μικρά πρωινά από τον Νίκο Γενικόπουλο
Θα χρειαστεί να περάσουν πολλά ακόμη χρόνια μέχρι οι άνθρωποι (όλοι οι άνθρωποι) να καταλάβουν ότι και οι κάδοι των απορριμμάτων δεν είναι κατάλληλοι για αφισοκόλληση. Μέχρι να συμβεί κάτι τέτοιο θα γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών, όχι μεμονωμένων, όπως αυτό της φωτογραφίας. Φωτογραφία προχθεσινή, από τους κάδους πλησίον του Δικαστικού Μεγάρου.
Μετά από 100 και πλέον μέρες έξαρσης της πανδημίας στο Νομό Καβάλας, τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται. Πιο γρήγορα και πιο συγκεκριμένα. Κανείς απ’ την άλλη πλευρά δεν μπορεί να ξεχάσει όσα περάσαμε, όλα αυτά που επηρέασαν τη ζωή μας. Από τα τέλη του προηγούμενου Δεκέμβρη ως και πρόσφατα. Αν μάλιστα προσθέσουμε και την ακρίβεια που μας προέκυψε το ίδιο διάστημα, τότε εύκολα καταλαβαίνουμε γιατί ο φετινός Χειμώνας θα μας είναι αξέχαστος…
Και να ήταν μόνο αυτό; Συνεχίζεται και συνεχίζεται επίμονος ο Χειμώνας. Η κακοκαιρία που άρχισε χθες θα συνεχιστεί κάποιες ακόμη ημέρες. Και το Πάσχα, ακόμη κι αυτό δεν θα είναι όπως το περιμέναμε αφού μάλλον θα είμαστε μέσα. Δίπλα στο κλιματιστικό που θα συνεχίσει να δουλεύει… Γιατί τελικά και ατυχώς και ο Απρίλιος περιλαμβάνει όλη αυτή τη δαπάνη της θέρμανσης.
Σε γενικές γραμμές όλα ήταν αντίθετα. Όλα ήταν ένα διαρκές και αξεπέραστο πρόβλημα. Τόσο μεγάλο που δεν επέτρεψε καμία αισιοδοξία, καμία ουσιαστική επιστροφή στην κανονικότητα. Κι αν αυτό (της κανονικότητας) ισχύει υγειονομικά, είναι βέβαιο ότι δεν υφίσταται και δεν φαίνεται να έρχεται οικονομικά. Το long covid που ακούμε και βλέπουμε και ως διαφημιστικό μήνυμα είναι… long σε σχέση με τα οικονομικά κάθε νοικοκυριού. Τέλος τα μέτρα που το κράτος έλαβε, δεν βοήθησαν αφού η ακρίβεια αποδείχθηκε τεράστια και αυτά ελάχιστα.
Υπό αυτές τις κοινωνικές συνθήκες παντού στην Ελλάδα μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας αυτό που τις προάλλες περιέγραψε, αυτό που ζήτησε ο Χρήστος Ποτόλιας. Τη δημιουργία λαϊκού μετώπου που θα ασχοληθεί με την Καλαμίτσα ώστε να κάνει κατάληψη, εξασφαλίζοντας το δημόσιο και ελεύθερο της χαρακτήρα. Κάποτε μπορεί, σήμερα όχι. Είναι βλέπετε κι η γραφειοκρατία. Σωστά του επεσήμαναν ότι με μια κατάληψη θα εξασφαλιστεί η δωρεάν είσοδος των πολιτών μα τίποτα πέραν τούτου. Κανένα έργο, καμία συντήρηση, καμία μίσθωση και καμία κτιριακή αλλαγή ή βελτίωση.
Η ανακοίνωση της Ενεργειακής προ λίγων ημερών κάνει γνωστή την άσκηση διώξεων στους εργαζόμενους της (τους οποίους εν τω μεταξύ απέλυσε), παραλείποντας κάτι μάλλον βασικό της ίδιας ιστορίας. Το ότι οι διώξεις ασκήθηκαν μετά από δικές της μηνύσεις και καταγγελίες. Μπορεί η άσκηση δίωξης να είναι είδηση(!), σημαντικότερη ωστόσο είναι η απόφαση του δικαστηρίου. Όταν και αν έρθει η συγκεκριμένη ώρα. Τότε κρίνονται όλα και όχι στην άσκηση της δίωξης. Της οποιαδήποτε δίωξης. Το ίδιο κείμενο δείχνει και τη διάθεση της εταιρίας να μην κάνει κανένα διάλογο με την άλλη πλευρά (όπως από καιρό ξέρουμε) καθώς τη διαδικασία την χαρακτηρίζει «εξωπραγματική»!
Στην Καβάλα βέβαια τα πράγματα δεν είναι έτσι αλλά κάπως αλλιώς. Άραγε είναι κουτοί όλοι όσοι ζητούν το διάλογο και την εξεύρεση λύσης μέσω αυτού; Όλοι όσοι ήταν στην πρόσφατη ημερίδα κι όλοι αυτοί που διατυπώνουν τη συγκεκριμένη ευχή και προτροπή; Κάνουν λάθος επειδή ασκήθηκαν οι συγκεκριμένες διώξεις; Τα Πετρέλαια εδώ και μήνες δεν λειτουργούν. Κι ενώ αυτό προβληματίζει την τοπική κοινωνία, η απευθείας συζήτηση της εταιρίας με το πρώην προσωπικό της είναι κάτι το …εξωπραγματικό!
Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Χρήστος Γάκης έψαξε πολύ το σενάριο για το πλωτό LNG στον κόλπο της Καβάλας. Απευθύνθηκε παντού στην Αθήνα, στην Καβάλα κτλ. Κανείς δεν του το επιβεβαίωσε. Η έρευνα και το αποτέλεσμα της φυσικά και έχουν τη σημασία τους. Παρόλα αυτά, κι επειδή οι καιροί είναι πονηροί, πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε σε ετοιμότητα. Στάση που άλλωστε τηρεί και ο ίδιος.
Μετά από 30 χρόνια στη ΔΕΥΑ Καβάλας, ήρθε για τον Γιώργο Γιαγκουδάκη η ώρα της συνταξιοδότησης και της αποχώρησης από την υπηρεσία. Είναι κάτι που γίνεται γενικά στην αυτοδιοίκηση, αποχωρούν συνεχώς έμπειρα στελέχη της. Θα αντικατασταθούν επάξια αλλά κακά τα ψέματα, αυτό θέλει το χρόνο του. Καλή νέα ζωή και νέα καθημερινότητα στον Γιώργο Γιαγκουδάκη.
Συμπολίτης διηγείται όσα το Σάββατο έγιναν μπροστά στα μάτια του. Δίκυκλο εξετράπη της πορείας του και ανετράπη στην οδό Κολοκοτρώνη, εξ αιτίας των έργων για το φυσικό αέριο. «Ευτυχώς ο οδηγός της φορούσε κράνος και δεν τραυματίστηκε» σημειώνει. Τονίζει επίσης ότι κακοτεχνίες εκτός από την οδό Κολοκοτρώνη υπάρχουν και στην Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού. Για τον ίδιο λόγο, για το ίδιο έργο.
Άλλος συμπολίτης διαμαρτύρεται έντονα προς τη ΔΕΥΑΚ. Την περασμένη Παρασκευή η προγραμματισμένη της διακοπή νερού στο Βύρωνα θα ήταν ως τι 5 το απόγευμα. Μία ώρα μετά και τα νοικοκυριά συνέχισαν να περιμένουν το νερό. « Είναι απαράδεκτος ο προγραμματισμός της ΔΕΥΑΚ. Το νερό το πληρώνουμε ακριβά, δεν μας το χαρίζουν. Είμαστε πελάτες και πρέπει να μας υπολογίζουν» αναφέρει το μήνυμα του συμπολίτη. Φυσικά και έχει απόλυτο δίκιο.
Ο βουλευτής Καβάλας τη ΝΔ κ. Μακάριος Λαζαρίδης παρακολούθησε την Παρασκευή στη Μ. Λέσχη την εκδήλωση της Αρμενικής Κοινότητας Καβάλας για τα 107 από τη γενοκτονία των Αρμενίων. Χθες επρόκειτο να λάβει μέρος σε ίδια εκδήλωση αλλά στη Ξάνθη. Ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων.
Με μια φωτογραφία στο facebook οι εκπρόσωποι της Καβάλας στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν την άριστη μεταξύ τους σχέση. Το βράδυ της Παρασκευής συναντήθηκαν και όλοι μαζί δείπνησαν σε χώρο των Αθηνών. Και δεν ήταν και λίγοι, όπως φαίνεται στην ίδια φωτογραφία. Κάποιες άλλες φωτογραφίες από το ίδιο συνέδριο δείχνουν ότι σε αυτό μίλησαν τόσο ο Νίκος Βογιατζίδης όσο και ο Μανώλης Κελαϊδάκης. Όπου και καταχειροκροτήθηκαν.
Ο κ. Αργύρης Μυστακίδης ανακοινώνει ηλεκτρονικά τη λήξη της θητείας του ως πρόεδρος τοπικού συλλόγου, αναφέροντας το αυτονόητο (που στην πορεία έπαψε να είναι αυτονόητο). Η κάθε ενασχόληση με τα κοινά πρέπει κάποτε να έχει κι ένα τέλος: « Ολοκληρώνοντας τη συμμετοχή μου στα συνδικαλιστικά δρώμενα του κλάδου μας, έχοντας εξαντλήσει τη μέγιστη επιτρεπτή θητεία μου ως πρόεδρος του Συνδέσμου Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ν. Καβάλας, και πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο συνδικαλισμός δεν είναι επάγγελμα που εξασκείται δια βίου, αλλά προσφορά που πρέπει να έχει αρχή και τέλος, αισθάνομαι ιδιαίτερη ικανοποίηση για τον τρόπο που ανέδειξα τα πραγματικά προβλήματα του κλάδου μας σε τοπικό και Πανελλαδικό επίπεδο, μέσα από την εξωστρεφή παρουσία στα ΜΜΕ. Μέχρι και το τελευταίο λεπτό αυτό θα πράξω».
Ένα πανό βρίσκεται κρεμασμένο από την Παρασκευή στην είσοδο του Δικαστικού Μεγάρου Καβάλας. Σε σημείο που δεν έχουμε συνηθίσει. Το έβαλαν οι εργαζόμενοι δια του συλλόγου τους. Ζητούν, όπως αναγράφει το πανό, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Η πρωτοβουλία και διεκδίκηση ξεκινά από την Ομοσπονδία τους, φθάνει σε όλα τα Πρωτοδικεία της χώρας.
