Νέες δηλώσεις του Γιώργου Τσιμενίδη για τα ζητήματα του εργοστασίου

Αρχικά είχε ζητήσει να μιλήσει στην Πρωινή ο πρώην πρόεδρος του σωματείου των εργαζόμενων στη ΒΦΛ κ. Γιώργος Τσιμενίδης.

Τότε (προ λίγων ημερών) με τις δηλώσεις του είχε κατηγορήσει τον κ. Τσίπρα ως προς τις υποσχέσεις του προς τους απολυμένους του εργοστασίου. Γιατί δεν έκανε αυτά που σήμερα υπόσχεται, όταν ήταν Κυβέρνηση; Αυτή ήταν η ερώτηση και απορία του κ. Τσιμενίδη. Είπε επίσης ότι ως πρόεδρος του σωματείου δεν είχε συναντήσει τον κ. Λαυρεντιάδη στο εργοστάσιο της Ν. Καρβάλης.

Σε συνέχεια των δηλώσεων Τσιμενίδη, ο Νίκος Βογιατζίδης αναφέρθηκε σε συναντήσεις Τσιμενίδη- Λαυρεντιάδη που έγιναν στην Αθήνα. Αναρωτήθηκε επίσης γιατί ο κ. Τσιμενίδης σιωπούσε 6 χρόνια και πρόσφατα έκανε τις συγκεκριμένες δηλώσεις.

Κι ενώ το θέμα νομίζαμε ότι έκλεισε, την Πέμπτη ο κ. Τσιμενίδης επανήλθε και δήλωσε:

«Στην Καβάλα ο κ. Λαυρεντιάδης δεν ήρθε ποτέ για να συναντήσει το σωματείο. Ήρθε για την κοπή της πίτας το 2010. Συναντήσεις αντιπροσωπείας του σωματείου με τον κ.Λαυρεντιάδη έγιναν μόνο στην Αθήνα. Ποτέ σε καμία συνάντηση δεν υπήρξε συμφωνία.

Αυτό είναι το ζήτημα. Συμφωνίες δεν υπήρξαν ποτέ. Άλλωστε το σωματείο δεν έχει αυτή τη δυνατότητα να κάνει τέτοιες συμφωνίες που θα αφορούν αλλαγές στις σχέσεις με το προσωπικό. Εμείς μπορούμε να προτείνουμε και να συμβουλέψουμε τους εργαζόμενους.

Κάτι άλλο όχι, δεν μπορούμε να κάνουμε. Προφανώς και έχει δίκιο ο κ. Βογιατζίδης για τις συναντήσεις που έγιναν στην Αθήνα. Κι εγώ με την ευκαιρία που ήρθε στην Καβάλα ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και είπε όσα είπε (ότι θα υπάρξει δικαιοσύνη και θα επανέλθουν οι συνάδελφοι μας στην εργασία τους), εγώ το χάρηκα και έκανα μια ευχή.

Να δοθεί επιτέλους μια οριστική λύση. Κατά την άποψη μου αυτό θα ήταν σωστό να προκύψει εξωδικαστικά. Να καθίσουν και οι δύο πλευρές στο τραπέζι του διαλόγου. Η εταιρία με το σωματείο και τους εργαζόμενους. Που είναι 6 χρόνια σε δυστυχία και σε μια αγωνία για να επιστρέψουν στη δουλειά τους.

Να καθίσει η εταιρία στο διάλογο. Να βρούνε μια λύση κοινά αποδεκτή. Με μια λύση που θα βελτιώνει τις εργασιακές σχέσεις όλου του προσωπικού αλλά αυτό θα είναι και προς όφελος της εταιρίας που θα ανεβάσει την παραγωγικότητα της. Αυτό είναι το ζήτημα. Να ανέβει και η παραγωγικότητα. Αυτό το προσωπικό που είναι εκτός εργασίας είναι το προσωπικό που γνωρίζει. Έχει εμπειρία, έχει τεχνογνωσία κτλ».