Μια αναγέννηση που εξελίχθηκε σε δράμα: Γράφει ο Παναγιώτης Φώτου

Πολλοί είναι αυτοί που παρακολουθήσαμε την ηρωική διάλυση ενός κόμματος, τουλάχιστον όπως το ξέραμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια ο Συνασπισμός που γνωρίζαμε με καταστατικά, όργανα και Πρόεδρο.

Ηρωική πράγματι η πρώτη ημέρα στην οποία είδαμε έναν Κασσελάκη να αντιπαρατίθεται  στον Ιστορικό Ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλέξη Τσίπρα, που είπε ότι τα προβλήματα του κόμματος θα λυθούν από την βάση με εκλογή πάλι Προέδρου.

Ο εκλεγής Πρόεδρος πολεμήθηκε άγρια από την αρχή από το σύνολο των παλαιών μελών, των ιστορικών όπως θέλουν να τους λένε. Τώρα θα πρέπει λίγο να ρίξουν την ματιά τους στο παρελθόν και να δουν την ιστορία που γράψανε και την προσφορά τους στον Ελληνικό Λαό.

Πολλοί από αυτούς πιστεύω ότι θα σταυροκοπιούνται όταν συνειδητοποιούν την ζημιά που θα πάθαινε η χώρα αν εκείνο το ΝΑΙ του 2015 το υλοποιούσαν. Δεν άντεξαν τον νέο Αρχηγό τους που ήρθαν και ψήφισαν εκατόν πενήντα χιλιάδες άνθρωποι για την εκλογή, πρωτοφανής αριθμός για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον σκυλόβρισαν και έφυγαν.

Η ζημιά ελάχιστη, μηδαμινή όσο και το πολιτικό τους ανάστημα από ότι φαίνεται. Οι άλλοι πάλι που αντιπαρατεθήκαν μαζί του για την Προεδρία, δεν άντεξαν την ήττα τους, συνασπίστηκαν και έφυγαν υψώνοντας την δική τους σημαία, αποτέλεσμα, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Ο Κασελάκης τώρα πήρε το κόμμα πληρώνοντας το δίευρο για να συμμετάσχει στην διαδικασία  εκλογής. Κέρδισε με σωστή παράσταση και εκείνο που είχε σαν μότο «Δεν με κρατά κανείς, δεν οφείλω σε κανέναν τίποτε, δε θα σας προδώσω, θα τα αλλάξω όλα».

Σε ένα κόμμα που είχε αρχίσει η κατρακύλα, τα συνθήματα αυτά περίμενε να ακούσει ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο. Διψούσε για το καινούργιο, για το φρέσκο. Ο άνθρωπος που είχε μπροστά του ο Λαός αυτός, είχε όλα αυτά στην επιφάνεια του.

Ήταν νέος, επιτυχημένος επιχειρηματίας στα τριάντα πέντε του, μορφωμένος και πολύγλωσσος. Τους γοήτευσε, τον ψήφισαν. Πίστεψε λένε ο Κασσελάκης ότι με το δίευρο που έδωσε, ότι αγόρασε ολόκληρο κόμμα και πιθανόν να το είδε σαν μια Εταιρεία, σαν αυτές που λένε ότι έχει.

Πολλοί τον κατηγορούν ότι συμπεριφέρονταν σαν Πρόεδρος μιας ΑΕ. Δεν κατάλαβε, λένε αυτοί, ότι τα κόμματα έχουν καταστατικά, έχουν όργανα που λειτουργούν με τους κανόνες της Δημοκρατίας. Άλλα λέει ο Κασσελάκης.

Ισχυρίζεται ότι γνώριζε τις Δημοκρατικές διαδικασίες και τις αποδέχτηκε. Από όλους ζήτησε βοήθεια και συμπαράσταση γνωρίζοντας τα κενά που είχε στην γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας.

Έτεινα το χέρι για βοήθεια λέει και έβρισκα απέναντι γροθιά. Σ’ ένα κόμμα που βυθίζονταν ήθελα να προσφέρω βοήθεια, λέει. Αν λειτουργούσαν σωστά οι θεσμοί, εγώ δε θα ήμουν Πρόεδρος τώρα.

Έχει όλο το δίκαιο με το μέρος του. Έγινε το Συνέδριο και η πρώτη ημέρα ήταν ηρωική για τον Κασσελάκη. Είπε με τραγικό τρόπο όσα τράβηξε, κατά την γνώμη του, αυτούς τους μήνες που πέρασε σαν Πρόεδρος.

Δέχτηκε την επιταγή του Αλέξη να γίνουν εκλογές και ζητούσε αντίπαλο. Βρέθηκε ο αντίπαλος με τις ευλογίες και του Αλέξη. Οι εκλογές ήταν η καλύτερη λύση για τον Κασσελάκη γιατί θα αναβαπτίζονταν με τη ψήφο του κόσμου και με άνεση θα έκανε αυτά που είχε στο μυαλό του για την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ και γενικά του χώρου της Κεντροαριστεράς που νοσεί.

Δεν ξέρω αν τον έπεισαν τα πρωτοκλασάτα στελέχη για την λύση που δόθηκε ή δεν μπόρεσε να περάσει στους Συνέδρους την απόφαση του για εκλογή. Πάντως η εξέλιξη αυτή είναι καταστροφική για την παραπέρα πολιτική του καριέρα γιατί εξακολουθεί να έχει απέναντι του, όλους αυτούς που είχε πριν και άλλους τόσους που προσέφερε η διαδικασία που ακολούθησε.

Η σίγουρη προβληματική Προεδρία του μέχρι της Ευρωεκλογές δεν προσδοκά καλό αποτέλεσμα, άρα τέλος. Χαμένη και η κυρία Γεροβασίλη που ακολούθησε πειθήνια την συμβουλή του Αλέξη, κάηκε σαν την Ιφιγένεια.

Μεγάλος χαμένος και ο Αλέξης Τσίπρας που γνωρίζει νομίζω την μεγαλύτερη συνεχή ήττα στο Κόμμα του. Λαβωμένο βαθιά και το Κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που όλα αυτά το οδηγούν σε μια ακόμη οδυνηρή ήττα.

Παναγιώτης Φώτου