Πρωτομαγιά διαδηλώσεων και φόβου για τον Μακρόν

Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος

Καλημέρα και καλό μήνα μετά από τα καιρικά σκαμπανεβάσματα του μουντού, σκυθρωπού Απρίλη που διάψευσε τον «ξανθό Απρίλη» του Διονυσίου Σολωμού.

Στο κοινωνικό τομέα, οι τελευταίες εξελίξεις στα συνδικάτα επιβεβαιώνουν τον αποφασιστικό ρόλο που από τούδε και στο εξής θα παίξουν οι γυναίκες: δυο προσωπικότητες θηλυκού φύλου πήραν ή θα πάρουν τα ηνία των δυο μεγαλυτέρων γαλλικών συνδικάτων.

Ήδη από τις αρχές Απριλίου η Σόφη Μπινέ ηγείται της μαχητικής-ριζοσπαστικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CGT). Στις 21 προσεχούς Ιουνίου η Μαριλίζ Λέον θα διαδεχθεί τον Λωράν Μπερζέ, τωρινό γενικό γραμματέα της ρεφορμιστικής Γαλλικής Δημοκρατικής Εργασίας (CFDT).

Η απέναντι πλευρά, η εργοδοσία (MEDEF), ανήγγειλε ότι τον προσεχή Ιούλιο ο τωρινός πρόεδρος θα παραδώσει την διακυβέρνηση του οργανισμού των επιχειρηματιών στον εκλεγμένο αντικαταστάτη του.

Τα καλέσματα για μια μαζική Πρωτομαγιά σηματοδότησαν το κοινωνικό πεδίο: οι δηλώσεις των δυο συνδικαλιστριών σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως από τους ειδικευμένους στα εν λόγω θέματα, ιδίως στην σημερινή περίοδο που η απορρύθμιση των συντάξεων συνεχίζει να κινητοποιεί εκατομμύρια Γάλλων.

Επ’ ευκαιρία της Πρωτομαγιάς, (οι γραμμές αυτές εγράφησαν παραμονές της αργίας), οι Γάλλοι δήλωναν στα μέσα κοινωνικής ενημερώσεως–επικοινωνίας και σε ορισμένα τηλεοπτικά κανάλια ότι θα κατέβουν μαζικώς στους δρόμους (Ρεπουμπλίκ—Νασιόν) στην πόλη της Κομμούνας, το Παρίσι,που δυστυχώς η εξέγερση των κατοίκων του έμελλε, υπενθυμίζουμε, να καταπνιγεί στο αίμα στις 27 του Mάη 1871 από τους Βερσαγιέζους του αιματοσταγούς Θιέρσου (Versaillais του Thiers).

Εφέτος,που περισσότερο από κάθε άλλη φορά  η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών διακρίνεται εδώ και τρείς μήνες από μια ενωτική πρωτόγνωρη αγωνιστική διάθεση να υπερασπισθούν με τις πορείες τους το κεκτημένο δικαίωμα της συντάξεως στην ηλικία των 62 χρόνων όχι στα 64 όπως απεφάσισε ο Μακρόν.

Η αξιοθαύμαστη στη σταθερότητά της, αμετακίνητη , ανυποχώρητη,  στάση των συνδικάτων στο συνταξιοδοτικό επιβεβαιώθηκε με την άρνησή τους να συμμετάσχουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον πρόεδρο της Γαλλίας (μια μόνο διφορούμενη δήλωση της προσκείμενης στον ακραίο καθολικισμό Γαλλικής Χριστιανικής Συνομοσπονδίας Εργασίας CFTC).

Αντέταξαν ένα ΟΧΙ στη μακρονική παρωδία της συζητήσεως αφ’ όλων των κοινωνικών προβλημάτων που ο Μακρόν προπαγανδίζει και υπογραμμίζει ότι αποδέχεται,…αποκλειομένου βεβαίως ρητώς του σπουδαιοτέρου θέματος,εκείνου της απορρυθμίσεως της συντάξεως.

Θα επρόκειτo για ήττα ολκής εάν αποδέχονταν να συζητήσουν με τον υπεύθυνο του αντιλαïκού νομοσχεδίου. Βεβαίως, αφήνουν μισάνοιχτη την πόρτα μιας απλής ανταλλαγής απόψεων με την εκτελεστική εξουσία αλλά με την προüπόθεσηότι ο διάλογος θα μπορούσε να διεξαχθεί μόνο μερικές ημέρες μετά την 1^ηΜαïου δηλαδή όταν θα έχει επιβεβαιωθεί με τις πρωτομαγιάτικες πορείες ο υπέρ των συνδικάτων συσχετισμός δυνάμεων.

Ήδη οι πολίτες αφήνουν να εννοηθεί ότι το «κοινωνικό» μπλα-μπλα του υπερόπτη Μακρόν  τους αφήνει αδιάφορους αφού η πρόσφατη τηλεοπτική επέμβασή του κίνησε ελάχιστα ενδιαφέρον τους.

Επ’ αυτού είναι χαρακτηριστικό το  σκίτσο στην πρώτη σελίδα που δημοσίευσε στην εβδομαδιαία έκδοσή του(19 Απριλίου) το σκωπτικό«Αλυσοδεμένο Παπί»). Παρουσίαζε ένα Γάλλο καθήμενο μπροστά στη κατάμαυρη οθόνη της τηλεοράσεως και την γυναίκα του που του λέγει: «για πές μου,εσύ κοιτάζεις τον Μακρόν με σβησμένη την τηλεόραση;

Ο σύζυγος της απαντά: βεβαίως ναι, μαθαίνω τόσα (σ.σ. τουτέστιν τίποτα)  και κάνω οικονομία στο ρεύμα». Ακόμη και ο φίλα προσκείμενος στην μακρονική πολιτική, «Λε Φιγκαρό» αναγνώριζε στις 22 Απριλίου ότι «θα ήταν κανείς τυφλός ή κουφός εάν αγνοούσε τον θυμό που βράζει  στην χώρα».

Την επαύριο  23 τρέχοντος ο «Λε Μόντ» κάτω από μια τρίστηλη φωτογραφία του προέδρου τιτλοφορούσε: «ένα χρόνο μετά την εκλογή του, ο Μακρόν, απέναντι της εχθρότητος της χώρας». Τέλος, σε μια συνέντευξή του στον «Λε Παριζιέν (24 Απριλίου) ο ίδιος αναγνώριζε  ότι ο πληθωρισμός και η ακρίβεια των ειδών πρώτης ανάγκης θα διαρκέσουν μέχρι το τέλος καλοκαιριού, σύμφωνα δε με την εταιρεία δημοσκοπήσεων IFOP τρείς στους τέσσερις Γάλλους είναι δυσαρεστημένοι με τον πρώτο πολίτη της χώρας.

Διαρκούσης της σχεδόν δεκαήμερη  αποτυχημένης περιοδείας του στην επαρχία,οι διαδηλωτές χτυπούσαν κατσαρόλες και τηγάνια τα οποία κατασχέθηκαν από την αστυνομία, στην δε Γκρενόμπλη (νοτιοανατολική Γαλλία), κρέμασαν σε ένα δένδρο το ομοίωμα του, κάλυψαν το πρόσωπό και το κρανίο  με μια φωτογραφία του ιδίου, το χτύπησαν και τελικώς το έκαυσαν.

Παρόλη την απέχθεια που προκαλεί στην πλειοψηφία των Γάλλων, ο Μακρόν διευκρίνισε ότι δεν θα παραιτηθεί, αφού η θητεία του λήγει το 2027. Η εν λόγω δήλωση έγινε αιτία διαφόρων υποθέσεων.

Εννοούσε ότι δεν θα παραιτηθεί κατόπιν των συνεχών κινητοποιήσεως των πολιτών και των συνδικάτων ή μήπως πρόκειται για πιέσεις που δέχεται από πρώην υποστηρικτές του οι οποίοι ανησυχούν για την δημιουργηθείσα πολιτική ρευστότητα της χώρας;

Εν πάση περιπτώσει η γνώμη μερικών παρατηρητών της κοινωνικοπολιτικής σκηνής είναι ότι μόνο μια αξιοσημείωτη βελτίωση της αγοραστικής δυνάμεως των καταναλωτών με μπλόκο της ακρίβειας των εδώδιμων προïόντων και η επιτάχυνση  ανεγέρσεως  και ενοικιάσεως διαμερισμάτων σε πολύ προσιτές τιμές, θα μπορούσε να βάλει, προσωρινώς τουλάχιστο, στην άκρη το πρόβλημα των συντάξεων που τόσο τον ταράσσει και που πιθανό θέτει σε ανασφάλεια την προεδρική του καριέρα.