Η ιδέα της ευρωπαϊκής ένωσης δεν διαλύεται απλώς. Ρεζιλεύεται, γίνεται κουρέλι. Κάθε χώρα προσπαθεί να προστατευτεί από τους …κακούς πρόσφυγες που μόνο αύξηση της εγκληματικότητας μπορούν να προκαλέσουν. Οι ευρωπαίοι αδιαφορούν πλήρως για την Ελλάδα, την οποία επέλεξαν ως τη χώρα στην οποία θα εγκλωβίσουν όλους αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους. Κι η Ελλάδα από τη μια δείχνει την ανεπάρκεια και την ανοργανωσιά της, από την άλλη προσπαθεί με μπόλικους εθελοντές να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που ήδη είναι εκτός ελέγχου.
Ποιος ο λόγος να συμμετέχουμε σε αυτή την ευρωπαϊκή ένωση; Υφίσταται στα καλά, αγνοείται όταν ανακύπτουν τα πραγματικά προβλήματα. Η Ευρώπη των λαών έγινε Ευρώπη της κάθε χώρας χωριστά. Κάθε μια να … προφυλαχτεί από το πρόβλημα. Το κάνει μπαλάκι και το στέλνει στην προηγούμενη. Ως που η θάλασσα εμποδίζει την Ελλάδα να πράξει το ίδιο. Κάπως έτσι η Αττική, τα νησιά του Βορείου Αιγαίου κι η Βόρεια Ελλάδα γεμίζουν πρόσφυγες. «Να τους μοιράσουμε σε κάθε νομό» ζητά ο Υπουργός Δρίτσας. Είναι κι αυτό μια λύση. Προσωρινή φυσικά.
Η Καβάλα ανέλαβε το μερίδιο της ήδη. Πρόθυμη η Ελευθερούπολη πήρε κι αυτή το ποσοστό που της αναλογεί. Μια διαδικασία που δεν έγινε ήρεμα, είχε και έχει προβλήματα. Δυστυχώς ενώ υπάρχει εθνικό πρόβλημα κάποιοι επέλεξαν την στιγμή ως κατάλληλη για να δείξουν τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες τους. Κάποιοι δικοί μας ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Όποια Κυβέρνηση κι αν ήταν στα πράγματα θα έκανε πάνω κάτω ότι κάνει η σημερινή. Η χώρα μας φημίζεται για τα… αντανακλαστικά της. Για την… οργάνωση της. Κακώς κάποιοι εκμεταλλεύονται την ευκαιρία για να δείξουν πόσο δεν συμπαθούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Λες κι αν ήταν στα πράγματα ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης οι υπηρεσίες θα λειτουργούσαν αλλιώς.
Δεν είναι ώρα να μαλώνουμε μεταξύ μας, ούτε να καταγγέλλουμε ο ένας τον άλλο. Είναι ώρα της ενότητας. Το πρόβλημα είναι μεγάλο μα και λίγων εβδομάδων. Σύντομα η κατάσταση θα εκτονωθεί. Κι αν οι «μεγάλοι» επιθυμούν την οριστική επίλυση του, δεν έχουν παρά να σταματήσουν τους πολέμους που αυτοί προκάλεσαν. Χωρίς ποτέ να φανταστούν ότι οι άμαχοι πληθυσμοί θα τολμούσαν αυτή την αντίδραση. Αυτό το μεγάλο ταξίδι, από την Συρία ως την κεντρική Ευρώπη.
Ορισμένα πράγματα μας κάνουν εντύπωση έστω κι αν δεν είναι τα σημαντικότερα αυτής της δραματικής ιστορίας. Πρώτον, τι άλλαξε στο Δημαρχείο κι από τη συνέντευξη τύπου της Πέμπτης υπήρξε η βιαστική επιπόλαια και χωρίς οργάνωση εκκένωση του κολυμβητηρίου την Παρασκευή το πρωί; Δεύτερον, την Τρίτη το βράδυ (πριν δηλαδή έρθουν οι πρόσφυγες) έκαναν δύο ώρες σύσκεψη στο Δημαρχείο. Αποδεικνύεται ότι αποφάσισαν (εντελώς άστοχα) να τους κρατήσουν στα λεωφορεία, στην είσοδο του νέου λιμανιού.
Κι όταν το σενάριο κατέρρευσε τότε υποχρεώθηκαν να κινηθούν στο κολυμβητήριο. Από το οποίο έβγαλαν άρον άρον τους ανθρώπους, χωρίς να έχουν ενημερώσει ούτε καν τους οδηγούς των λεωφορείων. Ο Δήμος Καβάλας έστειλε επιστολή με σχετικό περιεχόμενο στην Αστυνομική Διεύθυνση (Πέμπτη βράδυ), το περιεχόμενο της οποίας καλό είναι να δοθεί στη δημοσιότητα.
Η λύση του Εκθεσιακού Κέντρου είναι η καλύτερη, προσωρινή φυσικά. Ο κ. Τσατσούλης θυμώνει και φωνάζει κατά της κυβέρνησης χωρίς κανείς να μπορεί να αντιληφθεί τον πραγματικό λόγο. Είναι ώρα κατάλληλη για αντιπολίτευση; Δεν θα έπρεπε το Επιμελητήριο μόνο του να προτείνει το Εκθεσιακό Κέντρο όταν έμαθε το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε τοπικά; Είναι σωστό στην προχθεσινή (Σαββατιάτικη) σύσκεψη στο γραφείο του κ. Μαρκόπουλου να μην μετέχει ο Αστυνομικός Διευθυντής, Ο δραστήριος κ. Γράνας προσήλθε μόνος του στο κτίριο, περίμενε εκτός σύσκεψης να μάθει τα νέα!
Ζούμε στην Ελλάδα, στην Ελλάδα της κρίσης. Της προχειρότητας και της ανευθυνότητας. Είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, τις οποίες πάντα τις δείχνουμε την πιο ακατάλληλη ώρα και στιγμή. Μπορούμε όλα αυτά για λίγο να τα διορθώσουμε; Όταν με το καλό περάσουν τα δύσκολα, τότε θα υπάρξει χρόνος να λύσουμε τις μεταξύ μας παρεξηγήσεις. Τώρα δουλειά και ενότητα. Οργάνωση κι υπευθυνότητα. Οι πρόσφυγες δεν ήρθαν για να μείνουν. Ήρθαν για να φιλοξενηθούν λίγες μόνο ημέρες. Μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε; Φαίνεται ότι μπορούμε. Έως ενός συγκεκριμένου ορίου.
