• 14 Μαΐου 2024,

Μια αποτίμηση

 Μια αποτίμηση

Η 16η Φεβρουαρίου, προσδιορισμένη σαν ημέρα επίθεσης από τη Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας πέρασε, χωρίς αυτή να γίνει, και ως εκ τούτου για μια ακόμη φορά διαψεύσθηκαν οι φήμες πανικού που διέσπειραν οι κατά τα άλλα σοβαρές μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.

Παρόμοιες καταστάσεις φοβίας διέσπειραν και διαμόρφωναν παγκοσμίως και στο παρελθόν. Κόλπος Τονκίνου Βιετνάμ, κόλπος των χοίρων Κούβα, Ιράκ μυστικά όπλα Σαντάμ Χουσεϊν, Συρία χημικά όπλα του Άσαντ κλπ κλπ.

Σκοπός των παρόμοιων προβοκατόρικων ψεμάτων, η δημιουργία από το λεγόμενο “Κόμμα του Πολέμου” των ΗΠΑ, που και τώρα εκπροσωπείται με το παραπάνω στη διακυβέρνηση των ΗΠΑ, συνθηκών και κλίματος επέμβασης, με στόχο οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη. Ανεξάρτητα των εκατομμυρίων αθώων θυμάτων που αυτές δημιουργούνε.

Τώρα βάπτισαν πρόκληση τις Ρωσικές ασκήσεις σε Ρωσικό έδαφος, παραβλέποντας ότι κάθε χρόνο τριάντα κράτη μέλη του NATO κάνουνε τις μεγαλύτερες ασκήσεις τους σε χώρες περιμετρικά της Ρωσίας.Το ποιος είναι πολεμοκάπηλος αποδεικνύεται από τα παρακάτω σε γενικές γραμμές στρατιωτικά δεδομένα. ΗΠΑ αμυντικός προϋπολογισμός περί τα 700 δις δολάρια, 800 βάσεις στρατιωτικές ανά το κόσμο, 70.000 στρατεύματα στην Ευρώπη. Ρωσία αμυντικός προϋπολογισμός 65 δις δολάρια, βάσεις σε 4-5 χώρες σε όλο το κόσμο.

Ο αγόμενος Μπάιντεν που έχει και τις ενδιάμεσες εκλογές φέτος, όσο και οι Ευρωπαίοι δεν μοιάζουν να έχουν τη δύναμη και τη διάθεση να χτυπηθούν αποφασιστικά με ένα “Κόμμα του Πολέμου” που δεν έχει την παραμικρή επιθυμία να αναγνωρίσει ότι δεν βρισκόμαστε πια στα 1989 – 91, ότι δεν μπορούνε δηλαδή οι ΗΠΑ να κάνουν κουμάντο σε όλο τον κόσμο.

Ακόμη και ο Ουκρανός πρόεδρος, έχουν επικρίνει κατά καιρούς τις Ηνωμένες Πολιτείες που «ανησυχούνε βαθιά ότι η Ρωσία ενδέχεται ν’ αναλάβει δράση εναντίον της Ουκρανίας»,  για υπερεκτίμηση του κινδύνου επικείμενης Ρωσικής εισβολής στη χώρα, χωρίς αυτές να παρουσιάζουνε τις σχετικές αποδείξεις.

Έτσι λοιπόν οι πανίσχυροι νεοσυντηρητικοί τρωγλοδύτες της εξουσίας των ΗΠΑ  σπρώχνουνε κράτη της Ευρώπης σε ένα πολεμικό όλεθρο με τη Ρωσία, για μια γελοία και ανεφάρμοστη επιδίωξη που λέγεται ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα γνωρίζουνε πολύ καλά ότι και οι παραμικρές εμπορικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, θα έχουνε βαρύτατες επιπτώσεις στους πολίτες και στις οικονομίες της Ευρώπης, επειδή η τελευταία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Ήδη ζούμε μια κατάσταση που δεν μπορεί να διαρκέσει χωρίς να υπάρξουνε νέες χρεοκοπίες χωρών. Από την άλλη οι παραπάνω αποσιωπούνε το γεγονός ότι αφορμή για την όλη κατάσταση είναι η μη τήρηση από την Ουκρανία των δεσμεύσεων της από τη συμφωνία του Μίνσκ 2015, (Ρωσία, Ουκρανία, Γαλλία, Γερμανία), και η συνεχής πίεση της στους εθνικά Ρώσους πολίτες της στις ανατολικές επαρχίες της.

Για να μην πάμε μακριά ας συγκρίνουμε την αντιμετώπισης της χώρας μας από τις ΗΠΑ με διπλωματικό εκπρόσωπο της τον τυχαία; πριν εκπρόσωπο της στην Ουκρανία. Μετά την υπογραφή της λεόντειου (υπέρ των Η.Π.Α.) αμυντικής συμφωνίας και την απόλυτη συμμόρφωση της Ελλάδας στις επιθυμίες της αμερικανικής πολιτικής (στρατιωτικές βάσεις, συμφέροντα της από τις Πρέσπες μέχρι την Ουκρανική Εκκλησία και από το πάγωμα των κινεζικών επενδύσεων μέχρι… το Κόσοβο), κάνοντας απολογισμό των ανταλλαγμάτων που έχουμε πάρει, το μόνο που βλέπουμε είναι η πολυδιαφημιζόμενη παραχώρηση από το πλεονάζον πολεμικό υλικό τους, μεταχειρισμένων 20ετίας και πλέον τροχοφόρων οχημάτων Μ-117, και μικρών ελικοπτέρων KAIOWA.

Και εκείνα με έξοδα μεταφοράς και εξοπλισμού τους δικά μας. Και ενώ δυστυχώς λόγω του υπαρκτού κινδύνου και των συνεχώς επαναλαμβανόμενων τουρκικών απειλών, ο κίνδυνος για τον Ελληνισμό είναι καθημερινά υπαρκτός, ακούσαμε σε πρόσφατη συζήτηση προχθές στη Βουλή, την μεν κυβέρνηση να επαναλαμβάνει χωρίς να παίρνει μαθήματα από τα συνεχόμενα παθήματα αυτής της πολιτικής, ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, και τον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια επίκαιρη επανάληψη των, «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», και «θ’ αφοπλισθούμε και ας ρισκάρουμε», το επικίνδυνο «η άμυνα της Χώρας δεν είναι αυτοσκοπός».

ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ

Διαβάστε επίσης