• 28 Μαρτίου 2024,

Το αδιανόητο. Από την Εποχή της Πανδημίας έως τον πόλεμο Vax, των εμβολίων: εξέλιξη μιας προβλέψιμης εξέγερσης

 Το αδιανόητο. Από την Εποχή της Πανδημίας έως τον πόλεμο Vax, των εμβολίων: εξέλιξη μιας προβλέψιμης εξέγερσης

…Για να διατηρηθεί, το πιο άρρωστο των άρρωστων ζώων, ο άνθρωπος, αναγκάζεται να αναστέλλει, να εμποδίζει τις ζωτικές δυνάμεις που τον πιέζουν μέσα του, να καταστείλει τις παρορμήσεις που τον κινούν φυσικά…

Roberto Esposito, Immunitas. Ανοσία. Προστασία και άρνηση της ζωής

Vax Wars

Franco «Bifo» Berardi:

Καθώς ο ιός εξαπλώθηκε ραγδαία σε ολόκληρο τον πλανήτη, νομίσαμε πως ήταν ένας αόρατος κοινός εχθρός και αισθανθήκαμε για μια σύντομη στιγμή αδελφωμένοι. «Όλα θα πάνε καλά», έγραφαν τα παιδιά στα συνθήματα. Εννοούσαν: η ανθρωπότητα ενωμένη δεν μπορεί παρά να κερδίσει τη μάχη ενάντια στο κακό. Πάντα δεν γίνονταν έτσι;

Στην πραγματικότητα δεν ήταν πάντα έτσι, το αντίθετο. Αλλά θέλαμε και μπορούσαμε να το πιστέψουμε, γιατί είχαμε εμπλακεί σε μια ακόμη μάχη ενάντια στη φύση, η οποία προσπαθούσε να μας εξοντώσει. Ολόκληρη η ανθρώπινη ιστορία υπήρξε μια διαδοχή μαχών ενάντια στη φύση: από εκείνες τις μάχες γεννήθηκε η τεχνολογία, η ιατρική, ο κοινωνικός πολιτισμός. Μετά η φύση ξεκίνησε την αντεπίθεσή της, όχι από μίσος απέναντι μας αλλά από τυφλή αναγκαιότητα. Μη φυσιολογικά ωκεάνια κύματα, δάση στις φλόγες, παρασυρόμενοι παγετώνες, και τελικά ο ιός.

Αρχικά αισθανθήκαμε ενωμένοι ως ένα μοναδικό απειλούμενο σώμα. Στη συνέχεια, παρενέβη η τεχνική, μια μη συμβολική αποφασιστικότητα της γλώσσας που εισάγεται απευθείας στη ζωή, και παρήγαγε τον χημικό-αλγοριθμικό τύπο ενός εμβολίου, το οποίο μετά δεν είναι πραγματικά ένα εμβόλιο, αλλά μάλλον μια μεταλλαξιογόνα πρόθεση που εισάγεται στο ανοσοποιητικό σύστημα. Στη συνέχεια, μέσα σε λίγους μήνες έφτασε η παραγωγή φιαλιδίων, ορών, δοχείων, εν συντομία, ολόκληρη η βιομηχανική αλυσίδα που καθιστά διαθέσιμη την προστασία, την ανοσία.

Έχουμε, λοιπόν, μπει στη δεύτερη φάση της Ιογενούς Εποχής και η διάθεση των ανθρώπων απέναντι στους ανθρώπους έχει αλλάξει: δεν είναι πλέον ενωμένοι στο να υποβάλλονται της επίθεσης της φύσης, αλλά παρατάσσονται σε ανταγωνισμό για την εξουσία επί της τεχνικής εμβολιασμού.

Το καθεστώς σπανιότητας των αμυντικών σωτηρίας της ζωής αποκαθιστά την κατάσταση πολέμου, που αναστέλλεται όσο ήμασταν ενωμένοι από το να είμαστε ανυπεράσπιστοι. Να λοιπόν που το εμβόλιο επαναπρογραμματισμού καθίσταται το έδαφος στο οποίο επαναπροσδιορίζονται τα συμβολικά παιχνίδια της οικονομίας, της γεωπολιτικής και του πολέμου.

Και η ανοσία γίνεται ένα εμπόρευμα. Προϊόν της τεχνικής-επιστημονικής εργασίας ιολόγων βιολόγων μηχανικών, αντικείμενο εταιρικής ιδιοποίησης που την υποβάλλει στην κυριαρχία του κέρδους, η ανοσία δημιουργεί το νέο σύνορο της ανθρώπινης δουλείας.

Όταν ο νικημένος γονατίζει μπροστά στον νικητή και ζητάει να γλιτώσει τη ζωή του και αυτή των παιδιών του, εκείνη τη στιγμή ο ηττημένος γίνεται σκλάβος και τα παιδιά του γίνονται σκλάβοι μαζί του. Η ζωή, μόνο η ζωή, δεν έχει σημασία ποια ζωή.

Σκλάβος είναι αυτός που του έχει παραχωρηθεί η επιβίωση. Σκλάβα είναι η ανθρωπότητα που αναδύεται μεταξύ της πειθαρχίας της απόστασης και του πολέμου της ανοσίας. Το γνωστικό αυτόματο, το οποίο σχηματίζεται αλληλεξάρτηση μετά τη αλληλεξάρτηση, χρειαζόταν την απεριόριστη υποταγή μας και η εμπειρία που ζουν όλα τα ανθρώπινα όντα ξεκινώντας από το έτος 2020 είναι ακριβώς αυτή της απεριόριστης υποβολής των νικημένων που γονατίζουν μπροστά στο αυτόματο με τη σύριγγα, και ζητούν από το αυτόματο να τους χαρίσει τη ζωή, τίποτα άλλο από τη ζωή, δεν έχει σημασία ποια ζωή.

Από αυτή τη στιγμή τελειώνει η ιστορία του είδους που ήταν ανθρώπινο, ξεκινά η ιστορία του κοπαδιού, αρχίζει η υποταγή στην υψηλότερη δύναμη του ανοσο-ανα-προγραμματισμού η οποία επιλέγει ποιος αξίζει να επιβιώσει ως σκλάβος και ποιος αξίζει να απορριφθεί..

Δεν αναμένεται κάποιος να απορρίψει τη σωτηρία που προέρχεται από το αυτόματο. Δεν αναμένεται κάποιος να προτιμήσει τον θάνατο από την υποταγή.

Η επιστημονική δημιουργικότητα που παράγει το εμβόλιο και όλα τα άλλα καλά πράγματα της τεχνολογίας δεν έχει καμία σχέση με τους εταιρικούς μετόχους. Εκείνοι είναι μια ομάδα ανόητων ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τίποτα για τη βιολογία ή την ιολογία ή τη μηχανική: το μόνο πράγμα που έχουν μελετήσει είναι τα οικονομικά, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη.

Η γενοκτονική φάση του καπιταλισμού

Στις 13 μαρτίου 2021, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ο διάσημος ΠΟΕ-WTO κατά του οποίου μάχονταν οι εξεγερμένοι του Σιάτλ το νοέμβριο του 1999) μίλησε: απαντώντας στο αίτημα για απελευθέρωση της παραγωγής του ψευδο-εμβολίου από την κυριαρχία του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, που προέρχονταν από τη Νότια Αφρική, Ινδία και από τον διευθυντή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ-WHO), οι φύλακες της τάξης των αγορών αποφάνθηκαν ότι για κανένα λόγο μπορεί να ανασταλεί η εφαρμογή της συνθήκης για τα λεγόμενα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, ακόμη και αν υπάρχει ο κίνδυνος θανάτου εκατομμυρίων ανθρώπων επειδή δεν υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα εμβόλια.

Το παραμύθι που διηγούνται οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι έχει ως εξής: χωρίς κέρδη επί της επιστημονικής καινοτομίας δεν θα υπήρχε εμβόλιο. Το κέρδος είναι ανταμοιβή κινδύνου. Πρόκειται για ένα διπλό ψέμα. Πρώτα απ’ όλα, οι εταιρείες της Big Pharma δεν διακινδύνευαν τίποτα επειδή χρηματοδοτούνταν από τα Κράτη για την παραγωγή του εμβολίου το συντομότερο δυνατό, οπότε το κέρδος τους το είχαν εκ των προτέρων. τώρα παίρνουν ένα δεύτερο, παράνομο. Επιπλέον, δεν είναι καθόλου αλήθεια ότι η επιστημονική δημιουργικότητα επιβραδύνεται και εξασθενεί εάν οι μέτοχοι της Big Pharma δεν βάλουν στα ταμεία τους κέρδος. Είναι ένας φτηνός παραλογισμός (για παράδειγμα, τα εν λόγω χρήματα είναι δισεκατομμύρια). Η επιστημονική δημιουργικότητα που παράγει το εμβόλιο και όλα τα άλλα καλά πράγματα της τεχνολογίας δεν έχει καμία σχέση με τους εταιρικούς μετόχους. Πρόκειται για μια ομάδα ανόητων ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τίποτα για τη βιολογία ή την ιολογία ή τη μηχανική: το μόνο πράγμα που έχουν μελετήσει είναι η οικονομία, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη. Το εμβόλιο δημιουργήθηκε από γνωστικούς εργάτες, όπως κάθε άλλο θαύμα της τεχνικής με την οποία οι ανίδεοι καπιταλιστές γίνονται όμορφοι και πάνω από όλα πλούσιοι.

Στο δεύτερο έτος της Πανδημικής Εποχής μπήκαμε στη φάση του Vax War: είναι ο πόλεμος όλων ενάντια σε όλους για να μας χώσουν μια βελόνα στο δέρμα: η ανθρωπότητα κατεβαίνει λοιπόν στο χαμηλότερο σκαλί, το βρώμικο καρναβάλι του τελικού κυνισμού. Οι Αγγλοαμερικανοί και οι ισραηλινοί ήταν οι γρηγορότεροι, οι ευρωπαίοι ξεγελάστηκαν, πλήρωσαν εκ των προτέρων, αλλά η Big Pharma δεν τους στέλνει τα μπουκαλάκια εμβολίου επειδή υπάρχει κάποιος που πληρώνει περισσότερα. Ένα Κράτος έθνος εναντίον άλλου, μια επαγγελματική κατηγορία εναντίον άλλης, οι γέροι ενάντια στους εργάτες, και κυρίως οι πλούσιες χώρες εναντίον των φτωχών.

Πόσοι θα πεθάνουν από την κτητική απληστία που προστατεύεται από την TRIPs (Συμφωνία για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας σχετικά με το Εμπόριο-Agreement on Trade Related Aspects of Intellectual Property Rights); Ίσως μόνο λίγα εκατομμύρια, επειδή οι φτωχοί είναι νέοι, και οι ηλικιωμένοι πλούσιοι λευκοί προηγούνται στον διαβόητο αγώνα ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου-World Trade Organisation έκλεισε το ζήτημα: ούτε καν μπροστά στο πρόσωπο του θανάτου μπορεί να ανασταλεί η λογική του κέρδους.

Στο L’Express της 12ης φεβρουαρίου 2021, σε ένα άρθρο un articolo με τίτλο «Pour ou contre: faut-il libérer les licences des vaccins? πρέπει να εκδοθούν, να ελευθερωθούν οι άδειες εμβολίων; ο Najat Vallaud-Belkacem δηλώνει ότι «μεταξύ του 1998 και του 2004, 9,3 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από AIDS στην υποσαχάρια Αφρική λόγω του υπερβολικού κόστους της θεραπείας». Ας γνωρίζουμε από τώρα και στο εξής: ο καπιταλισμός έχει εισέλθει στην Γενοκτόνα Εποχή, και ο Covid-19 είναι μόνο η αρχή.

Επιστρέφουν τα χρόνια Είκοσι

Το περιοδικό Bloomberg Businessweek μας υπόσχεται ότι οι έρχονται επιτέλους τα βρυχώμενα χρόνια. Σε ένα άρθρο articolo που δημοσιεύθηκε στις 26 ιανουαρίου 2021, ο Peter Coy προβλέπει ευτυχία και ευημερία ξεκινώντας από το 2024. Αφού παρατήρησε ότι ιστορικά υπάρχει μια ευφορία που ξυπνά μετά τις επιδημίες, εστιάζει ιδιαίτερα στα χρόνια Είκοσι του περασμένου αιώνα, μια περίοδο οικονομικής έκρηξης και λαϊκής διάδοσης των τεχνολογιών μετά τον παγκόσμιο πόλεμο και την «ισπανική» πανδημία, όταν όλοι χόρευαν το charleston και το foxtrot.

Δεν έχω κανένα λόγο να χαλάσω τις μελλοντικές γιορτές, με τίποτα, αλλά θα ήθελα να υπενθυμίσω στον Peter Coy ότι παρόλο που η δεκαετία του ’20 ήταν ευημερούσα για κάποιους (όχι για τους γερμανούς εργαζόμενους που υποχρεώθηκαν να πληρώσουν αποζημιώσεις πολέμου, ούτε για τους εργαζόμενους των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου-Industrial Workers of the World που σφαγιάστηκαν από τους αστυνομικούς της Pinkerton), η κατάληξη δεν ήταν ακριβώς λαμπρή: η κατάρρευση του ’29, η Μεγάλη Αμερικανική Ύφεση, και τελικά ο ναζισμός και ο πόλεμος.

Εκτός από αυτό, δύο ή τρεις μη ασήμαντες λεπτομέρειες καθιστούν το σενάριο της εποχής μας λίγο διαφορετικό από εκείνο του Μεγάλου Gatsby.

Η πρώτη διαφορά είναι το μέγεθος του παγκόσμιου πληθυσμού, ο οποίος αυξήθηκε από ενάμισι δισεκατομμύριο σε σχεδόν οκτώ δισεκατομμύρια. Η δεύτερη είναι η μέση γήρανση του πληθυσμού του Βόρειου ημισφαιρίου. Η τρίτη, θεμελιώδης, είναι πως η επέκταση της οικονομίας αντιμετωπίζει σήμερα ένα ανυπέρβλητο όριο στην εξάντληση των πόρων, στην μη αναστρεψιμότητα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, και στην εξάντληση των νευρικών ενεργειών, ενώ στα χρόνια Είκοσι του περασμένου αιώνα η βιομηχανική επέκταση ήταν σε πλήρη εξέλιξη.

Στις 10 μαρτίου 2021, ωστόσο, ο ίδιος ο Peter Coy φαίνεται να άλλαξε γνώμη: στο ίδιο περιοδικό sulla stessa rivista προειδοποιεί ότι η κοινωνική επίδραση της πανδημίας είναι μια καταστροφική εντατικοποίηση της ανισότητας. Στο άρθρο «Η Κληρονομιά της Χαμένης Χρονιάς θα είναι Καταστροφική Ανισότητα-The Legacy of the Lost Year Will Be Devastating Inequality» γράφει:

Η μελλοντική αθροιστική ζημιά πιθανότατα θα είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν που προκάλεσε ο Covid κατά το πρώτο του έτος. Η κοινωνία φαίνεται να είναι ένας μεγάλος ασθενής, όπως μερικοί ασθενείς που έχουν επίμονα προβλήματα υγείας. Και οι πιο μειονεκτούντες θα είναι εκείνοι που θα υποφέρουν περισσότερο … Αλλά οι εσωτερικές ανισότητες είναι μικρό πράγμα σε σύγκριση με την απόσταση που τονίζεται, που μεγαλώνει μεταξύ των διαφόρων χωρών. Πέρυσι, οι εμπειρογνώμονες υγείας κυκλοφόρησαν ένα σχέδιο δίκαιης διανομής των εμβολίων για να δώσουν προτεραιότητα στην πρόληψη του θανάτου, ιδιαίτερα του πρόωρου θανάτου. Αλλά το σχέδιο αγνοήθηκε καθώς τα πλουσιότερα έθνη έσπευσαν να αρπάξουν τις προμήθειες.

Μεγάλες μανούβρες βρίσκονται σε εξέλιξη στα μπουντρούμια του κυβερνοχώρου.

Σιωπή

Στην αποσύνθεση του κοινωνικού δεσμού αντιστοιχεί η ενσωμάτωση του παγκόσμιου γνωστικού αυτομάτου. Η πανδημία έχει επεκτείνει τεράστια το χώρο του ψηφιακού στην κοινωνική ζωή: παράλυση των απομακρυσμένων σωμάτων, υποταγή του διασυνδεδεμένου νου. Ένα όλο και πιο αποφασιστικό μέρος της επιβίωσης εξαρτάται από τη σύνδεση.

Στο μεταξύ ένα νέο είδος πολέμου βρίσκεται στον ορίζοντα. Από τον μάρτιο του 2020, ένας μυστικός πράκτορας (πιθανώς ρώσος, αλλά ποιος ξέρει) διεξήγαγε μια εξελιγμένη επιχείρηση πειρατείας-hacking που έχει διεισδύσει στο λογισμικό Orion της τεξανής εταιρείας SolarWinds. 18.000 αμερικανικοί ιστότοποι διεισδύθηκαν για τουλάχιστον έξι μήνες: ως επί το πλείστον διοικητικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές υπηρεσίες-εταιρείες. Σύμφωνα με τον Steven J. Vaughan-Nichols SolarWinds: «It’s Pearl Harbor», ένα άλλο άρθρο SolarWinds: “It’s Pearl Harbor”un altro articolo , »Μιλάμε για ένα Πέρλ Χάρμπορ», το συνοψίζει ως εξής:

Η επίθεση στον κυβερνοχώρο στα SolarWinds φαίνεται να είναι η βαρύτερη επίθεση που υπέστησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, και έπληξε κρίσιμα συστήματα κυβερνητικών υπηρεσιών και ιδιωτικών εταιρειών. Η έκταση αυτής της παρέμβασης δεν είναι ακόμη σαφής, η οποία θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας, υδροηλεκτρικούς σταθμούς, συστήματα ελέγχου της κυκλοφορίας και του βιομηχανικού κύκλου. […] Η ικανότητα ελέγχου αυτών των συστημάτων επιτρέπει στον εισβολέα να προκαλεί χάος ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, αυτές οι κυβερνοεπιθέσεις σε κυβερνητικά συστήματα μπορούν να εξαλείψουν την ικανότητα διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνίας…

Τώρα ο νέος αμερικανός πρόεδρος απειλεί αντίποινα εναντίον αυτής της επίθεσης, και βρίσκονται σε εξέλιξη σημαντικοί ελιγμοί στα υπόγεια του κυβερνοχώρου: μπορούμε σίγουρα να προβλέψουμε ότι τα επόμενα χρόνια η ψηφιακή υποδομή θα είναι όλο και περισσότερο σκηνή εισβολών ή καταστροφικών επιθέσεων. Η συνέπεια του πολέμου που ετοιμάζεται είναι η διακοπή των υπηρεσιών πληροφορικής στις οποίες έχουμε υποβληθεί σε σημείο που η ζωή έχει γίνει αδύνατη χωρίς αυτές. Θύμα του πολέμου θα είναι καθημερινή ζωή, η οποία εξαρτάται όλο και περισσότερο από ένα διασυνδεδεμένο σύστημα που έχει καταστεί το κύριο πεδίο μάχης. Το μόνο πράγμα που θα μπορούμε να κάνουμε σε εκείνο το σημείο θα είναι να καθίσουμε σε μια πολυθρόνα και να διαβάσουμε τη σιωπή-silence Il silenzio το τελευταίο καλλίγραμο μυθιστόρημα του Don de Lillo που κυκλοφόρησε για τον Einaudi, το οποίο μας μιλά ακριβώς για το πώς τελειώνει το πράγμα όταν μια σιωπηλή επικοινωνιακή βόμβα χτυπά τη λειτουργία του παγκόσμιου συνδετικού αυτομάτου, παραλύοντας το και παραλύοντας την καθημερινή ζωή.

Μια προβλέψιμη εξέγερση

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημοσίευσε μια έκθεση που γράφτηκε από τους Philip Barrett και Sophia Chen με τίτλο Κοινωνικές Επιπτώσεις της Πανδημίας Social Repercussions of Pandemics, στην οποία προβλέπει ότι την άνοιξη του 2022 τον κόσμο θα διαπεράσουν συγκρούσεις κάθε είδους: διαμαρτυρίες, ταραχές, εξεγέρσεις. Αλλά το ΔΝΤ δεν φαίνεται να ανησυχεί για αυτή την πιθανότητα. Από καιρό οι εξεγέρσεις φαίνονται όλο και περισσότερο ανίκανες να βρουν συγκεκριμένη κατεύθυνση, ενότητα σκοπών, προθέσεων, έργου, σχεδίου, στρατηγικής. Προβλέψιμες όπως οι φθινοπωρινές βροχές, όπως οι σπασμοί ενός επί μακρόν συμπιεσμένου σώματος, ενός εγκεφάλου που δεν είναι πλέον σε θέση να δέχεται το απαραίτητο οξυγόνο για να είναι συνειδητός και ως εκ τούτου απρόβλεπτος.

Οι αραβικές εξεγέρσεις του 2011, οι ταραχές του φθινοπώρου 2019 ήταν τεράστιοι σπασμοί που είχαν σαν κύριο αποτέλεσμα της προσθήκης απογοήτευσης στην απογοήτευση, ένα αίσθημα ματαίωσης. Η πανδημία έχει απομακρύνει τα σώματα και ψυχράνει τη ψυχή. Η εξέγερση είναι τώρα η μόνη γλώσσα που διαθέτουμε για να επανενεργοποιήσουμε το μουδιασμένο σώμα. Αλλά αν δεν μπορούμε να επινοήσουμε ένα μετά την εξέγερση, τότε μετά την εξέγερση υπάρχει μόνο αυτισμός, ψυχική ανοσοποίηση. Η διαδικασία ανοσοποίησης, όντως, όχι μόνο επηρεάζει τον φυσικό οργανισμό, αλλά τείνει επίσης να επηρεάσει την ψυχική σφαίρα: ψυχική ανοσοποίηση είναι η μείωση ή ο μηδενισμός της ενσυναισθητικής αντίληψης για τη γύρω ζωή: τάση αυτισμού εκείνων που έχουν βιώσει την εξέγερση ως ήττα, αυτών που φοβούνται να ερωτευτούν λόγω του φόβου της απογοήτευσης, εκείνων που εγκαταλείπουν την επιθυμία επειδή η ευχαρίστηση φαίνεται ανέφικτη.

Η εξέγερση θα έρθει, ακόμη και το Νομισματικό Ταμείο το γνωρίζει, αλλά εμείς πρέπει να το απογοητεύσουμε. Θα πρέπει να πάμε πολύ βαθύτερα από αυτό που μπορεί να φανταστεί το Ταμείο. Πρέπει να φανταστούμε το αδιανόητο, και να το βιώσουμε, να πειραματιστούμε με αυτό.

κι ένα αριστούργημα από το κοινό μας παρελθόν, τότε που ήμασταν παλικαράκια αγαπητέ Bifo

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος

Διαβάστε επίσης