Μικρές ιστορίες γύρω από τα έπιπλα

Ανά τους αιώνες η τέχνη εξελίσσονταν, αναδιαμορφωνόταν, τάσεις έφευγαν κι άλλες επανέρχονταν.

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι πως το άγγιγμά τους επηρέασε και τον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων αλλά και τον ευρύτερο τομέα της διακοσμητικής. Έπιπλα ογκώδη και εντυπωσιακά, έπιπλα λεπτά κι εύθραυστα, αναπαυτικά ή αδιανόητα άβολα μοιάζουν αρκετές φορές να έχουν βγει από πίνακες των σπουδαιότερων εκπροσώπων του υπερρεαλισμού ή από κάποια αρχαία ελληνική αναπαράσταση.

Ο «δημοκρατικός» κλισμός

Μιλώντας μάλιστα για αρχαία Ελλάδα και έπιπλα, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ένα συγκεκριμένο έπιπλο, που μοιάζει στις σύγχρονες πολυθρόνες, ή τουλάχιστον αποτελεί προπομπό τους. Ο λόγος γίνεται για τον περιβόητο κλισμό του 5^ου αιώνα π.Χ.. Κι αν το όνομα δε θυμίζει τίποτα, η εικόνα της καρέκλας με την κυρτά πλάτη και τα καμπυλωτά πόδια, όπως αυτή αναπαριστάται σε αγγεία ή μαρμάρινα γλυπτά, έρχεται να φρεσκάρει τη μνήμη μας. Αν μάλιστα επιχειρήσει κανείς να προβεί σε μια κοινωνιολογική ανάλυση του επίπλου, θα το χαρακτήριζε ως ένα «δημοκρατικό» κάθισμα, αφού στον κλισμό κάθονταν γυναίκες, άνδρες, θεοί, επιφανείς πολίτες, μουσικοί εργάτες, όπως μαρτυρούν οι αναπαραστάσεις. Το εντυπωσιακό και συνάμα μυστηριώδες με αυτό το έπιπλο είναι, ότι ξεπρόβαλε από το πουθενά, καθώς το σχέδιό του δε θύμιζε σε τίποτα κάποιο αντίστοιχο έπιπλο του παρελθόντος, κι εξαφανίστηκε για χιλιετίες μέχρι που επανήλθε μέσω του κινήματος της αναβίωσης της Ελληνικής αισθητικής στα τέλη 18^ου και αρχές 19^ου αιώνα.

Η τραπεζαρία που έγινε τραπέζι σαλονιού

Στον αντίποδα τα τραπέζια σαλονιού και η δημιουργία τους αντλούν την πηγή της έμπνευσής τους όχι στην τέχνη, αλλά μάλλον στην… πρακτικότητα. Σύμφωνα με μια ιστορία στη Μεγάλη Βρετανία ένας Εγγλέζος σε ένα κοινό αστικό σπίτι προσπαθούσε να φανεί καλός σύζυγος. Αποφάσισε λοιπόν και έκοψε τα πόδια της τραπεζαρίας του σπιτιού. Αυτό που απέμεινε, το ονόμασε τραπέζι σαλονιού και προορίζονταν για κεντρικό κομμάτι του καθιστικού για το επικείμενο πάρτι της συζύγου του. Με αυτή την κίνησή του βέβαια, ενίσχυσε τη θέση του στην εταιρεία Imperial Furniture in Grand Rapids, στο Μίσιγκαν, καθώς εξελέγη τελικά πρόεδρος. Σε αυτό που κάποιος θα χαρακτήριζε απλώς ευκαιρία για κουτσομπολιό με τσάι και συμπάθεια, η εταιρεία Imperial εντόπισε την εφεύρεση του 20^ου αιώνα κατασκευάζοντας έκτοτε πολλά τραπέζια σαλονιού.

Σε κάθε περίπτωση τα παλιότερα σχέδια επανέρχονται, αλλά και οι νεότερες εμπνεύσεις κερδίζουν εξίσου μεγάλο μέρος του κοινού. Η επιλογή εξαρτάται από τα προσωπικά γούστα καθενός.