Η Δήμητρα Τσανάκα νίκησε τη μιζέρια και τη μικροψυχία

Μεγάλη κουβέντα έγινε και κυρίως μεγάλη αντίδραση εκδηλώθηκε ιδιαίτερα από πλευράς της δημοτικής παράταξης «ο τόπος της ζωής μας», για την ανανέωση του συμβολαίου του Θοδωρή Γκόνη στην θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας.
Η παράταξη του Μάκη Παπαδόπουλου επιδόθηκε (όπως άλλωστε το συνηθίζει) σε μια βιομηχανία παραγωγής δελτίων τύπου κατά της επιλογής αυτής και στην ουσία κατά του προσώπου του ίδιου του καλλιτεχνικού διευθυντή τον οποίο άλλωστε ο ίδιος ο Μάκης Παπαδόπουλος είχε αποκαλέσει σε παλιότερη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, ειρωνικά «σερ Γκόνη».
Είναι φανερό ότι μέσα στην -θεμιτή ως ένα βαθμό- προσπάθεια αντιπολίτευσης που ασκεί «ο τόπος της ζωής μας» στη διοίκηση Τσανάκα, η κριτική γίνεται επί δικαίων και αδίκων. Και το χειρότερο είναι ότι η απαξίωση που επιχειρείται να γίνει για το πρόσωπο, την καλλιτεχνική του προσωπικότητα και κυρίως για τη προσφορά του Θοδωρή Γκόνη στο ΔΗΠΕΘΕ και στην πόλη γενικότερα, φαίνεται πως γίνεται από ανθρώπους που είτε δεν την γνωρίζουν γιατί δεν την παρακολουθούν, είτε γιατί δεν έχουν το υπόβαθρο να την εκτιμήσουν και να την αναγνωρίσουν.
Ξέρετε, αυτός ο άνθρωπος δεν ήρθε στην Καβάλα ως πένης και επαίτης αλλά με μια βαλίτσα γεμάτη τραγούδια, ποιήματα, βιβλία, μακρά διαδρομή στο θέατρο και μεγάλη εμπειρία σε ΔΗΠΕΘΕ (Αγρινίου, Σερρών, Κομοτηνής). Δεν ήρθε δηλαδή με λευκό βιογραφικό. Γι’ αυτό άλλωστε και επελέγη τότε για τη θέση αυτή.
Ο Θοδωρής Γκόνης λοιπόν ήταν μια επιλογή της διοίκησης Σιμιτσή και στη δεκάχρονη μέχρι τώρα θητεία του αποδείχθηκε μακράν ο καλύτερος, ο δημιουργικότερος και ο παραγωγικότερος καλλιτεχνικός διευθυντής που είχε το ΔΗΠΕΘΕ στην 25χρονη ιστορία του.
Το 2009 ανέλαβε το Φεστιβάλ Φιλίππων και δύο χρόνια αργότερα μετά τη αποχώρηση Αμπατζή ανέλαβε και το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας
Διατήρησε τον παραδοσιακό χαρακτήρα του Φεστιβάλ Φιλίππων με τις παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο αλλά έκανε και την μεγάλη επανάσταση που κανείς μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί και δεν είχε τολμήσει, να φέρει δηλαδή το φεστιβάλ και μέσα στην πόλη της Καβάλας με δεκάδες εκδηλώσεις και κυρίως χρησιμοποιώντας αφενός το ντόπιο καλλιτεχνικό δυναμικό και αφετέρου προτείνοντάς μας νέους απρόβλεπτους χώρους που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί. Με κορυφαίο το εμβληματικό απεντομωτήριο, αλλά και την Παλιά Μουσική, το οικόπεδο Κρέη, το Ιμαρέτ, το Φάρο στην Παναγία, το καφενείο Μαύρη Θάλασσα στο Σούγιολου, αυλόγυρους εκκλησιών και σχολείων κ.ά.
Ανέβασε παράσταση στα λασπόλουτρα των Κρηνίδων και στην μικρή παραλία που σχηματίζεται στη ρίζα του μεγάλου λιμενοβραχίονα κάτω από την Παναγία. Είχε παρουσιαστεί εκεί μια παράσταση με το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Όνειρο στο κύμα» με την γνωστή καβαλιώτισσα ηθοποιό Λυδία Φωτοπούλου.
Μέχρι και δρώμενο μέσα στο φέρι μποτ στη γραμμή Καβάλας – Θάσου έκανε ο Γκόνης βάζοντας τους ηθοποιούς Ελένη Κοκκίδου, Μάκη Παπαδημητρίου και Νίκο Κουρή να διαβάσουν Παπαδιαμάντη.
Σε Καβαλιώτες συγγραφείς όπως ο Διαμαντής Αξιώτης, ο Θόδωρος Γρηγοριάδης, ο Αντώνης και ο Κωνσταντίνος Κούφαλης, ο Κοσμάς Χαρπαντίδης, ο Κώστας Καναβούρης, η Γεωργία Τριανταφυλλίδου, η Μάγκυ Κριθαρέλλη, η Λυδία Ελιόγλου και άλλους ο Γκόνης ανέθεσε δουλειές και τις ανέβασε είτε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ είτε στο χειμωνιάτικο πρόγραμμα του ΔΗΠΕΘΕ
Τα έργα αυτά μάλιστα εκδόθηκαν όλα μαζί σε ένα πολυτελή τόμο από την ΚΑΠΑ εκδοτική με τίτλο «Τα κείμενα των Φιλίππων».
Καθιέρωσε τα χειμερινά προγράμματα του ΔΗΠΕΘΕ με σημαντικές μετακλήσεις θεατρικών, μουσικών και χορευτικών σχημάτων αλλά και με παραγωγές του ίδιου ΔΗΠΕΘΕ
Έβγαλε το ΔΗΠΕΘΕ από την εσωστρέφειά του και το ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Καθιέρωσε τα τελευταία χρόνια το Διεθνές Εργαστήριο αρχαίου δράματος το οποίο εντάχθηκε μάλιστα σε πρόγραμμα ενίσχυσης από το υπουργείο οικονομικών. Πρόκειται για μια διαδικασία ενός μήνα κάθε καλοκαίρι όπου συγκεντρώνονται θεατρικά σχήματα και καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, διαμένουν και εργάζονται στις Κρηνίδες όπου κάνουν πρόβες παρουσία κοινού ετοιμάζοντας παραστάσεις πάνω σε αρχαία κείμενα και τα οποία παρουσιάζουν στο τέλος στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων.
«Έσκαψε», «έσπειρε», «καλλιέργησε» και παρουσίασε έργα από την ντόπια παραγωγή με περιεχόμενο που πολλές φορές αφορούσε τον ίδιο τον τόπο μας.
Παραδείγματα: Κοσμά Χαρπαντίδη: «Κ. Ποιητού», Μάγκυς Κριθαρέλλη: «Η βιογραφία του Πατρογονικού», Γεωργίας Τριανταφυλλίδου και Όλγας Μάμαλη: «Η ζωή εφάμιλλη», Θόδωρου Γρηγοριάδη: «Δεύτερη γέννα», Διαμαντή Αξιώτη: «Ο βασιληάς της Ασίας», Α.& Κ. Κούφαλη: «Λεξικό ανωμάλων», Λυδίας Ελιόγλου: «Από την παραλία πέρασες», Θόδωρου Θεοδωρίδη: «Ισορροπιστής αεροσκαφών» κ.ά.
Ανέβασε παραστάσεις χρησιμοποιώντας Καβαλιώτες ηθοποιούς όπως η Εύα Σαουλίδου, ο Παύλος Σταυρόπουλος, ο Δημήτρης Κοντός, ο Ανδρέας Τσιαπτσιάδης, η Ναταλία – Άννα Βασιλέκα, η Εύα Οικονόμου – Βαμβακά, η Κατερίνα Τσίρμπα, η Κυριακή Μακέδου, ο Θανάσης Δήμου και άλλοι. Έδωσε την ευκαιρία στον Καβαλιώτη σκηνοθέτη Μιχάλη Αγγελίδη να προετοιμάσει και να ανεβάσει στο «Αντιγόνη Βαλάκου» δύο έργα με εξαιρετικά πρωτοποριακή σκηνοθεσία.
Για όσους γνωρίζουν και για όσους μπορούν να εκτιμήσουν, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες, μακριά από μικρότητες και μικροψυχίες, η πόλη έχει κερδίσει πολλά από τον Γκόνη και του οφείλει μια οικουμενική αναγνώριση. Όχι τσιγκουνιές, όχι μικροψυχίες, όχι κακίες.
Η Δήμητρα Τσανάκα πρώτη το αντιλήφθηκε, στήριξε την ανανέωση του συμβολαίου του την πρώτη φορά αν και «τον βρήκε» από την προηγούμενη διοίκηση και σήμερα τον στηρίζει και για μια νέα θητεία στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.
Η Δήμητρα Τσανάκα λοιπόν νίκησε την μιζέρια και την μικροψυχία. Ας προσπαθήσουμε κι εμείς…

Θ. Θεοδωρίδης