μικρά πρωινά από τον Νίκο Γενικόπουλο

Εγκαινιάστηκε την Παρασκευή, συνεχίζεται ως το τέλος της εβδομάδας, έκθεση σύγχρονης τέχνης στη Δ. Καπναποθήκη. Συνέπραξαν καλλιτέχνες- η Στέγη- η Δημωφέλεια. Σε μια παράλληλη εκδήλωση παρουσιάστηκε το βιβλίο της Σοφίας Βυζοβίτη. Για αυτό μίλησαν ο καθηγητής Βασίλης Κολώνας, η αρχιτέκτονας Σαπφώ Αγγελούδη. Στην φωτογραφία η κ. Σοφία Βυζοβίτη με τον κ. Βασίλη Κολώνα.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘ 90 η Καβάλα προσπαθεί να αναπτύξει τα Λουτρά των Ελευθερών. Επειδή από τότε δεν εμπιστεύονταν το κράτος, ανέλαβε η ίδια (δια των εκπροσώπων της) την πρωτοβουλία. Αυτή ξεκίνησε με αισιοδοξία ώστε να υπάρξει άμεσο και συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Η πορεία που ακολούθησε το θέμα απέδειξε ότι στην Ελλάδα τίποτα σημαντικό κι αναπτυξιακό δεν γίνεται στην ώρα του. Καταλάβαμε επίσης ότι είναι τέτοια η λειτουργία των υπηρεσιών που τελικά αποθαρρύνει επενδυτές και επενδύσεις. Ναι, υπάρχουν κάποιοι επίμονοι. Κάποιοι γενναίοι. Αυτοί πρέπει να κάνουν μπόλικη υπομονή μέχρι να έρθει η ώρα της δικαίωσης. Η ώρα υλοποίησης της επένδυσης.

Στην εκδήλωση που έγινε το Σάββατο ο Μάρκος Δέμπας προσπάθησε να θυμηθεί κάτι παρόμοιο, το αμέσως προηγούμενο των Λουτρών των Ελευθερών. Μνημόνευσε λοιπόν την προσπάθεια Μάκη Παπαδόπουλου- Λένας Γαρυφάλλου στον Μπάτη. Δεν ήταν καθόλου υπερβολικός. Δεν έκανε κανένα λάθος. Αυτό που θα γίνει στα Λουτρά των Ελευθερών είναι παρόμοιο με ότι έγινε στον Μπάτη.

Μόνο που η επένδυση στον Μπάτη υλοποιήθηκε προ 20 περίπου χρόνια. Στο διάστημα που μεσολάβησε είδαμε στην πράξη όλα όσα ήδη αναφέραμε. Ένα βήμα μπροστά, πολλά πίσω. Η οικογένεια Χαρακίδη πίστεψε. Βρήκε «συμμάχους», είχε υπομονή. Τελικά φαίνεται ότι επιτέλους έφθασε στη βρύση. Σύντομα θα πιει νερό…

Ο πρώτος που στόχευσε στα Λουτρά των Ελευθερών ήταν ο Γιάννης Καρατζιώτης. Πολύχρονες ήταν οι προσπάθειες του Θόδωρου Καλλιοντζή. Ο Γρανάς με τους Γερομάρκο – Παπαδόπουλο προσπάθησαν επίσης. Βρήκαν μάλιστα επενδυτή. Ο οποίος όταν κατάλαβε που «έμπλεξε» έφυγε. Αυτό έγινε επί ημερών Μαρκόπουλου- Γάκη.

Η συγκεκριμένη περιπέτεια περιελάμβανε την δυσάρεστη εμπειρία του άγονου διαγωνισμού. Μια υπόθεση που δεν ερευνήθηκε όσο και όπως έπρεπε. Κι ας προσφέρονταν για στοιχεία και λεπτομέρειες ένας δεύτερος παραλίγο επενδυτής. Αφού μεσολάβησαν πολλά και διάφορα, ο διαγωνισμός έγινε από την αρχή. Τρίτη φορά. Ο Αλέξανδρος Ιωσηφίδης ήταν και ικανός και τυχερός.

Το 2017 υπήρξε αποτέλεσμα. Όλοι παρακολουθούσαμε με επιφύλαξη. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Η οικογένεια Χαρακίδη αντίθετα δούλεψε μεθοδικά. Ίσως να έμαθε από τα σφάλματα των άλλων. Κάπως έτσι πλησίασε τον στόχο της, τον οποίο θα κάνει πράξη από το Καλοκαίρι του 2021 και μετά.

Της ευχόμαστε καλή επιτυχία. Δηλώνουμε την πλήρη συμπαράσταση μας. Ταυτόχρονα μελαγχολούμε για τη βραδύτητα τέτοιων υποθέσεων και προτάσεων, εκφράζουμε τη δυσφορία μας από το γεγονός ότι το κράτος αποζητά επενδυτές αλλά μόλις αυτοί εμφανιστούν έχει τον τρόπο του να τους διώχνει. Αυτή είναι η Ελλάδα. Κατά συνέπεια ούτε η Καβάλα, ούτε τα Λουτρά των Ελευθερών μπορούσαν να ακολουθήσουν μιαν άλλη πορεία.

Ας πούμε λοιπόν το αυτονόητο κι ας χαμογελάσουμε. Τα προηγούμενα είναι όλα «περασμένα- ξεχασμένα». Τα επόμενα σημαντικά και πολύ κοντά μας. Οι μακέτες που παρουσιάστηκαν δείχνουν ότι τα Λουτρά των Ελευθερών θα βρουν το δρόμο τους. Αυτό μπορούσε να γίνει 5 ή και 10 χρόνια νωρίτερα. Επειδή ζούμε στην Ελλάδα, δεν μας κάνει τίποτα εντύπωση. Ή μάλλον μας κάνει εντύπωση που ήρθε η ώρα και μπήκε όντως το νερό στο αυλάκι…

Εντελώς συμπτωματικά παρουσιάζει –επιτέλους- ωρίμανση και η επένδυση Γεωργούλια στο κεντρικό λιμάνι. Κι αυτή η επένδυση ταλαιπωρήθηκε γραφειοκρατικά. Όπως όμως ο Χαρακίδης έτσι και ο Γεωργούλιας επέμενε. Πίστεψε, περίμενε, έπεισε, ετοιμάστηκε. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, του χρόνου στο κεντρικό λιμάνι θα έχουμε εντελώς νέα δεδομένα.

Απουσίαζαν από την εκδήλωση για την επένδυση στα Λουτρά των Ελευθερών και ο Θόδωρος Μαρκόπουλος και ο Χρήστος Γάκης. Γιατί άραγε; Αντίθετα ήταν μπροστά μπροστά ο αντιπεριφερειάρχης Αλέξανδρος Ιωσηφίδης. Φανερά χαρούμενος που έβαλε κι αυτός το χέρι του για την ευνοϊκή εξέλιξη του πράγματος.

Τον Μάκη Παπαδόπουλο δύο φορές τον μνημόνευσαν στην ίδια εκδήλωση. Ο Μάρκος Δέμπας και ο Γιώργος Γερομάρκος ενώ την ιστορία των Λουτρών των Ελευθερών τη διηγήθηκε σύντομα ο Θόδωρος Καλλιοντζής. Σε γενικές γραμμές, ακόμη και βιβλίο μπορεί να γραφτεί για τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Οι καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας ακολουθούν την πεπατημένη. Ζητούν τη μονιμοποίηση τους και καλά κάνουν. Τα λάθη τους είναι τα εξής: 1) Εμπλέκονται στα προεκλογικά του Δήμου κι ασκούν (διακριτική) κριτική στη διοίκηση. 2) Θέτουν όρους σε όλους τους υποψήφιους Δημάρχους. Θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί. Το λιγότερο, όφειλαν να περιμένουν να τελειώσουν οι εκλογές.

Στην Ελλάδα λέμε συχνά ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Οι αγαπητοί καθηγητές ενώ στοχεύουν σωστά, έκαναν μεγάλο λάθος ως προς τον τρόπο επίτευξης του στόχου τους. Ελπίζουμε αυτό το λάθος να μην δημιουργήσει άλλες παρενέργειες. Κυρίως να μην προκαλέσει κι άλλα λάθη.

Περιοδεία στη Λαϊκή Αγορά και στην παραλία έκανε το Σάββατο ο Θόδωρος Μουριάδης. Η ανταπόκριση του κόσμου και τα μηνύματα αισιοδοξίας που του στέλνουν οι πολίτες έχουν ήδη επηρεάσει τον υποψήφιο δήμαρχο. Και τους συνεργάτες του επίσης. Χαμογελούν συνεχώς και δεν σταματούν, δεν κουράζονται στην καθημερινή προεκλογική τους δουλειά. Επόμενο στοίχημα η συγκέντρωση το βράδυ της ερχόμενης Πέμπτης.