Η Δεξιά σέρνει τον χορό

Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος

Η εκλεγείσα υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα ευπρόσωπη κ. Πεκρές, ο ανταγωνιστής της στην εσωτερική διαπάλη των Ρεπουμπλικανών Σιόττι, ανήκοντες και οι δυο στην Δεξιά, και ο απορρίπτων την παρουσία των μεταναστών στην Γαλλία Ζεμμούρ (ο οποίος είναι ισραηλίτης το θρήσκευμα, βερβερικής καταγωγής από την Αλγερία) είλκυσαν, κυρίως η πρώτη, καθ’ολοκληρίαν το ενδιαφέρον των σχολιαστών της επικαιρότητος.

Αφορμή γι’αυτόν τον καταιγισμό της πολιτικοπροπαγανδιστικής πληροφορήσεως υπήρξε η εκλογή της κ. Πεκρές και, (σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις που πάνε κι έρχονται), προβλέπεται νίκη της επί του Μακρόν στον δεύτερο γύρο του προσεχούς Απριλίου (52% – 48% ). Σε αυτήν την εκτιναθείσα  αποτόμως δραστηριότητα, ας προστεθεί και η διοργάνωση δυο πολιτικών μίτινγκ, του αριστερού Μελανσόν και του  ακροδεξιού Ζεμμούρ, την ίδια μέρα, Κυριακή 5 του μηνός. Την προηγουμένη, η κλασσική, συντηρητική Δεξιά με την κ. Πεκρές,  διεκδικούσα την κληρονομιά του αποθανόντος έχοντος την φήμη αραβοφίλου προέδρου Σιράκ και συνεργάτις του πρώην πρωθυπουργού Φιγιόν, επιβεβαίωσε με την εκλογή της την υπεροχή της έναντι των άλλων ανταγωνιστών, ιδίως του Σιόττι, του ιδίου όπως προανεφέρθη κόμματος.

Από την πλευρά του, ο αντιάραψ Ζεμμούρ με την τεταραγμένη και επεισοδιακή συγκέντρωση χιλιάδων ενθουσιωδών του οπαδών, απέδειξε ότι είναι δυνατόν να παίξει μελλοντικώς βασικό πλην αρνητικό ρόλο στο πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι της χώρας. Κύριο θέμα των θέσεών του, ο κίνδυνος αλλοιώσεως που ενέχει για την Γαλλία η παρουσία εκατομμυρίων μουσουλμάνων μεταναστών που επωφελούνται της υπάρχουσας κοινωνικής πολιτικής του κράτους, και με μια πολιτικάντικη κίνηση, εβάπτισεσκοπίμως το κόμμα του «Επανάκτηση». Σχετικώς με την σημειωθείσα βία στο εν λόγω μίτινγκ εγνώσθη εκ μέρους των διοικητικών αρχών ότι έρευνες θα διεξαχθούν, για τους τραυματισμούς που υπέστησαν τα μέλη της οργανώσεως SOS Ρατσισμός όταν θέλησαν να διαμαρτυρηθούν για την διεξαγωγή της συγκεντρώσεως και όταν ένα άτομο παρόν στην συγκέντρωση γράπωσε από τους ώμους τον Ζεμμούρ ο οποίος αμυνόμενος ετραυματίσθη στα… δάκτυλα.

Όσον αφορά την κ. Πεκρές, ιθύνουσα των Ρεπουμπλικανών, με την ανάδειξή της ως υποψήφια του κόμματός της για τις προεδρικές εκλογές του προσεχούς Απριλίου, ξύπνησε το ενδιαφέρον των νέων και των σχετικώς απαθών πολιτών στην τωρινή πολιτική των κομμάτων. Για την εκλεγείσα, ο συμβουλάτοράς της για τα κοινά, Πατρίκ Στεφανίνι, γερόλυκος της πολιτικής αφού υπήρξε εκλογικός σύμβουλος του πρώην προέδρου Σιράκ και του πρώην πρωθυπουργού Φιγιόν,  λέγει: «έχει μια σιδερένια διανοητικότητα, είναι ένα σκυλί που κρατεί γερά το κόκκαλ’ο του και δεν θα το αφήσει. Οι εχθροί της υποτιμούν αυτό το προτέρημα που διαθέτει». Η Πεκρές είναι 54 ετών, γεννήθηκε στο πολύ  αριστοκρατικό 16ο διαμέρισμα των Παρισίων, το Νεϊγύ, λατρεύει τους Ρώσους συγγραφείς  Ντοστογιέφσκι και Τολστόι, και σε ηλικία δε 15 ετών πέρασε τις διακοπές της σε ένα παραθεριστικό κέντρο της κομμουνιστικής νεολαίας με σκοπό να μάθει τα ρώσικα. Ταυτοχρόνως είναι γνώστης της ιαπωνικής γλώσσας και τέχνης. Η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της κλασσικής Δεξιάς θεωρεί ότι με την εκλογή της, απεφεύχθησαν οι εξαλλοσύνες του ανταγωνιστού της Σιόττι στο συνέδριο. Οι λεκτικές υπερβολές του τελευταίου συνίστανται στις άκρως προσβλητικές και απορριπτικές δηλώσεις του για τους μετανάστες. Με την σχεδόν ρατσιστική στάση του, κατόρθωσε και απέσπασε τους επαίνους του Ζεμμούρ.

Οι φύρδην μίγδην εκλογείς της Αριστεράς (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, οικολόγοι, αριστεριστές, χαοτικοί, αναρχίζοντες και άλλοι άνευ ετικέτας)  φρονούν ότι απλώς «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».  Δεν έχουν άδικο διότι με διαφορετικές λέξεις οι δυο δεξιοί ρεπουμπλικάνοι, κ. Πεκρές και Σιόττι, προπαγανδίζουν τις ίδιες ιδέες: επιβολή της τάξεως και ασφάλειας στις λαïκές συνοικίες, παραδειγματικές ποινές ιδίως των νεαρών περιθωριακών μουσουλμάνων των προαστίων λόγω παραβατικότητος, στον δε κοινωνικοικονομικό τομέα, πρεσβεύουν και οι δυο άμεση μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων με πρόσχημα την καταπολέμηση του υπέρογκου, όπως ισχυρίζονται, κόστους εργασίας  που σημαίνει μικρά μεροκάματα για τους εργαζόμενους.

Με δεδομένες αυτές τις προϋποθέσεις, όλο το φάσμα της Αριστεράς θα πρέπει να διεξάγει μια προεκλογική εκστρατεία απλή και κατανοητή από τον ολοένα μειούμενο αριθμό των συμπαθούντων της. Προς στιγμή για εκλογή αριστερού Προέδρου δεν γίνεται λόγος. Εάν ο όποιος υποψήφιος της Αριστεράς, επιτύχει στον πρώτο γύρο ένα αξιοσημείωτο σκορ όπως ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας Μελανσόν το 2017, θα πρόκειται για ηράκλειο άθλο. Εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται ακατόρθωτο, μολονότι στην πολιτική οι μη αναμενόμενες εξελίξεις λαμβάνουν συχνάκις χώρα. Τελευταίως ετέθη π.χ. επί της τραπέζης το θέμα της παρουσιάσεως ενός κοινού υποψηφίου της Αριστεράς το οποίο όμως δεν προκαλεί τον ενθουσιασμό των κομμάτων της. Σημειωτέον ότι ο Μελανσόν, εξαίρετος ρήτωρ, συγκέντρωσε πολλές εκατοντάδες ει μη μερικές χιλιάδες Γάλλων αριστερών οι οποίοι ανεθάρρησαν με τον λόγον του. Ο πεπειραμένος πολιτικός άνδρας, μεταξύ άλλων ετόνισε: «Η Γαλλία δεν είναι ακραία Δεξιά. Η Γαλλία είναι η κοινωνική ασφάλεια, η δημόσια υγεία, η χειραφέτηση, το σχολείο, η έρευνα, το μοίρασμα».  Έχειροκροτήθη ιδιαιτέρως όταν ανεφέρθη σε μια αποτελεσματική οικολογική πολιτική η οποία θα πρέπει να διατηρεί μια ισορροπία ανάμεσα στις ανθρώπινες επιλογές και τον σεβασμό της φύσεως, καταδικάζοντας την άμετρη χρήση, πρεσβεύοντας ακόμη και το κλείσιμο των  μονάδων, της πυρηνικής ενέργειας για την παραγωγή  ηλεκτρικού ρεύματος. Σε αυτό το θέμα οι κομμουνιστές διαφωνούν.

Ομού  με την πολιτική ο ιός δεν λέει να εγκαταλείψει δυστυχώς την επικαιρότητα. Ό Μόντ της 9ης Δεκεμβρίου δημοσιεύει στο κάτω αριστερό μέρος της πρώτης του σελίδος μια γελοιογραφία της Κολομβιανής σκιτσογράφου ELENA που παρουσιάζει το γνωστό σχήμα του ιού με ακίδες σαν ένα  στρογγυλοειδή  δάσκαλο που με τον χάρακα στο χέρι διδάσκει την με κυριλλικούς χαρακτήρες ελληνική αλφάβητο  περιλαμβάνουσα τα 24 γράμματα από το άλφα μέχρι  το ωμέγα.  Οι μικροί μαθητές, και αυτοί στρογγυλοειδείς, που έχουν καρφωμένα τα μάτια τους στον πίνακα δεν είναι παρά οι μεταλλάξεις του Covid!