Σημεία και τέρατα

Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης

Στο νοσοκομείο τον έστειλε ο Μητσοτάκης τον Παυλόπουλο με την απόφασή του να προτείνει τη Σακεραλλοπούλου για επόμενο πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Βρε μανία της Εκκλησίας και ειδικά των δεσποτάδων να χώνουν από τη μια τη μούρη τους παντού και να επιτελούν από την άλλη πλημμελώς τελικά το πνευματικό τους έργο. Έκαστος εφ ω ετάχθη, Άγιοι Πατέρες. Καθίστε στα αυγά σας επιτέλους. Λύστε τα εσωτερικά σας προβλήματα και αφήστε στην πολιτεία να φροντίσει για τα δικά της.

Ξεκίνησε η δεύτερη φάση των έργων στην πλατεία για να γίνει επιτέλους πλατεία αυτός ο χώρος που οτιδήποτε άλλο θυμίζει εκτός από πλατεία. Συνεχίζεται και τελειώνει σιγά – σιγά και το έργο της αποκατάστασης της ζημιάς στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης, στην ανηφόρα προς της Αγία Παρασκευή, ξεκινούν σε λίγες εβδομάδες τα έργα για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας στην περιοχή της πεσμένης γέφυρας ενώ φαίνεται ότι σε καλό δρόμο είναι τόσο το ιδιοκτησιακό υπέρ του Δήμου Καβάλας του παλιού Νοσοκομείου όσο και η διευθέτηση της διαφοράς Δήμου – ΕΤΑΔ για την Καλαμίτσα. Και άλλα μικρά έργα προωθούνται επίσης ενώ οργανώνεται και εσωτερικά ο Δήμος για να εξυπηρετείται όσο το δυνατόν καλύτερα ο δημότης της Καβάλας.

Αν σκεφτεί κανείς ότι αυτήν την εβδομάδα συμπληρώνει πέντε μήνες που είναι στη διοίκηση ο Μουριάδης και αν υπολογίσουμε και τις «διαδικαστικές» -ντε και καλά- τρικλοποδιές που του έβαλε σ’ αυτό το διάστημα η αντιπολίτευση, όλα πάνε μια χαρά. Θα ήταν ακόμη καλύτερα τα πράγματα αν περνούσε και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την Παναγία αλλά βλέπετε το κόμπλεξ και ο εγωισμός μερικών στέρησε την πόλη από μια μοναδική ευκαιρία να ομορφύνει ακόμη περισσότερο. Όσοι δε νόμιζαν ότι στερούν τον Μουριάδη από προβολή και δημοφιλία ψηφίζοντας αρνητικά, έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Ξεμπροστιάστηκαν εκείνοι και κέρδισε πολιτικά ο Μουριάδης. Το κακό είναι ότι έχασε η Καβάλα.

Αρχίζω να τον πιστεύω τον τοπικό πολιτευτή που μου έλεγε εδώ και μήνες ότι όσο ζει ο Βαρδινογιάννης δεν πρόκειται να προχωρήσει το Ελληνικό. Πάνε επτά μήνες από τις εκλογές και δεν έχει μπει ούτε καρφί σ’ αυτήν την περιβόητη επένδυση που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Άδωνις Γεωργιάδης ισχυριζόταν ότι θα την ξεκινούσαν σε μία εβδομάδα. Αυτή η εξαγγελία μου θυμίζει λίγο τα μνημόνια του Τσίπρα που θα τα καταργούσε με ένα νόμο και ένα άρθρο.

Δηλαδή αν κάθε εφημέριος σε κάθε εκκλησία της Καβάλας του ερχόταν μια φλασιά στο κεφάλι να στήσει ένα τεράστιο φωτεινό σταυρό στην αυλή του ναού, με τι θα έμοιαζε η πόλη; Με νεκροταφείο; Ρε μανία ορισμένοι άνθρωποι να αποδείξουν με μεγάλους σταυρούς και ακόμη μεγαλύτερους και μεγαλοπρεπείς ναούς ότι είναι πιο πολύ χριστιανοί από τους υπόλοιπους. Θαρρείς και υπάρχει χριστιανόμετρο.

Προς απάντηση σε όλους αυτούς παραθέτω το ποίημα του Γεωργίου Αθάνα «Αη Δημήτρης»:

Στο χωριό μας, που δεν είναι κι ομορφότερο στην πλάση,
μας αφήσαν οι γονιοί μας μια γερόντισσα εκκλησιά.
Δεν της έχουμε φτειασμένο μαρμαρένιο εικονοστάσι.
Τα καντήλια της δεν είναι κρυσταλλένια και χρυσά.

Φτωχικά ντυμένους έχει και τους γέρους της παπάδες.
Ταπεινοί κι οι δυο της ψάλτες είναι πάντα εργατικοί.
Στα μανάλια της μεγάλες δεν ανάβουνε λαμπάδες.
Στον αφέντη Άι-Δημήτρη το μικρό κεράκι αρκεί.

Κι όμως, στο μικρό της χώρο που όλους κι όλους δε μας πιάνει,
του Θεού το μεγαλείο το αισθανόμαστε τρανό!
Πουθενά πιο μυρωμένο δεν καπνίζει το λιβάνι,
πουθενά το καντηλάκι δε σπιθάει πιο φωτεινό.

Την καλή μας εκκλησούλα!… Όλοι μας εκεί στη μέση
Χριστιανοί στην κολυμβήθρα γίναμε κλαψαριστά.
Θα γελάσουμε μια μέρα και γαμπροί στην ίδια θέση.
Θα σωπάσουμε μιαν άλλη με τα μάτια μας κλειστά…