Ουκρανία. Washington Post: πιθανή μια κατάπαυση του πυρός στο τέλος του έτους

…Οι βόμβες διασποράς και ανθρώπινα δικαιώματα

Κλείνουμε με μια χθεσινή είδηση ​​που αφενός επιβεβαιώνει όσα έχουμε γράψει. Ο Milley είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφασίζουν να στείλουν βόμβες διασποράς στην Ουκρανία (πάλι η Washington Post).

Γράφει ο Davide Malacaria

πως  Στο παρελθόν, παρόμοιες δηλώσεις προανήγγειλαν την προμήθεια ολοένα και πιο εξελιγμένων όπλων στο Κίεβο, από Patriot σε άρματα μάχης έως F-16, σύμφωνα με ένα σχήμα σταδιακής κλιμάκωσης με υψηλό ποσοστό παραφροσύνης. Είναι λοιπόν πιθανό, αργά ή γρήγορα, ακόμη και οι αμερικανικές βόμβες διασποράς, μηχανισμοί που απαγορεύονται από μια διεθνή σύμβαση, να φτάσουν στο πεδίο της μάχης.

Έχουμε ήδη γράψει για τους κινδύνους που σχετίζονται με αυτά τα όπλα già scritto, υπογραμμίζοντας πώς οι βόμβες που διασκορπίζονται στο έδαφος μέσω φορέων που εκρήγνυνται στον αέρα, παραμένουν συχνά μη εκραγείς.

Αυτοί οι κίνδυνοι αναφέρονται επίσης στο άρθρο της Washington Post: «Πολλοί πολίτες έχουν ακρωτηριαστεί από βόμβες διασποράς σε χώρες όπως το Βιετνάμ και το Λάος ακόμη και δεκαετίες μετά τη χρήση τους, υπογραμμίζοντας τις διαρκείς ζημιές που προκλήθηκαν από αυτές.

Όσοι αντιτίθενται σε αυτήν την απόφαση υποστηρίζουν ότι η χρήση τους θα σήμαινε ότι ο τελευταίος ουκρανός που θα πεθάνει από βόμβα που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν έχει γεννηθεί ακόμη».

Αλλά γιατί να παρέχουμε τέτοια αμφιλεγόμενα βλήματα, που είναι βέβαιο κατά τα άλλα ότι θα κάνουν την Αμερική να φαίνεται άσχημη; Ο υπότιτλος του άρθρου το εξηγεί: «Η κυβέρνηση Μπάιντεν πιέζει τα μέλη του Κογκρέσου και τους συμμάχους να παραμερίσουν τις ανησυχίες τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα επειδή τα αποθέματα κανονικών πυρομαχικών εξαντλούνται».

Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν μαγικά όπλα ικανά να αντιστρέψουν τις τύχες του πολέμου (και τέτοια θα είναι η επίδραση-ο αντίκτυπος και των βομβών διασποράς στη σύγκρουση), παραμένει η θεώρηση σχετικά με την εξάντληση των αποθεμάτων. Μια πραγματικότητα που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο Ζελένσκι και ολόκληρη η Δύση.

Τέλος, αρπάζουμε την ευκαιρία να επισημάνουμε πόσο παράξενο φαίνεται το έθνος που υπερασπίζεται σαν κανείς άλλος τα ανθρώπινα δικαιώματα να ανακατεύεται στις υποθέσεις άλλων προσκαλώντας εσωτερικούς και εξωτερικούς επικριτές να μην λαμβάνουν υπόψη αυτά τα δικαιώματα όταν κρίνουν τις δικές του αποφάσεις. Μερικές φορές η υποκρισία της γεωπολιτικής καθίσταται κωμική.

Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΗ

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος    la Bottega del