Το βραχυκύκλωμα μεταξύ δημοκρατίας και αντιφασισμού

Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ αγωνίζονται για τη δημοκρατία.

Οι Ρώσοι αγωνίζονται ενάντια στο φασισμό. Οι δύο όροι, δημοκρατία και αντιφασισμός, πήγαν χέρι-χέρι στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Αντιπροσώπευσαν τον ιδεολογικό ιστό πάνω στον οποίο αναπτύχθηκε η πολιτική και η πρακτική της «καθεστωτικής αριστεράς».

Η μάχη κατά του φασισμού ήταν η δικαιολογία της ίδιας της ανάγκης για δημοκρατία. Συνεχίζει ο Mario Gangarossa * λέγοντας πως Στον αγώνα ενάντια στο φασισμό, οι κομμουνιστές θυσίασαν την πολιτική τους αυτονομία, τον αγώνα ενάντια στη δική τους αστική τάξη, το μέλλον τους και το μέλλον της τάξης που ονειρευόντουσαν να εκπροσωπήσουν.

Στις 9 Μαΐου, οι Ρώσοι θα γιορτάσουν αυτό που εμείς γιορτάζουμε στις 25 Απριλίου. Η νίκη των «ελεύθερων λαών» ενάντια στη ναζιστική τυραννία. Για όσους πάντα σκέφτονταν πως “ο αντιφασισμός είναι το χειρότερο προϊόν του φασισμού «και ότι η δημοκρατία «είναι το καλύτερο δυνατό πολιτικό περίβλημα για τον καπιταλισμό“, όλα αυτά φαίνεται να είναι εξηγήσιμα και κατανοητά.

Και επίσης για όσους πιστεύουν ότι ο φασισμός κέρδισε τον πόλεμο του ακριβώς τη στιγμή που ανάγκασε το προλεταριάτο να υποχωρήσει, να περάσει από την επίθεση στην άμυνα. Από τον διεθνή ταξικό αγώνα στον εθνικό πατριωτικό αγώνα.

Από την ταξική πάλη ενάντια στην αστική τάξη, στη συμμαχία με την αντιφασιστική αστική τάξη για την καταπολέμηση της φασιστικής μπουρζουαζίας. Όλα ταιριάζουν μεταξύ τους, εκτός από αυτούς που έχουν ακόμα θολωμένη την όρασή τους από τον ιδεολογικό κρετινισμό.

Και θα ήταν ξεκαρδιστικό, αν δεν ήταν τραγικό, να καθόμαστε στο παράθυρο και να παρακολουθούμε τι κάνουν οι «παρτιζάνοι» του χθες μπροστά στους «παρτιζάνους» του σήμερα. Ακούω ήδη το τρίξιμο των νυχιών στους καθρέφτες.

Στις 25 Απριλίου οι χθεσινοί σύμμαχοι, οι απελευθερωτές των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης, θα είναι οι εχθροί. Οι 250.000 Ουκρανοί που κατατάχθηκαν υπό τα λάβαρα του Χίτλερ θα είναι οι φίλοι.

Οι δεξιοί και οι αδιάφοροι που δεν έχουν ξεχάσει ότι οι ψηφοφόροι τους έχουν κοιλιά, και πως είναι η κοιλιά που -τελικά- αποφασίζει, στέκουν προσεκτικοί. Οι «αριστεροί», συμπεριλαμβανομένων των ιερών τεράτων του αντιφασισμού, είναι υπέρ του επανεξοπλισμού και του πολέμου. Για τη στρατιωτική περιπέτεια.

Πως είπατε; Και τώρα τι κάνουμε;

* από το Facebook

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος   contropiano.org