Η Ζαπατιστική αντιπροσωπεία La Extemporánea, η Εκτός Εποχής, φτάνει στην πρωτεύουσα του Μεξικού

Οι πολιτικές οργανώσεις σχημάτισαν ένα τείχος ασφαλείας, έτσι ώστε οι εκπρόσωποι του EZLN να μπορούν να εισέλθουν στον χώρο.

Στο κέντρο, Υποδιοικητής, Subcomandante Moisés. Photo: Jair Cabrera

By: Fernando Camacho and Elio Henríquez

Μέλη της La Extemporánea, της αντιπροσωπείας του Ζαπατιστικού Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού (Ejército Zapatista de Liberación Nacional, EZLN) που θα αναχωρήσει τη Δευτέρα για την Ευρώπη για να συναντηθεί με διάφορες κοινωνικές συλλογικότητες σε αυτήν την ήπειρο, έφτασαν στην Πόλη του Μεξικού χθες το βράδυ, όπου τους υποδέχτηκε η κοινότητα Otomí που διαμένει στην πρωτεύουσα της χώρας.

Μέσα σε μεγάλη συγκίνηση και αδιάκοπες ζητωκραυγές υποστήριξης από εκείνους που πήγαν να τους υποδεχτούν, οι 177 αντιπρόσωποι της επιτροπής Zapatista έφτασαν λίγο μετά τις 10 το βράδυ στον χώρο της τοπικής συλλογικής ομάδας Uníos, που βρίσκεται στην οδό Carmona y Valle 32, Doctores District.

Οι εκπρόσωποι του EZLN ταξίδεψαν με τέσσερα επιβατικά λεωφορεία, συνοδευόμενοι από μια ομάδα παρατηρητών και ακτιβιστών από πολιτικές οργανώσεις που σχημάτισαν ένα τείχος ασφαλείας, έτσι ώστε οι αντιπρόσωποι να μπορούν να εισέλθουν στο κτίριο χωρίς απρόοπτα, στο οποίο μπήκαν χωρίς να κάνουν δηλώσεις.

Η Marisela Mejía, Η Marisela Mejía, μέλος της κοινότητας Otomí, υπογράμμισε τη σημασία του ταξιδιού της La Extemporánea, έτσι ώστε οι αυτόχθονες πληθυσμοί των γλωσσών Cho’ol, Tsotsil, Tseltal και Tojolabal που την περιλαμβάνουν – μεταξύ αυτών και ο Subcomandante Moisés – να ενισχύσουν τους δεσμούς με τις πολιτικές και λαϊκές οργανώσεις της γηραιάς ηπείρου.

Αυτή η δραστηριότητα «έχει ένα πολύ σημαντικό νόημα-σημασία γιατί θα επισκεφθούμε την Ευρώπη των κάτω, εκείνες τις κοινότητες και τους ανθρώπους όπως εμείς. Είναι καθρέφτες και εμείς θα πάμε θα κάνουμε αυτή την ανταλλαγή αγώνων, στην οποία είναι απαραίτητο να μας ακούσουν, καθώς και να τους ακούσουμε. Θα πάμε να ευαισθητοποιηθούμε και να κοιτάξουμε τον εαυτό μας σε αυτούς τους καθρέφτες», διευκρίνισε.

Η αντιπροσωπεία των Zapatista είχε αναχωρήσει χθες το πρωί από το Jacinto Canek Zapatista Caracol που βρίσκεται στο Indigenous Κέντρο Ολοκληρωμένης Εκπαίδευσης – Center of Integral Training-University of the Earth Chiapas – Πανεπιστήμιο της Γης Τσιάπας, με έδρα το San Cristóbal de las Casas.

Tο Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Fray Bartolomé de las Casas Human Rights Center ανέφερε ότι ορισμένα μέλη του συνόδευαν το καραβάνι ως παρατηρητές, με σκοπό «να αποτρέψουν και να παρακολουθήσουν-καταγράψουν ότι δεν διαπράττονται παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη μετακίνηση.”

Ο οργανισμός ζήτησε από την εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών «να γνωρίζουν αυτήν την πρωτοβουλία που καλύπτει περισσότερες από 30 χώρες της Ευρώπης. Η La Extemporánea θα συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε από τη ναυτική αποστολή της Μοίρας Zapatista 421 που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνιο με μια σειρά δραστηριοτήτων σε μέρος της Ευρωπαϊκής επικράτειας και ότι από την άφιξή της η EZLN την μετονόμασε σε Tierra Insumisa ή Slumil K’ajxemk’op »( Μη υποταγμένη γη).

Σήμερα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Enlace Zapatista, τα μέλη της αντιπροσωπείας του EZLN θα κάνουν εξετάσεις PCR για τον εντοπισμό του Covid-19.

Επίσης σήμερα, στις 6:30 το απόγευμα, η αποστολή της Μοίρας 421 θα φτάσει στον Τερματικό 1 του Διεθνούς Αεροδρομίου της Πόλης του Μεξικού.

Τη Δευτέρα, 13 Σεπτεμβρίου, η La Extemporánea θα φύγει από τον χώρο Uníos για το αεροπορικό τερματικό της πρωτεύουσας, με προορισμό τη Βιέννη της Αυστρίας, αφού κάνει μια στάση στη Μαδρίτη, της Ισπανίας.

——-Ω——-

Στα Ισπανικά δημοσιεύτηκε αρχικά από την La Jornada

Σάββατο, Σεπτέμβριος 11, 2021

https://www.jornada.com.mx/2021/09/11/politica/007n1pol

Δημοσιεύτηκε ξανά με Αγγλική μετάφραση από την Chiapas Support Committee

500 χρόνια, οι χρήσεις της ιστορίας

Posted on August 20, 2021 by Chiapas Support Committee

Πάνω: Μέλος της Μοίρας Zαπατίστα 421 στον εορτασμό των 500 χρόνων στη Μαδρίτη, Ισπανία..

By: Luis Hernández Navarro

Η Plaza de Colón, πλατεία Κολόν, στη Μαδρίτη, είναι η εμβληματική καρδιά της ισπανικής υπερδεξιάς και των φαντασιώσεων της για την ανάκτηση του χαμένου αυτοκρατορικού μεγαλείου. Εδώ οι συμπαθούντες του Vox [1] και του Partido Popular (Λαϊκού Κόμματος) πραγματοποιούν τις κινητοποιήσεις τους. Σε ένα τρομερό συμβολικό χτύπημα, τα επτά μέλη της Μοίρας 421 του EZLN και περίπου 2.500 Ευρωπαίοι ανυπότακτοι έφτασαν εκεί τον περασμένο Αύγουστο 13

Εκείνη την ημέρα, το Vox πιστοποίησε την ανίατη αποικιοκρατία του σε ένα tweet. Σαν σήμερα, 500 χρόνια πριν, ένας στρατός Ισπανών με επικεφαλής τον Ερνάν Κορτές και γηγενείς συμμάχους πέτυχαν την παράδοση του Τενόχτιτλαν, of Tenochtitlan. Η Ισπανία κατάφερε να απελευθερώσει εκατομμύρια ανθρώπους από το αιμοδιψές και τρομακτικό καθεστώς των Αζτέκων. Είμαστε περήφανοι για την ιστορία μας, είπε.

Αλλά, ούτε αυτό το ξέσπασμα ούτε άλλα, εμπόδισαν τους διεθνιστές εξεγερμένους να καρφώσουν, εκείνη την ημέρα, τις σημαίες στους ιδεολογικούς κληρονόμους του Φρανσίσκο Φράνκο και των νοσταλγών Ισπανών. Πέντε αιώνες μετά την εισβολή των Καστιλιανών-Λεονέζων, Ανδαλουσιανών, από την Εξτρεμαδούρα και την Λα Μάντσα, ένα πλοίο μεταφέροντας την αντιπροσωπεία των Ζαπατίστα, προστατευμένο από ένα πλήθος που προερχόταν από πολλά γεωγραφικά πλάτη, έπλευσε τους ασφάλτινους δρόμους της πρωτεύουσας του βασιλείου, από την Puerta de Sol στην Plaza de Colón, κάνοντας την κατάκτηση αντίστροφα. Και, διαψεύδοντας το tweet του Vox (και όλους εκείνους που ταυτίζονται με αυτό και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού), ένα τεράστιο πανό ανακοίνωσε: Δεν μας κατακτήσατε! You did not conquer us!(https://bit.ly/37O0umf).

Προηγουμένως, κατά την αποβίβασή τους στο λιμάνι του Βίγκο τον περασμένο Ιούνιο, οι Zapatistas είχαν ήδη μετονομάσει την Ευρώπη σε Slumil K’ajxemk’op, Unsubmissive Land, Ανυπότακτη Γη.

Με την πλατεία de Colón σαν πάλκο, πήραν το λόγο τα «εκτός τόπου και χρόνου» μέλη της Μοίρας 421. «Το να ζεις», είπαν, «δεν είναι μόνο να μην πεθάνεις, δεν είναι να επιβιώσεις. Το να ζεις σαν άνθρωπος σημαίνει να ζεις με ελευθερία. Το να ζεις είναι τέχνη, επιστήμη, χαρά, χορός και αγώνας.”

“Έτσι θέλουν να μας καθοδηγούν αυτοί, μέρα και νύχτα, προσπαθώντας να μας δαμάσουν, επιδιώκοντας να μας εξημερώσουν. Και εμείς, λοιπόν, αντιστεκόμαστε. Όλη μας τη ζωή και ολόκληρες γενιές αντιστέκονται, εξεγείρονται. Λέγοντας «όχι» στην επιβολή. Φωνάζοντας «ναι στη ζωή». Δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι αλήθεια. Θα μπορούσαμε να πάμε πέντε αιώνες πίσω και την ίδια ιστορία.”

Εξηγώντας τον σκοπό της εκστρατείας, του ταξιδιού τους σε αυτά τα εδάφη, επεσήμαναν: «νομίζουμε και γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που αγωνιζόμαστε, πως δεν είμαστε οι μόνοι που βλέπουμε τι συμβαίνει και τι θα συμβεί. Η γωνιά του κόσμου μας είναι μια μικρή γεωγραφία αγώνα για τη ζωή. Ψάχνουμε για άλλες γωνίες και θέλουμε να μάθουμε από αυτές.”

Για να ολοκληρώσουν την πορεία της αποστολής τους, αφού υπέδειξαν τον καπιταλισμό ως υπεύθυνο για τα κακά που υποφέρει η ανθρωπότητα και η φύση, ρώτησαν τους ομολόγους τους: «Όταν μια μέρα κάποιος σας ρωτήσει «γιατί ήρθαν οι Ζαπατίστας», όλοι μαζί μπορούμε να απαντήσουμε, χωρίς ντροπή για εσάς και χωρίς ντροπή για εμάς, «ήρθαν για να μάθουν.» 500 χρόνια αργότερα, οι κοινότητες των Ζαπατίστας ήρθαν να μας ακούσουν.”

Η Ζαπατιστική κινητοποίηση στην Ευρώπη σηματοδοτεί μια καμπή στους αγώνες και τον λόγο των αυτόχθονων λαών της Λατινικής Αμερικής και στις χρήσεις-λειτουργίες του παρελθόντος. Πέρα από τα παράπονα και τις καταγγελίες, μακριά από την ακινητοποίηση της θυματοποίησης, χωρίς να αποφεύγει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους, με την προοπτική ενός νέου διεθνισμού, ποντάρει στην κατασκευή δικτύων από κάτω και αριστερά με εκείνους που πολεμούν ενάντια στον καπιταλισμό.

Πριν από σαράντα δύο χρόνια, στο The New Political Presence of the Indians: A Challenge to Latin American Creativity, Η νέα πολιτική παρουσία των Ινδιάνων: Μια πρόκληση στη δημιουργικότητα της Λατινικής Αμερικής, ο Guillermo Bonfil τεκμηρίωσε πώς οι Ινδιάνοι της ηπείρου έχουν τη δική τους φωνή, παρά το γεγονός ότι οι αποικιοκράτες Ευρωπαίοι και οι ιθαγενείς αστοί επιμένουν να το αρνούνται. Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε ομοιογενή έθνη, με έναν πολιτισμό, μια γλώσσα, μια φυλή, παρά το ότι είμαστε κοινωνίες που αποτελούνται από διαφορετικούς λαούς, έγραψε.

Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο, τα έργα-σχέδια των ινδιάνικων λαών που εκφράστηκαν μέσω των πρόσφατα δημιουργημένων εθνοτικών πολιτικών οργανώσεων (αρχές της δεκαετίας του 1970) ήταν αδιαμφισβήτητα στην προφανή τους αντίσταση. Ωστόσο, υπάρχει κάτι νέο σε αυτά: μια πολιτική ιδεολογία προσανατολισμένη στην αλλαγή των Λατινοαμερικανικών κοινωνιών και όχι μόνο στη διατήρηση των ίδιων των εθνοτικών ομάδων. Αυτές οι οργανώσεις, επεσήμανε, έχουν από κοινού την απόφαση των ινδιάνικων λαών να ενεργούν ως ξεχωριστές πολιτικές μονάδες.

Ο Bonfil περιέγραψε τις κύριες ιδέες αυτής της αναδυόμενης ινδιάνικης πολιτικής σκέψης. Για παράδειγμα, την ιστορική συνέχεια των λαών και την πεποίθηση ότι δεν υπήρξε κατάκτηση, αλλά μάλλον μια εισβολή. Μπροστά σε αυτό, ο ινδιάνος αντιστάθηκε και πολέμησε. Έτσι, ο ιμπεριαλισμός και η αποικιοκρατία είναι ο τρόπος του δυτικού πολιτισμού, όχι μια στιγμή στην ιστορική του πορεία.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα διεκδικεί – σύμφωνα με τον ίδιο – να ξαναπάρει το νήμα της ιστορίας, να μην επιστρέψει στο παρελθόν και μείνει εκεί. Μιλάμε για την κατήχηση μιας αποικισμένης ιστορίας, απελευθερώνοντας την και χτίζοντας την εκ νέου. τελειώνοντας ένα κεφάλαιο, κλείνοντας την παρένθεση, γυρίζοντας την σελίδα και προχωρώντας. Από αυτή την οπτική γωνία, αυτή η άσκηση είναι ένα ισχυρό κάλεσμα προς το μέλλον.

Χωρίς να παραμερίσει την κληρονομιά αυτής της σκέψης, ο Zαπατισμός αλλάζει το έδαφος του αγώνα και τον αυτόχθονο λόγο, και θέτει ως πυρήνα της πρότασής του τον αγώνα για τη ζωή στο πλαίσιο ενός αντικαπιταλιστικού σχεδίου και την ύφανση μιας διεθνικής κοινότητας όλων των «εκτός εποχής-extemporaneous» βασισμένων στο βάδισμα κάνοντας ερωτήσεις. Όχι μόνο διακηρύττοντας αυτό, αλλά θέτοντας το σε δράση. Αυτό είναι το βαθύ νόημα της κινητοποίησης της περασμένης 13ης Αυγούστου.

[1] Το Vox, ή «φωνή» στα λατινικά, είναι ένα ακροδεξιό πολιτικό κόμμα στην Ισπανία. Μπορεί επίσης να γραφτεί ως VOX.

——-Ω——-

Originally Published in Spanish by La Jornada

Tρίτη, Aύγουστος 17, 2021

https://www.jornada.com.mx/2021/08/17/opinion/017a2pol

English interpretation by Schools for Chiapas

Re-Published by the Chiapas Support Committee

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος