29/05/2025
του *****
Δεκάδες δημοσιογράφοι πλήρωσαν ένα αντίτιμο για να αγοράσουν μια σελίδα της ημερήσιας εφημερίδας La Repubblica την κυριακή 25 Μαΐου και να δημοσιεύσουν μια έκκληση καταγγέλλοντας τη σφαγή παλαιστινίων δημοσιογράφων στη Γάζα από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και την αφόρητη σιωπή για όλα αυτά.
Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο:
Στη Γάζα, περισσότεροι δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί σε ενάμιση χρόνο από ό,τι σε όλους τους παγκόσμιους πολέμους, στο Βιετνάμ, στα Βαλκάνια και στο Αφγανιστάν μαζί. Ήταν όλοι παλαιστίνιοι. Δεν μια παράπλευρη συνέπεια. Είναι μια προμελετημένη σφαγή. Είναι μια στοχευμένη επίθεση στο δικαίωμα στην ενημέρωση.
Στην ελευθερία. Στον πολιτισμό. Διακόσιοι δεκαεπτά συνάδελφοι δολοφονημένοι – ίσως και περισσότεροι – ενώ φορούσαν ένα γιλέκο με τη λέξη ΤΥΠΟΣ. Σκοτώθηκαν μαζί με τις οικογένειες, τα παιδιά, τα όνειρά τους και τις ελπίδες τους για ειρήνη.
Πλήρωσαν το τίμημα για το δικαίωμα-καθήκον να υπηρετούν την κοινή γνώμη όλου του κόσμου. Αλλά τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι η ίδια η δική μας σιωπή που παρουσιάζει τον λογαριασμό.
Αντιμέτωποι με αυτή τη σφαγή συναδέλφων, ήταν λογικό να περιμένουμε μια ομόφωνη χορωδία αγανάκτησης από τις εφημερίδες μας, τις τηλεοράσεις μας, τα ραδιόφωνά μας.
Αλλά αυτή η ομοφωνία δεν υπήρξε. Η σιωπή επικράτησε σε μεγάλο βαθμό της αποστροφής, και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας σύμφωνα με τα δελτία τύπου του ισραηλινού στρατού και της κυβέρνησής του.
Ακόμα και μεταξύ μας, των δημοσιογράφων, πολλοί σιωπούν από φόβο μήπως τους ταμπελώσουν, υποστούν διακρίσεις εις βάρος τους, τους απομονώσουν. Παραμένουμε σιωπηλοί για να μην ενοχλήσουμε.
Αυτή η σιωπή είναι άνετη. Αλλά δεν είναι σιωπηλή. μιλάει. Και δεν είναι δωρεάν. κοστίζει. Κάθε λέξη που δεν λέγεται μας απομακρύνει από την αλήθεια και από την ιστορία. Και κάθε αλήθεια που δεν λέγεται μας καθιστά συνενόχους.
Συνένοχους μιας διαρκούς σφαγής του παλαιστινιακού λαού, του διεθνούς δικαίου, των πιο βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνένοχους σε μια γενοκτονία (χαρακτηρισμένη διαφορετικά από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ως «στρατόπεδο εξόντωσης» και επί της οποίας το Διεθνές Δικαστήριο ετοιμάζεται να αποφανθεί με βάση τον ορισμό του ΟΗΕ του 1951).
Αν δεν καταγγείλουμε τώρα, αν δεν εκτεθούμε τώρα, τι είδους δημοσιογραφία υπερασπιζόμαστε; Ποιος θα μας βλέπει ως πρότυπο; Όχι οι νεαροί δημοσιογράφοι. Αυτοί θα κοιτάξουν προς τη Γάζα. Στους και στις χρονικογράφους που επέλεξαν να αφηγηθούν την ιστορία γνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να τους κοστίσει τη ζωή τους.
Και πολλοί, πάρα πολλοί, τη θυσίασαν γι’ αυτό. Η σιωπή μας μιλάει. Και μια μέρα θα φωνάξει ότι προδώσαμε την αποστολή μας. Ότι αντί να υπερασπιζόμαστε τις ειδήσεις, τις λογοκρίναμε.
Ότι αντί να προστατεύουμε την ελευθερία, την εγκαταλείψαμε. Πως αντί να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και τη δημοκρατία, τα έχουμε σαμποτάρει. Γι’ αυτό σκοπεύουμε να εξεγερθούμε ενάντια σε αυτή τη συνωμοσία σιωπής που πνίγει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και αφοπλίζει τις συνειδήσεις. Να σηκώσουμε επιτέλους το κεφάλι!
26 Mαίου 2025 –
Σχόλια
- Pasquale 26 Mαίου 2025 11:11 Ρέκβιεμ ενωμένο σε οργή και θλίψη για τους δημοσιογράφους, ιδίως τους παλαιστίνιους, που σκοτώθηκαν εν ώρα εργασίας. Απόλυτη περιφρόνηση, αντίθετα, για όλους τους πληρωμένους υπηρέτες του καθεστώτος. Ενώ η άνευ όρων αλληλεγγύη, πηγαίνει σε όλους τους ελεύθερους φορείς πληροφόρησης, ειδικά σε εκείνους που εξακολουθούν, με θάρρος και ίσια την πλάτη, να βρίσκονται στα χαρακώματα εκεί πέρα και, διακινδυνεύοντας τη ζωή, καταγράφουν με επαγγελματισμό, την αλήθεια μιας γενοκτονίας που διαπράττεται από έναν αιμοδιψή στρατό με την υποστήριξη της μαφίας των εποίκων, από τα χέρια μιας τρομοκρατικής κυβέρνησης με επικεφαλής έναν ναζί-σιωνιστή δήμιο, ο οποίος ενσαρκώνει, αυτός ναι, τον αληθινό αντισημιτισμό.
- antonio D. 26 Mαίου 2025 11:47 Να διευρύνουμε αυτή τη «ρωγμή» μέχρι να εξαλειφθεί οριστικά ο ρατσισμός της λευκής υπεροχής. Daje
Το «daje» είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται κυρίως στην Ιταλία, ειδικά στην Νότια Ιταλία, και σημαίνει «δεν το κάνουμε, δεν το παρατάμε, πάμε να το κάνουμε». Είναι ένα ενθαρρυντικό, εναρκτήριο και ενθουσιώδες «πάμε», «δεν τα παρατάμε, συνεχίζουμε».
Μιχάλης ‘Μίκε’ Μαυρόπουλος contropiano.org
