Ξεχωριστή απεργιακή συγκέντρωση θα πραγματοποιήσει αύριο – μέρα πανελλαδικής απεργίας- το Εργατικό Κέντρο Καβάλας.
Που συμμετέχει φυσικά στην πανελλαδική απεργία. Αυτή κηρύχθηκε από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Το Εργατικό Κέντρο Καβάλας είναι αυτονόητο ότι συμμετέχει, οργανώνει και προβάλλει την κινητοποίηση. Αποφεύγει ωστόσο να λάβει μέρος στην απεργιακή συγκέντρωση της πλατείας Καπνεργάτη εξαιτίας του ότι στη συγκεκριμένη συμμετέχει το ΠΑΜΕ Καβάλας και σωματεία της δύναμης του.
Η αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου κ. Μαρία Τσουρή εξήγησε τον λόγο για τον οποίο το Εργατικό Κέντρο έχει διαφορετική απεργιακή συγκέντρωση. Η απεργία- είπε- προκηρύχθηκε από την ΑΔΕΔΥ, την ΓΣΕΕ και τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα σε όλη την Ελλάδα.
Όχι από συνδικαλιστικές παρατάξεις ή μεμονωμένα σωματεία. Εμείς- συνέχισε η κ. Τσουρή- δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε με ένα σωματείο ή με μια παράταξη που συνεχώς λασπολογεί εις βάρος του Εργατικού Κέντρου. Είναι δε κατηγορούμενη και για βιαιοπραγία. Υπόθεση που εκκρεμεί στο δικαστήριο.
Η κ. Τσουρή αναρωτήθηκε τέλος πως η τοπική ΑΔΕΔΥ (το παράρτημα δηλαδή της Καβάλας) δεν συνεννοήθηκε και δεν συμμετέχει στην κινητοποίηση του Εργατικού Κέντρου αλλά προτίμησε τη συγκέντρωση στην πλατεία Καπνεργάτη.
Πριν από όλα αυτά στη συνέντευξη τύπου η κ.Τσουρή αναφέρθηκε και σε ζητήματα του πολέμου αλλά και σε θέματα που είναι οι διεκδικήσεις των εργαζομένων σήμερα. Κοντά της βρίσκονταν το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της διοίκησης του ΕΥΚ κ. Παύλος Χαβιαρόπουλος.
Η κ. Τσουρή είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Πριν μιλήσουμε για την απεργία της Τετάρτης 6ης του Απρίλη και πριν καλέσουμε τους εργαζόμενους στην απεργιακή συγκέντρωση στις 11 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο πρέπει να μιλήσουμε για τον πόλεμο.
Γιατί το μυαλό μας είναι στο λαό της Ουκρανίας. Ένας δικτάτορας τη βομβαρδίζει καθημερινά. Είμαστε απόλυτα μαζί με το λαό της Ουκρανίας. Θα ήθελα επίσης να σχολιάσω την εκδήλωση που έκανε ο Δήμος Καβάλας την περασμένη Κυριακή για να τιμήσει την εβραϊκή κοινότητα της πόλης.
Η οποία χάθηκε για τους ίδιους πάνω-κάτω λόγους για τους οποίους γίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία. Εξαιτίας δηλαδή ενός άλλου τρελού δικτάτορα ως. Ως προς την απεργία το Εργατικό Κέντρο συμμετέχει σε αυτήν. Οι εργαζόμενοι έβαλαν 10 χρόνια πλάτη. Τόσο στην αρχική κρίση όσο και στα μνημόνια. Το ίδιο έκαναν και με την πανδημία. Σήμερα υπάρχει η γνωστή κρίση των αυξήσεων.
Με αποτέλεσμα οι μισθοί μας να μην φτάνουν για μία αξιοπρεπή ζωή. Επιτέλους η κυβέρνηση κατάλαβε και δέχτηκε την ανάγκη και αυξάνει το βασικό μισθό. Ζητάμε επίσης να επανέλθουν οι διαπραγματεύσεις για συλλογικές συμβάσεις και την υπογραφεί τέτοιων συμβάσεων. Το προηγούμενο διάστημα και για τους λόγους που αναφέρθηκαν χάθηκε το 13% της αγοραστικής μας δυνατότητας.
Οι επιδοτήσεις των επιχειρήσεων στην περίοδο της πανδημίας δυστυχώς έγιναν τραπεζικές καταθέσεις και όχι επενδύσεις. Επίσης ζητάμε να ενισχυθούν οι υπηρεσίες ελέγχων. Για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και με συνεχείς ελέγχους τα γνωστά προβλήματα της μαύρης εργασίας, της ασυδοσίας κακών επιχειρήσεων κτλ.
Σημειώνουμε τέλος και κάτι ακόμη. Από τη μια τη μεγάλη αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Ένα θέμα με το οποίο συνήθως δεν ασχολούνται τα μέσα ενημέρωσης. Από την άλλη την γυναικεία ανεργία. Αυτή είναι σαφώς μεγαλύτερη από την ανεργία των ανδρών, η οποία τελευταία είχε ελάχιστη μείωση».
