μικρά πρωινά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Κατάστημα επί της οδού Ύδρας διέκοψε την λειτουργία του. Οι λόγοι περιγράφονται αναλυτικά στην ανακοίνωση που αναρτήθηκε στη βιτρίνα.

Ας μας επιτραπεί μια μικρή, μια σύντομη εισαγωγή. Οι άνθρωποι γρήγορα άρχισαν να οργανώνονται, να συνεργάζονται μεταξύ τους. Μαζί μπορούσαν να καταφέρουν πολλά. Περισσότερα απ΄ ότι κάθε ένας μόνος του. Κάπως έτσι έφτιαξαν τις ομάδες τους, τους συλλόγους τους, τα κινήματα τους. Κάποια στιγμή δημιούργησαν τα κόμματα, τα οποία στηρίζονταν κάθε ένα στην ιδεολογία του.

Τα πράγματα όπως ήταν φυσικό άρχισαν να αλλάζουν. Να αλλάζουν πολύ. Φθάσαμε στο σημείο σήμερα (μετά από αιώνες συλλογικών προσπαθειών) να διαπιστώνουμε την τεράστια αλλαγή. Πλέον το «όλοι μαζί» υποχωρεί θεαματικά ή (το σύνηθες) υπάρχει μόνο στα λόγια. Επί της ουσίας κάθε φιλόδοξος ή ικανός ή φιλόδοξος αλλά και εντελώς ανίκανος «παίζει» το παιχνίδι του. «Εργαλείο» του οποίου είναι η ομάδα. Το σύνολο, η κοινή προσπάθεια.

Τώρα με τον Κλεισθένη (για να φθάσουμε στην ουσία όσων θα σχολιάσουμε) το συλλογικό «ματς» γίνεται επικίνδυνα ατομικό. Κάθε ένας τρέχει. Τρέχει να σώσει το «τομάρι» του. Παλεύει δια την πολιτική επιβίωση του. Λένε ότι οι συνεργασίες θα κάνουν καλό στον τόπο. Προβλέπουμε ατέλειωτες και σκληρές «διαπραγματεύσεις», οι οποίες ξεκίνησαν ήδη.

Αν όλα όσα γίνονται στο Ν. Καβάλας, γίνονται και στην υπόλοιπη Ελλάδα τότε είναι σίγουρο πως το παζάρι άρχισε. Και καλά κρατεί. Αυτό το παζάρι δυστυχώς δεν έχει καμία σχέση με την ιδεολογική βάση που γνωρίζαμε. Νικήθηκε ακόμη κι η ιδεολογία. Σήμερα σημασία έχει η επίτευξη του ατομικού στόχου. Ο οποίος ίσως να περιέχει την λεγόμενη «προσφορά», ίσως όχι.

Τελικά δεν αποκλείεται όλα να γίνονται για την εξουσία. Την όποια εξουσία, την μικρή ή την μεγάλη. Η εξουσία φέρνει χρήμα και το χρήμα είναι αυτό που ονειρεύονται άπαντες. Με αυτά τα κριτήρια ξεκίνησε και συνεχίζεται ο κατακαημένος ο προεκλογικός αγώνας. Κι όπου τα πράγματα δεν είναι έτσι, είναι περίπου έτσι. Όπου υπάρχει εξαίρεση, είναι προσωρινή. Σύντομα θα εμφανιστεί ο… «οδοστρωτήρας» για να διαλύσει οτιδήποτε ρομαντικό κι αγνό. Αν τέτοια πράγματα «κυκλοφορούν» σήμερα στην περιοχή του Νομού Καβάλας…

Ο μακαρίτης ο Γιώργος Παυλίδης έφτιαξε μια περιφερειακή παράταξη. Της έδωσε όνομα. Την οδήγησε στην εξουσία. Ο Παυλίδης δυστυχώς πέθανε κι όσοι δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν το έργο του μάλωσαν μεταξύ τους. Σα τα σκυλιά. Αναζητούμε τον λόγο. Τον υπεύθυνο του καυγά. Κι ενώ σοβαρός και σημαντικός λόγος δεν υπάρχει, ένας και μοναδικός υπεύθυνος επίσης δεν υπάρχει. Η ευθύνη αυτής της διάσπασης μοιράζεται σε ένα σωρό φιλόδοξους ανθρώπους. Κάθε ένας από αυτούς είναι στο έργο του (υπέρ του εαυτού του φυσικά), θυμάται και μνημονεύει τον μακαρίτη μόνο όταν τον βολεύει.

Υπάρχουν κι άλλοι παρόμοιοι καυγάδες. Στην Καβάλα, στην ΑΜΘ, σε όλη την Ελλάδα. Χρησιμοποιήσαμε το συγκεκριμένο παράδειγμα γιατί είναι χαρακτηριστικό, πρόσφατο. Είναι- ίσως- όλα αυτά που είχαμε και χάσαμε. Είναι αυτά για τα οποία ξεκίνησε η τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα και δεν θα τα εξασφαλίσει ποτέ. Είναι το παρελθόν. Το ωραίο παρελθόν που έφυγε και πίσω δεν γυρίζει.

Γράψαμε, γράφουμε, θα συνεχίσουμε να γράφουμε για συμφωνίες- υποψηφιότητες- αισιοδοξίες και προοπτικές νίκης. Πολλά τα ονόματα. Ποια αλήθεια είναι η αρχή; Ποια η αφετηρία της κάθε προσπάθειας; Παντού τα ίδια. Γενικές αναφορές, ίδιες προτάσεις, «πλούσιες» υποσχέσεις κι επί της ουσίας τίποτα. Ίσως γιατί η φιλοδοξία των περισσότερων δεν τους επιτρέπει να εμβαθύνουν σε αυτό που περιγράφεται ως το μελλοντικό τους έργο. Δεν χρειάζεται να κάνουν τέτοιες αναφορές. Αυτοί θέλουν, μόνο θέλουν. Το μερίδιο εξουσίας που τους αναλογεί. Το θέλουν εδώ και τώρα.

Χιόνισε στο Νομό Καβάλας το Σάββατο. Οι αρμόδιοι ήταν έτοιμοι. Από μέρες προετοιμασμένοι. Θα αναγνωρίσουμε ότι τελικά έκαναν αυτό που έπρεπε. Ίσως άργησαν λίγο αλλά μια καθυστέρηση 2-3 ωρών δεν φαίνεται να επηρεάζει το τελικό και θετικό αποτέλεσμα.

Αφού θυμίσουμε σε όλους ότι αυτά που έκαναν είναι το καθήκον τους, τελικά το αυτονόητο, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι θα ήταν καλύτερα οι δρόμοι να μην έκλειναν καθόλου. Στην περίπτωση μας, πρώτα έκλεισαν και μετά άνοιξαν. Ευτυχώς όλοι, κατά γενική ομολογία οριστικά.

Οριστική περιγράφεται η ρήξη της κ. Βαρβάρας Μπαλτζίδου με τη διοίκηση της κ. Τσανάκα. Ακούμε ότι της προτάθηκε η θέση αντιπροέδρου του ΔΗΠΕΘΕ. Η κ. Μπαλτζίδου φέρεται να την αρνήθηκε αφού όπως λέγεται απάντησε ότι της είναι «λίγη». Συνηθισμένες καταστάσεις. Για την κ. Μπαλτζίδου λένε ότι ήδη δέχεται προτάσεις άλλων υποψηφίων Δημάρχων. Πολλές προτάσεις.

Δεν έχει οριστικοποιηθεί το τι θα πράξει ο πρόεδρος των Κρηνίδων. Ενώ ήταν σίγουρος με τον κ. Παππά, το σενάριο υποχώρησε. Όσοι γνωρίζουν λεπτομέρειες λένε ότι στη… μεταγραφική περίοδο που διανύουμε ο συγκεκριμένος πρόεδρος συνεχίζει να είναι «ελεύθερος». Συζητά με πολλούς και διάφορους.

Σχετικά με τη γέφυρα (τη γνωστή γέφυρα που κατέρρευσε) είναι φανερή η κινητικότητα. Ότι γίνεται, γίνεται παρασκηνιακά κι έτσι δεν μπορούμε συγκεκριμένα να το περιγράψουμε. Αυτήν την εβδομάδα συμπληρώνονται δύο μήνες από το αρχικό γεγονός. Επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ελπίζουμε εντός του μήνα να υπάρξει η πρώτη πραγματογνωμοσύνη για το τι έφταιξε και η γέφυρα έπεσε.

Το θέμα της συνένωσης του ΤΕΙ ΑΜΘ με το Διεθνές Πανεπιστήμιο συνεχίζουμε να το βλέπουμε από την τοπική του πλευρά. Συνεχίζουμε να στηρίζουμε τις αποφάσεις που πάρθηκαν κι αδιαφορούμε για τις αντιδράσεις(θετικές κι αρνητικές) των κομμάτων. Οι εκπρόσωποι μας οφείλουν να παρέχουν στήριξη στη συμφωνία κι ας ανακαλύπτουν κάποιοι μόλις τώρα την Αμερική…

Ο βασικός υπεύθυνος της συμφωνίας είναι αυτός που συνειδητά και για καιρό απουσίαζε από τις εξελίξεις. Το Πανεπιστήμιο της Θράκης. Συνεχίζοντας τα γνωστά, αυτά τα περί ενδοπεριφερειακής συνείδησης, δεν θεώρησε σωστό να ασχοληθεί με το ΤΕΙ. Για τη Θράκη το ΤΕΙ είναι πάντα το ΤΕΙ της… παρακατιανής Καβάλας. Κάπως έτσι φθάσαμε όπου φθάσαμε. Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Αφήστε που τέτοια δάκρυα ξεχωρίζουν αφού ξεχειλίζουν από υποκρισία!

Με αδιάβροχα μπουφάν εμφανίστηκαν στην χθεσινή τελετή αγιασμού των υδάτων τα μέλη της Φιλαρμονικής του Δήμου Καβάλας. Η διοίκηση του Ωδείου οφείλει να τα αντικαταστήσει με κατάλληλα για το κρύο και τον Χειμώνα γενικότερα. Συνήθως τα αδιάβροχα μπουφάν είναι για τις μέρες της βροχής και όχι της παγωνιάς.

Γράψαμε την περίοδο των εορτών για τον τουλάχιστον αστείο (αλλά προβλεπόμενο από το σχέδιο πόλης) πεζόδρομων λίγων μέτρων στη Νεάπολη (ΔΕΠΟΣ). Παρακολουθούμε τις αντιδράσεις περιοίκων, οι οποίες περιλαμβάνουν σκληρή κριτική για τη διοίκηση του Δήμου. Τα έχει αυτά η ζωή. Ένας ικανοποιείται, 10 καταγγέλλουν… Η συνέχεια του πεζόδρομου επί της οθόνης… Λίαν συντόμως.