Ένα 2023 πολέμων;

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2023.  Ενώ η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν δείχνει σημάδια διακοπής, άλλες συγκρούσεις στα «καυτά σημεία» του πλανήτη αναζωπυρώνονται υπόγεια. Όχι μόνο η ειρήνη φαίνεται μακρινή, αλλά οι κίνδυνοι μιας γενικευμένης κλιμάκωσης, ειδικά στις πύλες της Ευρώπης, αυξάνονται. Ενώ οι ρωσικές επιθέσεις ρουκετών στόχευσαν το Κίεβο χθες το βράδυ και ένα ουκρανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος έπληξε ένα ηλεκτρικό εργοστάσιο στην περιοχή Klimovsky της Ρωσίας, οι εκκλήσεις για ειρήνη είναι λίγες και αδύναμες. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι εχθροπραξίες να επαναληφθούν με πιο άγριο τρόπο καθώς πλησιάζει η άνοιξη.

Εν τω μεταξύ, ωστόσο, οι εντάσεις δεν σταματούν στο ουκρανικό σενάριο, τις τελευταίες εβδομάδες γίναμε μάρτυρες μιας κλιμάκωσης μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας. Η σερβική μειονότητα στο Κοσσυφοπέδιο διαμαρτυρόταν επί εβδομάδες με οδοφράγματα και οδικά μπλόκα κατά της αδικαιολόγητης σύλληψης τριών σέρβων και της αποστολής από την ηγεσία της Πρίστινα πολυάριθμων ένοπλων μονάδων της ειδικής αστυνομίας, που κατηγορείται για παρενόχληση του σερβικού πληθυσμού. Οι σέρβοι θεωρούν την πολιτική της Πρίστινα όλο και πιο εχθρική και μεροληπτική απέναντί ​​τους. Αυτή είναι μια θέση που συμμερίζεται και υποστηρίζεται πλήρως από το Βελιγράδι, το οποίο κατηγορεί την Πρίστινα ότι θέλει να επιδιώξει την πλήρη απέλαση των Σέρβων από το Κοσσυφοπέδιο (περίπου 120.000 από έναν συνολικό πληθυσμό περίπου 2 εκατομμυρίων, συγκεντρωμένοι σε μεγάλο βαθμό στο βορρά).

Η Σερβία είχε διατάξει κατάσταση μέγιστης επιφυλακής για τον στρατό και την αστυνομία, αλλά αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι οι διαπραγματεύσεις μέσω Εε και Νατο οδηγούν σε ένα πάγωμα της έντασης. Οι ατλαντικές δυνάμεις και η Εε έχουν διασφαλίσει ότι η Πρίστινα δεν θα προβεί σε συλλήψεις σέρβων, λίστες μελλοντικών συλλήψεων και δέσμευση του Νατο να απαγορεύσει την ανάπτυξη δυνάμεων του Κοσσυφοπεδίου στο βόρειο τμήμα της Χώρας χωρίς τη συγκατάθεση της Kfor (τη δύναμη Νατο στο Kosovo) και των σέρβων αντιπροσώπων, αλλά η ένταση παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Στο πλαίσιο της σύγκρουσης, για άλλη μια φορά η γεωπολιτική σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, πράγματι, η Σερβία, σύμμαχος της Ρωσίας, έχει επανειλημμένα αρνηθεί να διακόψει τους δεσμούς με τη Μόσχα και να επιβάλει κυρώσεις. Η έκρηξη ενός πολέμου που αναπτύσσεται σε αυτό το σενάριο σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές θα οδηγούσε σε ένα φαινόμενο ντόμινο ικανό να αποτελέσει το έναυσμα μιας παγκόσμιας σύγκρουσης. Παρακάτω είναι η ενδιαφέρουσα μετάδοση του RadioOndad’Urto με τον EnricoVigna σχετικά:

Ωστόσο, οι εντάσεις και τα αποκλίνοντα μηνύματα στην περιοχή των Βαλκανίων δεν σταματούν εδώ, στην πραγματικότητα, ενώ η Κροατία υιοθετεί το ευρώ και εισέρχεται στον χώρο Σένγκεν, στο Μαυροβούνιο το Κοινοβούλιο διόρισε τον ΜίοντραγκΛέκιτς, MiodragLekic, πρώην διπλωμάτη στο παρελθόν επικεφαλής της φιλορωσικής συμμαχίας της αντιπολίτευσης η οποία αποκαλείται «Μεγάλος Συνασπισμός-το κλειδί», ως διορισμένο πρωθυπουργό. Αλλά ο Αρχηγός του Κράτους MiloDjukanovic, ένας φιλοευρωπαίος, αρνήθηκε να ανακηρύξει τον Lekic. Έτσι, ακόμη και εντός του Μαυροβουνίου, μιας χώρας που γεννήθηκε το 2017, η σύγκρουση μεταξύ των φιλορωσικών τομέων και των πιο φιλοδυτικών φαίνεται να αυξάνεται. Τα Βαλκάνια δεν είναι μόνο μια περιοχή στρατηγικής διαμάχης μεταξύ Ρωσίας και Ηπα, αλλά η Κίνα έχει επίσης πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.

Και ο Καύκασος ​​μοιάζει όλο και περισσότερο με πυριτιδαποθήκη. Οι Αρμένιοι του Αρτσάχ, Artsakh είναι απομονωμένοι και αντιμετωπίζουν μια σοβαρή ανθρωπιστική κρίση: από τις 12 δεκεμβρίου, o αρμενικός πληθυσμός καταγγέλλει την έναρξη μιας πραγματικής απόπειρας εθνοκάθαρσης με στόχο την κατάληψη των εδαφών του Αρτσάχ, που τέθηκε σε εφαρμογή από τις ειδικές υπηρεσίες ασφαλείας του Αζερμπαϊτζάν και συμπαθούντες των γκρίζων Λύκων, ενός τρομοκρατικού σχηματισμού της τουρκικής ακροδεξιάς. Η ρωσική δύναμη παρεμβολής, η οποία μετά τη σύγκρουση του 2020 έπρεπε να εγγυηθεί το status quo, δεν φαίνεται επί του παρόντος διατεθειμένη να σπάσει την απομόνωση του αρμενικού θύλακα. Αυτό που μετράει είναι πιθανώς η «ειδική σχέση» που έχει παγιωθεί μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας  υπό το φως της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Θέση, αυτή της Τουρκίας, του δεύτερου στρατού του Νατο, αλλά μοναδικής χώρας στη συμμαχία που εξακολουθεί να έχει ένα σημαντικό ανοιχτό κανάλι με το Κρεμλίνο, το οποίο της επιτρέπει ένα συγκεκριμένο περιθώριο ελιγμών για να επιτύχει τους δικούς της στόχους τόσο στον Καύκασο όσο και στη Βόρεια Συρία και στο Ιράκ. Εδώ οι βομβαρδισμοί από τον τουρκικό στρατό εναντίον του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού συνεχίζονται αμείωτοι, ενώ ο Ερντογάν αναζητά το πράσινο φως από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για μια χερσαία εισβολή. Στο Ιράν η διαμαρτυρία των γυναικών και των νέων συνεχίζεται παρά την ανελέητη κυβερνητική καταστολή που συνεχίζει να προκαλεί θανάτους. Οι διεθνείς δυνάμεις περιφέρονται σαν γύπες υποθέτοντας νέες στρατηγικές ισορροπίες στην περιοχή για να αντιταχθούν ίσως στο μέλλον στις Μοναρχίες του Κόλπου που ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο να ασχοληθούν με τις δικές τους υποθέσεις.

Και στην Ασία τα θερμά μέτωπα είναι διάφορα, ενώ η Κίνα αντιμετωπίζει την έκρηξη του νέου κύματος Covid μετά το τέλος των lockdown. Ο πόλεμος των μικροτσίπ guerradeimicrochip θα μπορούσε να έχει άμεσες συνέπειες σε στρατιωτικό επίπεδο, ακόμη κι αν αυτή τη στιγμή πρόκειται αποκλειστικά για ασκήσεις στο στενό της Ταϊβάν. Επιπλέον, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας YoonSuk-yeol ανακοίνωσε ότι «Σεούλ και Ουάσιγκτον συζητούν τη δυνατότητα διεξαγωγής κοινών ασκήσεων με τη συμμετοχή πυρηνικών πόρων των Ηπα με σκοπό την αντιμετώπιση των αυξανόμενων απειλών από τη Βόρεια Κορέα.”

Τα λόγια του Γιουν έρχονται την επόμενη μέρα εκείνων του βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ ΓιονγκΟυν, KimJongUn, ο οποίος ζήτησε μια «εκθετική αύξηση» του πυρηνικού οπλοστασίου της Χώρας του, σύμφωνα με αναφορές του επίσημου πρακτορείου ειδήσεων Kcna.

Τα σημεία έντασης που διασκορπίζονται σε όλο τον κόσμο βρίσκονται σε μαρμαρυγή και αυτές οι περισσότερο ή λιγότερο περιφερειακές συγκρούσεις μπλέκονται όλο και περισσότερο στον ιστό της κρίσης της παγκοσμιοποίησης και της ανατροπής της σε στρατιωτικές συγκρούσεις. Η ανεξάρτητη μεταβλητή που μπορεί να ανατρέψει το τοπίο της ανθρώπινης και κοινωνικής καταστροφής που επιβάλλεται είναι αυτή των μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων που ολοένα και περισσότερο τοποθετούν το ζήτημα της άρνησης του πολέμου και των επιπτώσεών του σε διακρατικό επίπεδο στο επίκεντρο των ενεργειών τους.

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλοςinfoaut.org