Τι πραγματικά ζητάμε από τα παιδιά να κάνουν επιτέλους;

 Τι πραγματικά ζητάμε από τα παιδιά να κάνουν επιτέλους;

Να δούμε την καθημερινή ζωή των παιδιών από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι και σήμερα. Αρχικά, με απότομο τρόπο τα συμπαρασύραμε στην εφαρμογή του καθολικού lock down. Απαγορέψαμε το σχολείο, την αυλή του, το παιχνίδι στη γειτονιά, ή στα πάρκα, την ομαδική άθληση, το σινεμά, την καφετέρια, το μπαράκι.

Κόψαμε τις ανταλλαγές επισκέψεων στους φίλους τους, την παρέα, την βόλτα, τα πρώτα φιλιά. Εντάξει, ήταν κάτι που δεν γνώριζε κάνεις πως να το διαχειριστεί. Μετά, ανοίξαμε τα σχολεία με τις μισές μέρες, διαχωρίζοντας τα τμήματα στη μέση, εντάσσοντας όλο το σύστημα στο “άνοιγμα” της χώρας. Εντάξει, έπρεπε να προχωρήσουμε πέρα από αυτό.

Μέσα στο καλοκαίρι του 2020 τα δείχναμε με το δάχτυλο επειδή συγκεντρώνονταν στα πάρκα και στις παραλίες, στους δρόμους. “Είναι ανευθυνη αυτή η συμπεριφορά σας”, κουνώντας μάλιστα και το δάχτυλο… Ανεύθυνη. Μάλιστα.

Έπειτα, στην αρχή του σχολικού έτους 2020-2021 τα βάλαμε στη μέση με το θέμα της μάσκας, αν πρέπει ή δεν πρέπει να την φοράνε στα σχολεία. Δηλαδή ανεχτήκαμε να τα αφήσουμε βορά στα πολιτικά παιχνίδια “αγανακτισμένων” ομάδων που προσπαθούσαν να αποκτήσουν πολιτική υπόσταση μέσα από το θέμα, εκμεταλλευόμενες τις εύλογες ανησυχίες των γονιών και των ιδίων των παιδιών. Να γνωρίζετε ότι με προσβάλλει η χρήση της σημαίας της Πατρίδας μου δια πάσα νόσον και πάσα, κατά τον Θουκυδίδη, μαλακίαν. Ξεκάθαρα!

Μετά, το Νοέμβριο του 2020, λόγω προφανούς πολιτικής ανικανότητας, κλείσαμε τα σχολεία εκ νέου. Τα παγουρίνια και οι μάσκες – αλεξίπτωτα δεν έδωσαν λύση.
Τηλεκπαίδευση, απόσταση, αποξένωση, ψυχολογικά προβλήματα εντός των οικογενειών, ανεργία και φτώχεια με τον κορωνοϊό να θερίζει στις ηλικίες 40-70, δηλαδή και τους γονείς κυρίως των εφήβων μαθητών. Πέθανε ο μπαμπάς σου 50 ετών, κοριτσάκι μου, αλλά εσύ θα πρέπει να δώσεις πανελλαδικές τον Ιούνιο, να κάνεις πέτρα την καρδιά σου. Έτσι είναι η ζωή εμείς κάναμε ο, τι μπορούσαμε (για εμάς…).

Αποστάσεις να τηρείτε και την μάσκα στο δρόμο όταν πάτε σχολείο, από τον Απρίλιο του 2021. Και θα την βγάλετε το καλοκαίρι, στο κλείσιμο του σχολείου (που δεν λειτούργησε, μαθητές του Λυκείου, ώστε να δώσετε 2 χρονιές εξετάσεις για να δείτε πως είναι, και ας σας βάλουμε την βάση των Πανελλαδικών εδώ και τώρα, ενώ δεν έχετε εμπειρία γραπτού διαγωνισμού), θα την βγάλετε λοιπόν, επειδή είναι πλέον σωστό, είναι καλοκαίρι. Και ας κάνει πάρτι ο ιός.

Ξανά φθινόπωρο, ξανά κορωνοϊός, ξανά σχολείο, Σεπτέμβριος 2021. Πρωτόκολλο covid, αποστάσεις στις αυλές, στα κυλικεία, ανοιχτά παράθυρα στις τάξεις (και σε εκείνες των κοντέινερ), μαζί με τα γνωστά κενά. Υπομονή, άλλωστε πάνω από 12 ετών δικαιούστε εμβόλιο με μεγαμπάιτ δώρο. Τα παιδιά είναι πιο λογικά από εμάς και, δειλά αρχικά, πιο σταθερά ήδη, εμβολιαζονται. Το ζητάνε τα ίδια, ρωτήστε πριν κρίνετε.

Λοιπόν, για την υπεύθυνη στάση τους, την υπομονή τους, την επίκριση που εδώ και ενάμιση χρόνο δέχονται ότι είναι η αιτία της διασποράς του ιού, για την αναστολή των αισθήσεων, της κοινωνικότητας, της μάθησης, την καταστροφή του μέλλοντός τους και της ίδιας της ζωής τους, τους έχουμε ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ : Την ακύρωση της Λογικής, την αμετροέπεια, την προσβολή τους έργω και λόγω, δείχνοντας και αποδεικνύοντας ότι ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΤΕ, δεν μας αφορά τι θα κάνετε παιδιά, δεν μας ενδιαφέρει το παρόν και το μέλλον σας, τόσους μήνες σας κοροϊδεύουμε με την υποχρεωτική τήρηση των μέτρων! Για τους δικούς μας λόγους, επειδή τα δώσαμε αλλού και σκοπεύουμε να το πάμε έτσι (ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΊΑ, φίλοι μου, όχι κομματικά, προτάσσοντας τον ατομικισμό) ε, τι να κάνουμε, σας παστώνουμε σε τμήματα των 27 μαθητών και κόψτε τον λαιμό σας! Μάθετε έτσι γράμματα, επειδή το 1980 ήμασταν στην τάξη 40 μαθητές, τι θέλετε τώρα; Να τηρούμε την Παράδοσή, όμως εκεί που είναι επωφελής και όχι για να καλύψουμε την ανικανότητά μας και κυρίως την έλλειψη τρόπων και ενσυναίσθησης!

Συνεπώς, αυτό που θέλουμε να πούμε στα παιδιά μας είναι ότι μας ενοχλούν. Μας ενοχλεί ακόμα και που υπάρχουν! Θα μπορούσαν να εξαφανιστούν; Ακόμα καλύτερα! Και όταν πια αξιωθούμε να φτάσουμε στα 80 μας (αν δεν μας πεθάνουν όλα αυτά) θα κουνάμε το χερι στα ίδια τα παιδιά μας να μας κάνουν εγγόνια , έχοντας περάσει την ηλικία αναπαραγωγής, δεν θα έχουν παιδιά!!!

Και η απάντησή τους, αν θα είναι στην Ελλάδα, ή αν ακόμα η χώρα αυτή θα ανήκει στους Έλληνες; – Στον καθρέφτη κοιτάχτηκες τα τελευταία 50 χρόνια; Θέλεις να κάνω παιδιά για να περάσουν όσα πέρασα; Που ήσουν όταν σε χρειαζόμουν, όταν έπρεπε και μπορούσες να μου σταθείς; Αϊ παρατα μας… Αϊ παράτα μας.

Τι ζητάμε από τα παιδιά μας επιτέλους να κάνουν;

Νικόλαος Σιδηρόπουλος, δικηγόρος, γενικός γραμματέας της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των σχολείων του Δήμου Καβάλας

Διαβάστε επίσης