πυρκαγιά και η οποία καταστρέφει ολοσχερώς τρία καταστήματα στο κεντρικότερο σημείο της Καβάλας, στην οδό Ομονοίας, δίπλα από την οικοδομή στο ισόγειο της οποίας στεγάζεται σήμερα ένα από τα καταστήματα της Τράπεζας Πειραιώς στην πόλη μας.
Πρόκειται κυρίως για παλιές εβραϊκές ιδιοκτησίες και δυστυχώς το μεγάλο και κεντρικότατο οικόπεδο που προέκυψε ως θλιβερό αποτέλεσμα της καταστροφικής εκείνης πυρκαγιάς, παραμένει ανεκμετάλλευτο κουφάρι μέχρι και σήμερα, μισό αιώνα μετά, χωρίς κανείς να γνωρίζει με σαφήνεια τους ακριβείς λόγους αυτής της μακρόχρονης καθυστέρησης.
Σε άλλες σελίδες της «Πρωϊνής» εκείνων των ημερών διαβάζουμε για τις χειμερινές εκπτώσεις που τότε ξεκινούσαν την 1η Φεβρουαρίου, την γιορτή του υπό ανέγερση ναού του Αγίου Τρύφωνα στο Καρά Ορμάν που ήταν και προστάτης των …λαχανοκηπουρών και όπου λειτούργησε ο πατήρ Ιωακείμ Καραχρήστος, για ένα επεισόδιο σε καφενείο της Κεραμωτής όπου ένας θαμώνας έσπασε μια καρέκλα στο κεφάλι ενός άλλου θαμώνα, ένα ευχαριστήριο προς την Πυροσβεστική Υπηρεσία και την τοπική Αστυνομία τριών καταστηματαρχών των οποίων τα καταστήματα γλίτωσαν από την μεγάλη φωτιά στην οδό Ομονοίας και πολλά άλλα γεγονότα και ειδήσεις από την καθημερινότητα της πόλης μας..
Τέλος διαβάζουμε τα ονόματα του νέου τότε διοικητικού συμβουλίου του ΣΦΓΤ και μελαγχολούμε κάνοντας τις αυτονόητες συγκρίσεις με το σήμερα: Χαράλαμπος Λαλένης, Γιώργος Στογιαννίδης, Πρόδρομος Μάρκογλου, Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, Τασούλα Καμπουρίδου, Μηνάς Ζαχαριάδης…
Ξεχωριστό ενδιαφέρον φαίνεται πως αποσπούσε για την τοπική κοινωνία ο νεοϊδρυθείς την εποχή εκείνη ΑΟΚ και τόσο οι περιγραφές των αγώνων, οι ανταποκρίσεις και τα ρεπορτάζ όσο όμως και το φωτογραφικό υλικό ήταν πολύ πλούσια και καταλάμβαναν μεγάλο χώρο στις σελίδες της «Πρωινής».
Την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 1967, ο ΑΟΚ (πρωτοπόρος τότε στο βόρειο όμιλο της Β’ Εθνικής}έπαιζε με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς στο Δημοτικό γήπεδο (σημερινό Βερούλειο). Τα έργα στο Εθνικό Στάδιο δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί κι έτσι τα παιχνίδια γινόταν ακόμη στο «μικρό» γήπεδο στην περιοχή Περιστέρι.
Το παιχνίδι με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς δεν τελείωσε ποτέ διότι όταν ο ΑΟΚ πέτυχε το δεύτερό του γκολ οι ποδοσφαιριστές της φιλοξενούμενης ομάδας ισχυριζόμενοι ότι προηγήθηκε φάουλ σε αμυντικό τους παίκτη, επετέθησαν στον διαιτητή Βάπτισμα ο οποίος διέκοψε τον αγώνα εις βάρος του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Στο ρεπορτάζ της «Πρωϊνής» διαβάζουμε ότι κόπηκαν 5.769 και εισπράχθηκαν 114.670 δραχμές. Φανταστικό νούμερο για τα σημερινά δεδομένα του ΑΟΚ. Έξι χιλιάδες άνθρωποι στο Βερούλειο!!! Οι φωτογραφίες άλλωστε είναι χαρακτηριστικές. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι τα γκολ πέτυχαν οι Μπαρμπαλέξης και Παρίδης.
