Συγκίνηση για το θάνατο του Πέτρου Ζουμπουλάκη

Συγκίνηση προκάλεσε σε πολλούς Καβαλιώτες ο θάνατος του Πέτρου Ζουμπουλάκη που μας αποχαιρέτησε το βράδυ του Σαββάτου πλήρης ημερών.

Μόνο καλά λόγια είχαν να πουν όσοι τον γνώρισαν και τόσο στις συζητήσεις όσο και στα κοινωνικά δίκτυα η συγκίνηση ήταν διάχυτη.

Ο Πέτρος Ζουμπουλάκης μαζί με τον αδερφό του Σωκράτη, πιστοί στην εντολή που τους είχε αφήσει ο πατέρας τους όσο ζούσε, έκαναν προς την πόλη τους το 1975 μια τεραστίων διαστάσεων δωρεά, ίσως τη μεγαλύτερη που είχε γίνει ποτέ στην Καβάλα από την απελευθέρωσή της και μετά. Προσέφεραν το ποσό των 500 εκατομ. δραχμών για να ανεγερθεί και να εξοπλισθεί το κτήριο του σημερινού 4^ου Γυμνασίου (Ζουμπουλάκειο), σε έναν χώρο όπου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60 λειτουργούσαν οι φυλακές της Καβάλας.

Νωρίτερα είχαν επίσης προσφέρει ένα σημαντικό ποσό για την επέκταση του 13^ου δημοτικού σχολείου στη συνοικία της Δεξαμενής.

Πέρα όμως από αυτά, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης ήταν ένας πράος και καλοσυνάτος άνθρωπος, εξαιρετικός επιχειρηματίας, και αγαπούσε την Καβάλα πράγμα που φάνηκε ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια που, όπως μας έλεγε και η κόρη του Μανίνα, πάντα ρωτούσε για να μάθει τα νέα της ενώ συνεχώς επανέφερε στη μνήμη του και αφηγούταν ιστορίες για πρόσωπα και γεγονότα από την Καβάλα όπου έζησε και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά.

Mε τον εγγονό του Πέτρο , γιο της Μανίνας

Ο δήμαρχος Καβάλας Θόδωρος Μουριάδης έκανε την ακόλουθη συλλυπητήρια δήλωση:

«Με βαθιά θλίψη και οδύνη πληροφορήθηκα την απώλεια του Πέτρου Ζουμπουλάκη.

Ο εκλιπών, πέρα από την ευγένεια και το ήθος του, ξεχώρισε και για την τεράστια προσφορά του στην κοινωνία της Καβάλας.

Με την κατασκευή του Β’ Γυμνασίου Θηλέων, του σημερινού 4ου Γυμνασίου Καβάλας, στον χώρο που υπήρχαν οι φυλακές της πόλης μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60, σημάδεψε την πορεία των εκπαιδευτικών πραγμάτων της περιοχής μας.

Η στάση του απέναντι στη μαθητιώσα νεολαία, θα αποτελεί εσαεί φωτεινό οδοδείκτη για όλους μας.

Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ…

Με την γυναίκα του Νίκη

Ο Λευτέρης Κελβερίδης που είχε γνωρίσει και είχε συνεργαστεί με τον Πέτρο Ζουμπουλάκη, μας είπε:

«Με τον Πέτρο Ζουμπουλάκη γνωριστήκαμε τα πρώτα χρόνια της υπαλληλικής μου καριέρας στην Εθνική Τράπεζα όπου είχαμε σχεδόν καθημερινή επαφή, αφού πολλές από τις συναλλαγές του είχαν να κάνουν με το τμήμα που εργαζόμουν.

Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω την προσωπικότητά του, το χιούμορ του, την ευρυμάθειά του και την αρχοντιά του. Ήξερα ότι με συμπαθούσε όπως τον συμπαθούσα και εγώ. Ίσως βοηθούσε σ’ αυτό και η κοινή μας καταγωγή αφού τόσο η δική του όσο και η δική μου οικογένεια είχαν τις ρίζες τους στην Καππαδοκία. Ήταν λοιπόν καραμανλής και αυτό ίσως εξηγεί το εμπορικό δαιμόνιο των Ζουμπουλάκηδων.

Θυμάμαι με συγκίνηση την γενναιοδωρία του όταν σε κουβέντα που είχαμε πάνω στο γκισέ της τράπεζας του εκμυστηρεύτηκα πως θα ήθελα να είχα σπουδάσει και μου πρότεινε να κάνει η οικογένεια του τα έξοδα όπως το είχε ήδη κάνει σε κάποια άλλη περίπτωση. Με την κόρη του Μανίνα του έστελνα πάντα τα χαιρετίσματά μου και φαίνεται πως με θυμόταν παρά τα χρόνια που πέρασαν. Στην οικογένειαά του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια. Η Καβάλα έχασε ένα μέλος μιας οικογένειας ευεργετών της και εγώ ένα φίλο που σεβόμουν και εκτιμούσα ιδιαίτερα».

Στο facebook έγραψαν:

Κωστής Σιμιτσής: «Η πόλη μας τα τελευταία χρόνια δεν έχει χορηγική συνείδηση. Δυστυχώς, ελάχιστοι μιμήθηκαν τους αδελφούς Ζουμπουλάκη (μνημονεύω: Σαμέρκας, Βασιλειάδης, Κιτσικόπουλος)».

Μαρία Παπανικολάου: «Υπήρχε μια μακρά παράδοση στην οικογένεια να σπουδάζουν φτωχά παιδιά. Λίγοι οι ευεργέτες της πόλης, ενώ οι περιουσίες που φτιάχτηκαν εδώ ήταν τεράστιες. Η οικογένεια, ήταν από τις πιο διακεκριμένες ανάμεσα στους ευεργέτες. Τιμή και σεβασμός τους αξίζει. Καλό του ταξίδι…»

Γιώργος Τσακατάρας: «Ένας επιχειρηματίας που προσπαθούσε πάντα να είναι η αιχμή του τεχνολογικού δόρατος. Θυμάμαι το 1978, ήμουν μεταπτυχιακός φοιτητής στην Αγγλία, όταν με πλησίασε και μου πρότεινε έρευνα για χρήση του ριζοφλοιού ως filler σε πλαστικά. Δεν μπορέσαμε να συνεργασθούμε αλλά θυμάμαι τις συναντήσεις μας και την εντύπωση που μου είχε προκαλέσει το ανήσυχο πνεύμα του. Ο θεός να τον αναπαύσει».

Άγγελος Σμυρλόγλου: «Είχα την τιμή να τον γνωρίσω. Σε μια δύσκολη στιγμή με βοήθησε χωρίς να του το ζητήσω Του ήμουν ευγνώμων Άνθρωπος γλυκός και ευγενής. Αριστοκράτης με την καλή έννοια του όρου. Η Καβάλα του χρωστάει πολλά».

Τζένη Κυριακίδου: «Καλό του ταξίδι. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Δεν θα ξεχαστεί! Θα τον θυμόμαστε για την μεγάλη δωρεά της οικογένειας στην πόλη μας!»

Τριανταφυλλιά Μουδάτσου: «Ευφυής άνθρωπος…άφησε το ίχνος του στην ζωή μας..»

Η κηδεία του Πέτρου Ζουμπουλάκη γίνεται σήμερα στη 1 η ώρα το μεσημέρι, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.