Η συζήτηση του προϋπολογισμού αποτελεί ως γνωστό κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία που επέχει στην ουσία παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση. Η κρισιμότητα λοιπόν αυτής της κοινοβουλευτικής διαδικασίας καθιστά εξ αντικειμένου την άρθρωση υπεύθυνου πολιτικού λόγου. Ο προϋπολογισμός συζητείται λίγες ημέρες μετά τις αποφάσεις του κρίσιμου Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου. Οι αποφάσεις του χαράσσουν έναν οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση που ταλανίζει τη χώρα και το λαό μας εδώ και έξι χρόνια μνημονιακής λαίλαπας. Κληθήκαμε με τις εκλογές του Γενάρη και του Σεπτέμβρη του ’15 να διαχειριστούμε τα μνημόνια που οι δικές σας κυβερνήσεις – της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- με την καταστροφική πολιτική τους οδήγησαν τον τόπο μας στη χρεοκοπία. Χρεοκοπία οικονομική, πολιτική, κοινωνική και το χειρότερο, χρεοκοπία ηθική, καθώς μετατρέψατε την κοινωνία σε πολυκαρκινωματικό οργανισμό.
Σ αυτό το ναρκοθετημένο πεδίο κλήθηκε η Αριστερά να πορευτεί. Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο άλλωστε πως την Αριστερά η ιστορία την καλεί πάντοτε στα δύσκολα. Δεν λιποψυχήσαμε. Αναλάβαμε στο ακέραιο το ιστορικό και κοινωνικό μας χρέος γνωρίζοντας πως θα περνούσαμε μέσα από τις Συμπληγάδες του πολέμιου ξένου και ντόπιου συστήματος. που απεργαζόταν από την πρώτη στιγμή το σχέδιο της σύντομης παρένθεσης. Γνώριζαν πως κάθε μέρα που η Αριστερά βρισκόταν στην Κυβέρνηση θα αναδυόταν ο ζόφος ενός ένοχου πολιτικού συστήματος που επικράτησε κατά την μεταπολίτευση.
Με διαλυμένη την κοινωνία, με κατεστραμμένο τον παραγωγικό ιστό, με ένα χρέος αγχόνη για τη χώρα μας, πορευτήκαμε και πορευόμαστε τα δύο χρόνια της διακυβέρνησης. Στην πολιτική μας Οδύσσεια συχνά πληγώσαμε την κοινωνία μέσα από μνημονιακές επιταγές που εσείς μας φέρατε. Κληθήκαμε να αποδεχτούμε ένα σκληρό μνημόνιο που απειλούσε τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής.
Σε αυτή μας την πορεία ένα και μόνο στόχο είχαμε και έχουμε. Στο τέλος της τετραετίας να οδηγήσουμε τη χώρα μας στο ξέφωτο της οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Να ξαναφτιάξουμε μια κοινωνία στηριγμένη σε αξίες, που εσείς με τις πολιτικές σας καταρρακώσατε. Να φτιάξουμε μια χώρα που να λειτουργεί με κανονικότητα.
Ως πολιτικός και ιδιαίτερα ως εκπαιδευτικός συνειδητοποιώ ότι δεν μπορεί να επανέλθει η κανονικότητα στη χώρα, αν δεν θεμελιωθεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να καθιστά το άτομο υπεύθυνο για την ατομική και συλλογική του πορεία. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να σμιλεύει την ανθρώπινη προσωπικότητα και να της προσδίδει τα χαρακτηριστικά του πολίτη που θα γίνει ο ίδιος μοίρα στην μοίρα του. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα εδραζόμενο στις αρχές της ελευθεροφροσύνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η Κυβέρνηση ρίχνει το βάρος στο οικοδόμημα της Εκπαίδευσης, με έμφαση στην προσχολική και στοιχειώδη εκπαίδευση, δηλαδή στα θεμέλια του εκπαιδευτικού συστήματος, εκεί όπου χτίζεται στέρεα η προσωπικότητα του ατόμου. Δίνουμε έμφαση σε ένα σχολείο για όλους. Σε ένα σχολείο που θα δίνει τη δυνατότητα σε όλα τα παιδιά να προχωρήσουν και να προκόψουν. Μέλημά μας είναι να δημιουργήσουμε ένα δημόσιο σχολείο θελκτικό για τα παιδιά, με έφεση για πραγματική μόρφωση, χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς συνέπεια των οικονομικών ανισοτήτων της κοινωνίας.
Η Αριστεία για εμάς είναι κοινωνικό ζητούμενο και όχι αποτέλεσμα μιας οικονομικά σημαδεμένης κοινωνικής τράπουλας. Μέλημά μας –έμπρακτα άλλωστε το αποδείξαμε- είναι η στήριξη μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος των παιδιών που παρουσιάζουν ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες. Η ρήση του Λυσία στον υπέρ του αδυνάτου λόγο του, «Δει τα του σώματος δυστυχήματα τοις της ψυχής επιτηδεύμασιν ιάσθαι» έγινε για εμάς το πρόταγμα στην έμπρακτη υποστήριξη μέσω της ενίσχυσης των προγραμμάτων ειδικής αγωγής. Μάλιστα αποκτά ιδιαίτερη αξία αυτή μας η στήριξη, καθώς γίνεται μέσα σε ασφυκτικά πλαίσια μιας ανελέητης δημοσιονομικής πειθαρχίας. Είναι άλλωστε δείγμα κοινωνικής ευαισθησίας όταν δίνεις από το υστέρημα σου.
Με τον προϋπολογισμό αυτόν, κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην αναστροφή της απορρύθμισης και της διάλυσης. Η αύξηση των δαπανών για την Παιδεία κατά 15,6% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, αποδεικνύει την προτεραιότητα αυτή. Δεν είναι επαρκής ο βηματισμός, δείχνει όμως την κατεύθυνση. Μετά από εφτά χρόνια απορρύθμισης και διάλυσης, έγιναν φέτος αποφασιστικά βήματα στην αποκατάσταση της κανονικότητας στα σχολεία. Κανονικότητα που λυσσαλέα την υπονόμευσαν και την πολέμησαν τα κόμματα που με Διαμαντοπούλειες και Αρβανιτοπούλειες πρακτικές οδήγησαν το δημόσιο σχολείο στη συστηματική και σκόπιμη απαξίωσή του.
Οι διαφορές μας άλλωστε στα θέματα της Παιδείας είναι ο καθρέφτης των ταξικών μας προσανατολισμών. Το σχολείο για όλους είναι η επιλογή μας. Το σχολείο για λίγους είναι η επιλογή σας. Η κοινωνία αυτή τη διαφορά την έχει προ πολλού βιώσει.
Έχουμε επίγνωση του ιστορικού μας ρόλου. Η κυβέρνηση, σάρκα από τη σάρκα του λαού, παρά τη μνημονιακή μέγγενη είναι αποφασισμένη με την κατάθεση του προϋπολογισμού να οδηγήσει τη χώρα στην κανονικότητα που σηματοδοτεί την κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση. Δυστυχώς για εσάς θα πορευθείτε για αρκετά χρόνια και μετά το 2019 με σκιώδεις υπουργούς. Κι αυτό γιατί για χρόνια θα βρίσκεστε στη σκιά της Ιστορίας.
