Για όλους αυτούς που εξακολουθούν να πιστεύουν πως αθλητισμός και πολιτική είναι ξεχωριστά..

Αγαπητοί φίλοι, αναγκάζομαι να σας επισκεφτώ και πάλι, τόσο σύντομα, γιατί αυτός ο άνθρωπος κάνει τα πάντα ώστε να μειώνει τον ενθουσιασμό μας, μετά το διπλό στην Πόλη.

Ο κ. Βαγγέλης λοιπόν την έριξε πάλι την χαζομάρα: Είπα, λέει, στους παίκτες, Θρησκεία πατρίδα…κλπ. Ο άνθρωπος του no politica πήγε κόντρα στον εαυτό του, έμπλεξε τα μπούτια του πολιτικοποιώντας μια παρτίδα ποδοσφαίρου, την ίδια ημέρα που ένας άλλος Ολυμπιακός, από αυτούς που τρέχουν και ιδρώνουν, έδειξε πόσο σοβαρότεροι είναι οι αθλητές από τους παράγοντες. Μιλάμε για τον Κώστα Σλούκα. Και με μυαλό, και κρίση κυρίως! Ανατρέξτε στις δηλώσεις του σχετικά με το γιατί δεν σήκωσε ελληνική σημαία όταν κατέκτησε το κύπελλο Ευρώπης στο μπάσκετ με την Φενερ στην Κωνσταντινούπολη.

Χθες, στην ενδεκάδα της αγαπημένης μας ομάδας υπήρχαν τρεις Έλληνες παίκτες, και άλλοι δυο στον πάγκο, αν δεν κάνω λάθος. Αυτό συμβαίνει σχεδόν παντού, στην Ευρώπη που γνωρίζω, τουλάχιστον. Είναι πολυεθνικά σωματεία, όπου η έννοια πατρίδα είναι πλέον, οριστικά, ξεπερασμένη. Δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση ο Ελ Αραμπί να παίζει για την Ελλάδα, ούτε ο Valencia για την Τουρκία. Δεν νομίζω να νοιάζεται καθόλου ο Σισέ εάν η Ελλάδα κέρδισε πόντους χθες από τη νίκη των γαύρων και ανέβηκε μια σκάλα στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ, μάλλον ούτε το γνωρίζει.

Ρώτησε ο κύριος Μαρινάκης τον Τικίνιο σε ποιον Θεό προσεύχεται, και ποιον τιμούσε ο Χασάν; Ποια είναι η θρησκεία των Καμαράδων και ποια αυτή του Εμβιλά; Ή μήπως χθες ο Πέλκας έπαιζε για την Τουρκία; Για τον εαυτό τους παίζουν οι αθλητές, και για την ομάδα τους! Για την χώρα παίζουν στις εθνικές.

Αν ρωτήσεις έναν γνήσιο γαύρο αν χαίρεται όταν νικά ο βάζελος στην Ευρώπη θα σου απαντήσει με ένα μεγαλοπρεπές όχι. Στη Βαρκελώνη όταν κατακτά τίτλο ευρωπαϊκό η Ρεάλ έχουν κηδεία. Το ίδιο οι Μιλανέζοι με την Ίντερ, και οι της Τορίνο με την Γιούβε! Και πάει λέγοντας. Είναι σίγουρο πως σε κάθε ομάδα υπάρχουν παίκτες από πολλές χώρες και διαφορετικές ηπείρους, οι οποίοι τιμούν άλλους τόσους θεούς και θρησκείες.

Ας αφήσει λοιπόν ο κύριος Βαγγέλης τα λόγια, χάνει κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του και λέει μπούρδες. Σίγουρα αγαπά πολύ την ομάδα, κι έχει κάνει πάρα πολλά, όπως και για άλλα τμήματα της. Όταν όμως μιλά κάνει φάουλ, οι κίτρινες κάρτες που έχει πάρει μέχρι σήμερα είναι πολλές. Δικαίωμα του φυσικά να λέει ότι θέλει, ελεύθεροι άνθρωποι προσπαθούμε να ήμαστε. Μας χαλάει την διάθεση όμως με τις κοτσάνες του. Όταν είχαμε δηλαδή τον Μπουλούτ στην ομάδα μας του είπαμε να παίξει εναντίον τουρκικής για τον Χριστό και την Ελλάδα; Ήμαρτον πλέον! Καλώς ειπώθηκε πως η χώρα κατάντησε το Ιράν της Ευρώπης! Ο φονταμενταλισμός στο μεγαλείο του! Μειώνει διαρκώς τον Ολυμπιακό, πνευματικά, αυτός ο άνθρωπος, μας κάνει διαρκώς να θυμόμαστε εκείνο το καράβι και τους τόσους μάρτυρες που έχασαν αναίτια τη ζωή τους….

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος

Υστερόγραφο: α] εάν η δικαιοσύνη έγερνε πραγματικά το ίδιο για όλους, σήμερα ο Βαγγέλης Μαρινάκης θα ήταν φυλακή, ο Ολυμπιακός κατά τι φτωχότερος και κατά πολύ περισσότερο καθαρότερος! Για αυτό και το έχει ρίξει στις αγαθοεργίες, σώζουν πρόσφυγες τα καράβια του για να ξεχάσουμε ‘το παπόρι απ’ την Περσία’, ρίχνει χρήματα στο σωματείο για να έχει φίλους και υποστηριχτές

β] ζητήστε από έναν φίλο του Ολυμπιακού να φορέσει πράσινη ή κίτρινη φανέλα, ή μαύρη, θα σας γυρίσει αμέσως την πλάτη, [και το αντίθετο φυσικά]. Οι παίκτες μας για τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο παίζουν μοναχά, και μόνο!

και γ] για σκεφτείτε ο πρόεδρος της Λίβερπουλ, που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν την ταυτότητα του μιας και δεν προβάλλεται πουθενά, για σκεφτείτε λοιπόν να ζητήσει από τον Τσιμίκα να παίξει για την πατρίδα και την θρησκεία, ποια πατρίδα και θρησκεία, ενάντια στους γερμανούς της Μπάγερν! [μην ξεχνάτε πως μόλις πριν λίγα χρόνια, στη διάρκεια του β’ παγκοσμίου πολέμου, η λουτβάφε βομβάρδιζε επανειλημμένα το Λονδίνο!]. Αλλά ξεχάσαμε, εδώ είναι η μπρατσωμένη Ελλάδα!

Δείτε λοιπόν εδώ:

Όλα ήταν άψογα από τη Φενέρμπαχτσε, η οποία πρόσφερε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στον Ολυμπιακό και στα στελέχη του που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Η διοίκηση της τουρκικής ομάδας έκανε τα πάντα για να ευχαριστήσει τους φιλοξενούμενους και το πέτυχε.

Ενδεικτικό της εξαιρετικής φιλοξενίας είναι το γεγονός ότι μετά το τέλος του αγώνα ο πρόεδρος της Φενέρμπαχτσε πήγε στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού. Ο σκοπός της επίσκεψης του Αλί Κοτς ήταν να συγχαρεί τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού για τη νίκη τους και φυσικά τον Πέδρο Μαρτίνς.

Μία κίνηση ποδοσφαιρικού πολιτισμού από τον ισχυρό άνδρα του τουρκικού κλαμπ, ο οποίος παρά το βαρύ σκορ και τη δύσκολη νύχτα για τον σύλλογό του βρήκε το σθένος να πάει να συγχαρεί τους αντιπάλους του. Το ίδιο έκανε και ο Βίτορ Περέιρα. Ο προπονητής της Φενέρ πήγε στα αποδυτήρια και συνεχάρη τον καλό του φίλο Μαρτίνς και την ομάδα του Πειραιά για τη νίκη της στο «Σουκρού Σαράτσογλου».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΦΩΣ