Μια απάντηση που ξεχείλιζε πίκρα και αλήθεια

Την Τρίτη το πρωί, στην εκπομπή μας στο ραδιόφωνο της «Πρωϊνής», μιλούσαμε στο τηλέφωνο με τον Ηλία Ιωαννίδη, πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα αγωνιζόμενο μέσα από τις γραμμές της Λαϊκής Ενότητας, και τον ρώτησα γιατί δεν διεκδικούν από τη μεριά τους τη χρήση του χώρου στο Στέκι της Νέας Πόλης αφού ήταν και εκείνοι μέσα στον ενιαίο, τότε, ΣΥΡΙΖΑ όταν δημιούργησαν και ζωντάνεψαν για μερικά χρόνια αυτό τον όμορφο χώρο.

Την απάντησή του, την οποία παραθέτω αυτούσια, μπορώ να την περιγράψω με δύο μόνον λέξεις.  Πίκρα και αλήθεια:

«Βάζει ο φίλος μου ο Θόδωρος έναν ρομαντισμό σε μια σκληρή εποχή, σε μια περίοδο όπου, αγαπητέ Θόδωρε, θεωρούμε ότι οι πρώην σύντροφοι μας πήγαν απέναντι και επέλεξαν να υλοποιήσουν τις πιο σκληρές πολιτικές με τον χειρότερο τρόπο. Στην ουσία να ακυρώσουν ό,τι Αριστερό και ελπιδοφόρο είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτήν την άποψη, παρόλο που το Στέκι σήμερα το κατοικούν άνθρωποι που και τότε που το φτιάχναμε δεν είχαν μεγάλο ενδιαφέρον και μεγάλη συμβολή… Παρόλο που αυτοί που το φτιάχνανε και το δημιούργησαν και έγραψε μια ιστορία στην πόλη είμαστε κυρίως (όχι αποκλειστικά) αυτοί που φύγαμε, δεν έχουμε καμία επιθυμία να συνδιαχειριστούμε και να συνευρισκόμαστε με αυτόν τον κόσμο που κατά την άποψή μας πλήγωσε βαθιά την Αριστερά. Πλήγωσε βαθιά την ελπίδα, τα κινήματα που εκεί συμμετείχαν. Δεν μπορώ να ξεχάσω πόσες φορές οι αγρότες από τον ΤΑΡ ήρθαν εκεί. Συνεδριάσαμε και βρίσκαμε τρόπους πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε και μετά… Μάλιστα με την κορυφαία δήλωση του Πρωθυπουργού-τότε υποψήφιου- ότι είναι δίκαιο το αίτημα αλλαγής της όδευσης και θα το υλοποιήσουμε… Πώς αυτό το πράγμα σήμερα γίνεται κάτι διαφορετικό. Δεν μας εμπνέει καθόλου στο να βρισκόμαστε και να είμαστε μέσα στον ίδιο χώρο παρόλο που ακόμη ο ιδρώτας μας είναι εκεί μέσα. Υπάρχουν εκεί τα σημάδια της δικής μας προσφοράς και προσπάθειας».