Το προσφυγικό και εμείς

Κείμενο του Παναγιώτη Φώτου

Μου κάνει αλγεινή εντύπωση που μερικοί μέσα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις προσπαθούν να ταυτίσουν την προσφυγιά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας με τις οικονομικούς μετανάστες που προσπαθούν να βρουν ένα μέλλον καλύτερο από αυτό που βιώνουν στην πατρίδα τους.

Είναι δύο διαφορετικά πράγματα και προσωπικά τα θεωρώ ύβρη και προσβολή στις μνήμες των ανθρώπων μας να τα ταυτίζουμε. Η δική μας προσφυγιά ήταν ξεριζωμός. Άνθρωποι που ζούσαν και ευημερούσαν στα πατροπαράδοτα χώματα τους αναγκάστηκαν με βία και αίμα να ξεριζωθούν από αυτά αφήνοντας πίσω, θρησκεία, πλούτο και πολιτισμό και κάτω από το χώμα την μακραίωνα ιστορία τους.

Το πιο οδυνηρό όμως από όλα ήταν ότι άφησαν εκεί τους τάφους των προγόνων τους με σβηστά καντήλια και τις ψυχές των αγαπημένων τους να περιφέρονται εκεί ορφανές και στην καρδιά των προσφύγων καρφιά που αιμορραγούσαν.

Και ήρθαν σε έναν τόπο στην αρχή αφιλόξενο που τον αγάπησαν και τον έκαναν τον παράδεισο που απολαμβάνουμε σήμερα με όλα τα καλά και τα κακά του. Τα παραπάνω δεν έχουν καμιά σχέση με τους Οικονομικούς πρόσφυγες που αφήνουν την γενέτειρα τους με την θέλησή τους για να πάνε να ζήσουν σε κάποιον τόπο με καλύτερες συνθήκες από την χώρα τους.

Όταν οι άνθρωποι αυτοί αποδεχτούν τους κοινωνικούς κανόνες, τους Νόμους και τον τρόπο ζωής της χώρας που επιλέγουν, τότε θεωρώ ότι με τον δυναμισμό τους και την λαχτάρα για το καλύτερο θα βοηθήσουν την χώρα. Η πλειοψηφία τους όμως δεν έχουν αυτή την νοοτροπία από ότι δείχνει η εικόνα.

Είναι νέοι άνθρωποι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα που σκοπό έχουν να καρπωθούν τα καλά και να αλλάξουν τα κατεστημένα σύμφωνα με τα κελεύσματα της θρησκείας τους  Παραδείγματα: Ο Εικοσιδιάχρονος πακιστανός έπνιξε της δεκαεπτάχρονή Ελληνίδα επειδή του έθιξε το Μωάμεθ.

Πακιστανοί και Αφγανοί εικοσάρηδες παρέλασαν στο Σύνταγμα δείχνοντας με ποιο τρόπο θα μας κόψουν τα κεφάλια. Νεαρή μωαμεθανή στην Τήνο και μάλιστα την ημέρα της μεγαλύτερης γιορτής μας, μας έδειξε τι μας περιμένει.

Πρέπει να έχουμε στο νου την φράση του Αθηναίου Περικλή «Οι καιροί λοιπόν ου μενετοί» και πρέπει να πάρουμε άμεσα μέτρα. Μειονέκτημά μας η υπογεννητικότητά και ο γερασμένος πληθυσμός. Αυτοί έρχονται με όπλο τον Υπερπληθυσμό και τον φανατισμό στα κελεύσματα της θρησκείας τους.

Οι καιροί ου μενετοί όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Σε πενήντα χρόνια δυστυχώς αν συνεχισθούν έτσι τα πράγματα θα είναι η πλειοψηφία και ο κίνδυνος μεγάλος για τον δυτικό πολιτισμό.