Αρχικά στο ραδιόφωνο της Πρωινής μίλησε χθες το πρωί, αρκετά θυμωμένος, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Βασίλης Λεμονίδης.
Έκανε κριτική στην κυβέρνηση επειδή όπως είπε δεν στηρίζει πραγματικά την αγορά.
Αμέσως μετά απάντηση (του) έδωσε ο βουλευτής Μακάριος Λαζαρίδης.
«Τον ακούω πάντα με προσοχή τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα» σχολίασε ο βουλευτής. Σημείωσε ότι «… στην πρώτη φάση αντιμετώπισης της κρίσης το κράτος κατέβαλε έκτακτη επιχορήγηση σε περίπου 2 εκατομμύρια συμπολίτες». Ο κ. Λαζαρίδης είπε επίσης ότι: « Η Κυβέρνηση άρθρωσε ήδη ένα δίχτυ προστασίας. Μιλάμε για έναν μαραθώνιο και όχι έναν αγώνα 100 μέτρων. Αυτές είναι οι αντοχές της οικονομίας τώρα. Όσα λέει ο κ. Λεμονίδης τα ακούω. Τα μεταφέρω εκεί που πρέπει. Θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν και στο τέλος θα καταφέρουμε να επανακινήσουμε την οικονομία. Θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν. Θα προσαρμόζουμε την τακτική μας για να βοηθούμε όπου χρειάζεται περισσότερο».
Επί σειρά πολλών προηγούμενων ετών, ίσως και δεκαετιών, η Καβάλα διεκδικούσε κάτι που άξιζε. Που δικαιούνταν. Την κατασκευή και λειτουργία ενός κλειστού κολυμβητηρίου. Αυτό το έκαναν συστηματικά εκπρόσωποι της στη Βουλή και στην Αυτοδιοίκηση. Πιο έντονα απ’ όλους πίεζαν οι παράγοντες του ΝΟΚ και του ΟΘΑΚ. Κάποια στιγμή βρέθηκε οικόπεδο, δρομολογήθηκε το έργο. Το οποίο ολοκληρώθηκε σχετικά γρήγορα. Χωρίς τις παρατάσεις και τις καθυστερήσεις της σημερινής εποχής. Κάπως έτσι ο στόχος επετεύχθη.
Το κλειστό κολυμβητήριο αντικατέστησε το ανοιχτό κι αμέσως «απορρόφησε» όλη τη κίνηση. Τόσο των συλλόγων όσο και του κοινού. Η πόλη βρέθηκε μπροστά σε δίλημμα. Τι θα γίνει με το ανοιχτό κολυμβητήριο; Θα αξιοποιηθεί και πώς θα αξιοποιηθεί; Ο κ. Σιμιτσής κατέθεσε την καλύτερη έως τώρα πρόταση, μετατροπής του σε χώρο εκδηλώσεων. Η κ. Τσανάκα και ο κ. Μουριάδης υποστήριξαν κι υποστηρίζουν άλλο σενάριο. Να ξαναλειτουργήσει ως ανοιχτό κολυμβητήριο, για τους μήνες που το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες.
Η ιδέα μάλλον στηρίζεται στα προβλήματα λειτουργίας του κλειστού, του καινούργιου κολυμβητηρίου. Τα οποία ωστόσο δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα λυθούν. Κι όταν με το καλό συμβεί αυτό, τότε το κολυμβητήριο θα λειτουργεί απερίσπαστα όλο το χρόνο. Και τις 365 ημέρες του. Είναι δυνατόν μια πόλη όπως η Καβάλα να διαθέτει δύο κολυμβητήρια; Ένα ανοιχτό κι ένα κλειστό; Για τα δεδομένα της Καβάλας αυτό είναι τουλάχιστον πολυτέλεια. Ως εκ τούτου η περιοχή του ανοιχτού κολυμβητηρίου πρέπει να παραμείνει στο Δήμο αλλά για αυτήν κάθε άλλη πρόταση είναι δεκτή.
Ο Κωστής Σιμιτσής ήθελε να μετατρέψει τον αθλητικό χώρο σε χώρο πολιτισμού. Προϋποθέσεις υπήρχαν και υπάρχουν. Δυνατότητες αλλαγών και μετατροπών επίσης. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Δήμος χρειάζεται έναν τέτοιο χώρο για το Καλοκαίρι, ο συγκεκριμένος διαθέτει και περίφραξη και κερκίδα. Αν καλυφθεί η πισίνα και μετατραπεί σε σκηνή, όλα θα είναι απλά και αρκετά εύκολα.
Η θητεία του κ. Σιμιτσή έληξε χωρίς ο πρώην Δήμαρχος να προλάβει να δράσει προς την προαναφερθείσα κατεύθυνση. Η κ. Τσανάκα δεν είχε τον χώρο στις προτεραιότητες της ενώ στα λόγια της –να ξαναλειτουργήσει ως κολυμβητήριο- επανήλθε πρόσφατα ο κ. Μουριάδης. Τι να τα κάνει τα δύο κολυμβητήρια η Καβάλα; Είναι τόσο πολλοί οι αθλητές που δεν χωρούν και δεν εξυπηρετούνται στο κλειστό, στο καινούργιο κολυμβητήριο; Φυσικά και όχι.
Ο κ. Δήμαρχος πρέπει να ξανασκεφθεί την υπόθεση, να θυμηθεί το Απεντομωτήριο που είχαμε (για τις παραστάσεις του ΔΗΠΕΘΕ) αλλά χάσαμε… Χάσαμε οριστικά. Έναν τέτοιο ρόλο πρέπει να παίξει το ανοιχτό κολυμβητήριο που συν τις άλλοις μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και έσοδα στο ταμείο του Δήμου. Εν πάση περιπτώσει ας ξεκινήσει τώρα ένας δημόσιος διάλογος προκειμένου να επικρατήσει μια πρόταση, μια ιδέα προς την κατεύθυνση των εκδηλώσεων. Των πολιτιστικών γεγονότων και δη των θερινών. Η οποία με σχετικά λίγα χρήματα προλαβαίνει να γίνει πράξη ως το επόμενο Καλοκαίρι.
