Ο Γιώργος Βαφείδης εξηγεί γιατί έκλεισε το καφέ μπαρ Hostel

 Ο Γιώργος Βαφείδης εξηγεί γιατί έκλεισε το καφέ μπαρ Hostel

Τις πολλές προηγούμενες ημέρες της καραντίνας, με κλειστά όλα τα καταστήματα εστίασης στην πόλη, υπήρξαν διάφορες φήμες για μαγαζιά αυτού του είδους που δεν θα επαναλειτουργήσουν.

Για πολλούς και διάφορους λόγους. Από χθες που η καραντίνα έληξε, σχεδόν όλα λειτούργησαν πάλι. Οι φήμες δεν επιβεβαιώθηκαν. Αποδείχθηκαν κι αυτήν την φορά «πλούσιες» αλλά και βιαστικές.

Εξαίρεση είναι το καφέ μπαρ «Hostel», στη διασταύρωση των οδών Π. Μελά και Κωστή Παλαμά (πεζόδρομοι).

Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης Γιώργος Βαφείδης δίνει ραντεβού σε έναν νέο χώρο και για το «Hostel» που κλείνει οριστικά δηλώνει:

«Ο κύριος λόγος είναι ότι έχει αποδειχθεί στα τελευταία χρόνια δυστυχώς η κατάσταση η οικονομική, το σύστημα το αυτοδιοικητικό και το φορολογικό δεν ευνοεί τους μεγάλους χώρους. Προέκυψαν πάρα πολύ μικρά μαγαζιά με χαμηλές δαπάνες και έξοδα και ελάχιστο προσωπικό. Είναι μικρά την ημέρα, γίνονται τεράστια το βράδυ. Είναι θέματα που τα συζητήσαμε.

Τα θίξαμε και στο παρελθόν. Δυστυχώς δημιουργούν αντίξοες συνθήκες. Μια μορφή-ας το βάλω σε εισαγωγικά- αθέμιτου ανταγωνισμού.

Φταίνε οι επιχειρηματίες που είναι ηθικοί αυτουργοί του προβλήματος, φταίνε και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που υπομένουν μια τέτοια κατάσταση.

Επικαλούμενοι αδυναμία στους ελέγχους, έλλειψη προσωπικού κτλ. Πρόβλημα επίσης είναι ο νόμος για το κάπνισμα.

Επηρέασε τα μεγάλα μαγαζιά. Έρχεται κι η κατάσταση της πανδημίας. Σαν κερασάκι στην τούρτα. Σου δημιουργεί ένα αβέβαιο μέλλον. Χάσαμε στην κυριολεξία τους τρεις καλύτερους μήνες του χρόνου. Μιλώ για μας, τα καταστήματα στο κέντρο. Καλούμαστε τώρα να επαναδραστηριοποιηθούμε αρχές Ιουνίου. Έτσι κι αλλιώς η περίοδος είναι πολύ δύσκολη για αυτά τα καταστήματα. Συν το ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε πιο αδύναμες τσέπες καταναλωτών.

Ο τουρισμός που δεν θα είναι αυτός που ήταν. Τα περιοριστικά μέτρα. Οι δαπάνες που δημιουργούνται. Μαζί με τα καινούργια έξοδα που δημιουργούνται. Τα οποία ο άλλος δεν τα αντιλαμβάνεται. Δεν μπαίνει στη διαδικασία να τα υπολογίσει. Αντισηπτικά, γάντια, τακτικούς καθαρισμού κτλ. Λες να μπω στη διαδικασία να αντέξω όλα αυτά. Να μπω στη διαδικασία να προσπαθήσω να τα αντιμετωπίσω. Ευχόμενος ότι τον Οκτώβρη θα μπει η επιχείρηση μου σε μια κανονικότητα.

Σε ένα καλούπι που ήταν και στο παρελθόν για να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά.

Ένα δεύτερο κύμα του κορωνοϊού θα είναι απόλυτα καταστροφικό. Το επιχειρείν είναι απλά μαθηματικά. Όπως έχω πει και στο παρελθόν τη δουλειά μου πάντα την αγαπούσα. Αλλά συναισθηματικός δεν γίνομαι, ούτε έχω τάσεις αυτοκαταστροφικές. Τα υπολόγισα τα νούμερα και θεωρώ ότι δεν με συμφέρει να επαναλειτουργήσω το συγκεκριμένο κατάστημα. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, εκτός από αυτά που σας ανέφερα, ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά ο ιδιοκτήτης του εκάστοτε ακινήτου. Το συγκεκριμένο μαγαζί είναι πολυδάπανο, έχει πολύ υψηλό ενοίκιο. Το ιδιοκτησιακό δεν μπήκε στη διαδικασία να δημιουργήσει ένα καλύτερο οικονομικό περιβάλλον. Να μειώσει το ενοίκιο.

Οπότε ανασκουμπωνόμαστε. Θα βρεθούμε σε έναν νέο φρέσκο χώρο. Με τα νέα δεδομένα της αγοράς».

 

Διαβάστε επίσης