Γράφει ο Άγγελος Τσανάκας
Τι είναι μερικοί μήνες, μπορεί και ένας χρόνος μπροστά στην αιωνιότητα;
Ένα τίποτα είναι.
Κι αυτό βεβαίως το γνωρίζει η κυρία ΔΕΥΑΚ, που της όμορφης της πόλης μας υπηρεσία είναι. Για τον λόγο αυτό, τα έργα της, πολύ χρόνο τα εκθέτει.
Προσφορά σε μας.
Για να τα βλέπουμε και να τα θαυμάζουμε.
Πώς γίνονται ας πούμε οι διάφορες εκθέσεις, φωτογραφίας, ζωγραφικής, γλυπτικής και άλλων καλών τεχνών;
Έτσι ένα πράμα είναι και τα έργα τής προαναφερθείσης κυρίας.
Και δεν είναι αυτή η τέχνη, άντε παίρνουμε ένα πινέλο, ένα σκαρπέλο ή μία φωτογραφική μηχανή και δημιουργούμε τα έργα μας.
Μηχανήματα κι άνθρωποι πολλοί, ως πολυσπούδαστοι ανασκαφείς αρχαιοτήτων, τρύπες στη γη ανοίγουν και λαγούμια, κι όμορφα υλικά στα χέρια τους κρατούν κι έργα θαυμάσια δημιουργούν.
Και τα αφήνουν εκεί χρόνο πολύ προς θαυμασμό δικό μας. Προς τέρψιν κι αγαλλίασιν των οφθαλμών μας. Περιτυλιγμένα όμορφα με ασπροκόκκινη ριγέ κορδέλα, και ενυπόγραφα, τα έργα της εκθέτει. Υπαίθρια είναι η έκθεση, δοκιμασμένη σε όλες τις καιρικές συνθήκες, σε όλες του χρόνου τις εποχές. Κι αντέχουν τα έργα όλα. Και τον χειμώνα, τα άσπρα ρούχα τους φορούν, στολίζονται με χιόνια. Με άλλη, όταν φτιάξει ο καιρός, σαν ο χειμών περάσει, ντύνονται στολή, της άνοιξης φορούν λουλούδια.
Σε ήλιο πολύ και καύσωνα αντέχουν. Και λαμπιρίζουν τα υλικά κι οι νάυλον των σκουπιδιών σακούλες. Συμμετοχή δική μας στο έργο τής κυρίας ΔΕΥΑΚ είναι τα σκουπίδια που και εμείς εκεί όμορφα τοποθετούμε ή μέσα στους λάκκους τα πετούμε.
Και λέω τώρα, ας μη βιαστεί η καλλιτέχνις ΔΕΥΑΚ το έργο αυτό, που για μήνες τώρα πολλές φορές σταματώ κι εγώ και το θαυμάζω, ας μη βιαστεί λέω εγώ το έργο να αποσύρει. Του φθινοπώρου οι βροχές άλλη ομορφιά, υγρή, στο έργο θα προσδώσουν.
Μία από τις φορές που εγώ σταμάτησα είναι και η τωρινή.
Μια αγωνία με κατέκλυσε μη και η όμορφη κυρία ΔΕΥΑΚ το έργο αποσύρει.
Γι’αυτό σταμάτησα.
Να το αποθανατίσω με την φτωχή τη μηχανή μου, μη ξεχαστεί, στον χρόνο να απομείνει.
Σε σας να το προσφέρω.
Για όσους θέλουν όμως ζωντανά το έργο να απολαύσουν, αν είναι ας βιαστούν, γιατί φαντάζομαι λίγο καιρό θα στέκει εκεί ακόμα.
*
Στην αρχή της οδού Αμυνταίου βρίσκεται το έργο, κατεβαίνοντας από το Νοσοκομείο για Άγιο Λουκά.
Καβάλα 3 Σεπτεμβρίου 2018
*Θε νά’ναι εκεί έτσι το έργο, κοντά ένα χρόνο θαρρώ!
Άραγε περνά κανείς υπεύθυνος από κει;
Σίγουρα θα περνά!
Βλέπει;
