Η καθιερωμένη ανακοίνωση κατά της Λευκής Νύχτας

Κάθε χρόνο, παραμονές της εκδήλωσης της Λευκής Νύχτας σωματεία ή σωματείο του ΠΑΜΕ εκδίδει ανακοίνωση αντίθετη με την εκδήλωση της Λευκής Νύχτας. Φέτος η ανακοίνωση υπήρξε χθες βράδυ. Από το σωματείο εμποροϋπαλλήλων και ιδιωτικών υπαλλήλων:

Μια ακόμα Λευκή Νύχτα διοργανώνεται στη πόλη μας την ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 25/5  στηριγμένη στο γνωστό παραμύθι περί ” τόνωσης της αγοράς ”.  Για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι στο εμπόριο καλούμαστε να δουλέψουμε ως τα μεσάνυχτα ενώ καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με σπαστά ωράρια,με τις μετακινήσεις από πόστο σε πόστο, με ελαστικές μορφές απασχόλησης με απλήρωτες υπερωρίες, με εντατικοποίηση εργασίας και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα εορταστικά ωράρια Χριστουγέννων και Πάσχα, οι ”Μαύρες Παρασκευές” και η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας αφού αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε όλο και περισσότερες Κυριακές. 

Κερασάκι στην τούρτα η ” Λευκή Νύχτα ”. 

Χωρίς ανάσα ατελείωτες ώρες δουλειάς πίσω από τους πάγκους που στην καλύτερη θα πληρωθούν με βάση τα ψίχουλα του κατώτατου μισθού,ενώ δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοι που θα δουλέψουν χωρίς να πληρωθούν ούτε αυτές τις πενιχρές υπερωρίες που προβλέπονται. 

Την ώρα που ο λαός στενάζει από την ακρίβεια,τη φοροληστεία που κόβει βασικά είδη πρώτης ανάγκης γιατί ο μισθός εξαντλείται το πρώτο δεκαήμερο του μήνα είναι πρόκληση η διεξαγωγή αυτής της φιέστας. Αυτό που λείπει από τις λαϊκές οικογένειες δεν είναι η ”ψυχολογία ” ούτε και ο ” χρόνος”για αγορές αλλά το εισόδημα. 

Λευκές και μαύρες νύχτες συμβάλουν ώστε να διευρυνθεί και να καταπατηθεί το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που είναι και πάγιο αίτημα των μεγαλοεμπόρων που ζητούν πλήρη απελευθέρωση κάθε ωραρίου εργασίας των εργαζομένων,και που όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα με την ψήφιση των αντεργατικών νόμων, δίνουν αέρα στα πανιά τους. 

Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο έχουμε ανάγκη να ζούμε και να εργαζόμαστε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας την πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης και όχι σαν σύγχρονοι δούλοι.  Δεν πρέπει να μένουμε θεατές.Η οργή και η αγανάκτηση που νιώθουμε για όσα ζούμε να γίνει αγώνας διεκδίκησης. Εδώ και τώρα να οργανωθούμε στα ταξικά σωματεία μας και να παλέψουμε για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.