Dark Mode Light Mode

Ζούμε στο θέατρο του παραλόγου

Διαβάζω πως ξεκινούν οι δίκες-ενστάσεις ενάντια στις παράλογες αυξήσεις-ρήτρες αναπροσαρμογής των εταιρειών ενέργειας, άμεση εντονότατη επίθεση στο επίπεδο διαβίωσης του μέσου κατοίκου της Χώρας μας. Με αυτή την αφορμή λοιπόν, θα καταθέσω κάποιες σκέψεις, προσπαθώντας να αποφύγω να τεθούν ατάκτως ερριμμένες.

Από που προέκυψαν αυτές οι αυξήσεις; από το ότι συρθήκαμε σε ένα πόλεμο για τον οποίο ουδείς, επαναλαμβάνω, κανένας, μας ρώτησε! ενάντια σε έναν εχθρό που δεν πείραξε κάτοικο Ελλάδος έναν! Καλούμαστε να πληρώσουμε τιμές ενέργειας υψηλότατες, [μαζί με την βενζίνη], εξ αιτίας ενός πολέμου που αποφάσισαν οι ‘σύμμαχοι’ μας για να πλήξουν τη Ρωσία, σύμμαχοι [ΝΑΤΟ] που αδυνατούν να μας προστατέψουν ενάντια σε αυτόν που εποφθαλμιά νησιά μας…και είναι και αυτός, λέγει, σύμμαχος μας! Αν αυτά εσείς τα βλέπετε λογικά….

Απειλές που μας αναγκάζουν να ξοδεύουμε δις δραχμούλες σε οπλισμό ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίζουμε ‘σύμμαχο’, ενώ με αυτά τα ίδια χρήματα θα μπορούσαμε να χτίζουμε υποδομές-δομές-στιγμές κοινωνικής πολιτικής για την ευημερία των πολλών, και όχι των ελάχιστων λίγων που κερδίζουν από τις κούρσες εξοπλισμών-επανεξοπλισμών! και τις απανωτές αυξήσεις. Σύμμαχος μας απειλεί και εισβάλει καθημερινά στους αέρηδες μας, κι εμείς τρέχουμε να επιτιθέμεθα εναντίον κάποιου που, επαναλαμβάνω, μίλια μακριά, πολεμά για τα ζωτικά του συμφέροντα, εκτοξεύοντας με αυτό τον τρόπο την ακρίβεια η οποία έτσι κι αλλιώς είχε γονατίσει το εισόδημα αυτών που κατοικούν στην ταπεινή ελλαδίτσα, με μικρό Ε…βλέπετε μας θεωρούν δεδομένους, δεν είναι κακό λεν οι πολιτικοί να θεωρούμαστε δεδομένοι, την ώρα που η ζωή με έχει διδάξει πως αυτός που θεωρείτε δεδομένος, τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο, ακριβώς διότι οι χαστουκιστές του γνωρίζουν πως δεν θα αντιδράσει! αλλιώς τι δεδομένος θα ήταν;

Ο Ερντογάν δεν είναι δεδομένος σε κανέναν, και γι’ αυτό παίζει τις ‘μεγάλες δυνάμεις’ στα δάχτυλα του χεριού [και του ποδιού] του. Την ίδια στιγμή που ζητά την αποστρατικοποίηση δεν ξέρω κι εγώ πόσων ακριβώς νησιών, εμείς τα αδειάζουμε, ώστε να τα στείλουμε στην Ουκρανία, είναι σύμμαχος μας πουθενά η Ουκρανία; Αλλά βλέπετε, εμείς που τόσα και τόσα δεινά έχουμε υποστεί από τους γερμανούς ναζί που πολέμησαν αγκαλιά με τα ξαδέλφια ναζί των σημερινών κυβερνούντων ουκρανών, τρέχουμε να οπλίσουμε αυτούς [τους γνήσιους ΝΑΖΙ] που αγκαλιά με τους αμερικανούς κρυπτοφασίστες θέλουν να γονατίσουν εκείνους που θυσιάστηκαν – αν θυμάμαι καλά όσα εκατομμύρια νεκρούς είχαν οι σοβιετικοί στον προτελευταίο παγκόσμιο πόλεμο είχαν όλοι οι υπόλοιποι μαζί νικητές, που ασθμαίνοντας θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία κατά πως τους συμφέρει. Ο ναζισμός γονάτισε στο Στάλινγκραντ σύντροφοι, αν δεν θυσιάζονταν οι ρώσοι, η Ευρώπη σήμερα ξέρετε πολύ καλά από ποιους θα κυβερνιόνταν. Αλλά κατά βάθος όλοι εσείς οι ψευτοδημοκράτες της πλάκας γι’ αυτό τους μισείτε, γιατί όρθωσαν το ανάστημα τους την ώρα που όλη η Ευρώπη είχε παραδώσει τα κλειδιά, με το νησί αποκλεισμένο από όλες τις πλευρές, και τους αμερικανούς στην απέξω!

Δεν υφίσταται δημοκρατία αγαπητοί μου που βασίζει την επιβίωση των κατοίκων της στα επιδόματα. Που δεν αγωνίζεται για την καλή τους βιοτή, αλλά τους ωθεί καθημερινά προς την φτωχοποίηση εδώ και χρόνια, αμέτρητα πλέον. Που εξωτερική και εσωτερική πολιτικά της εξαρτάται από τις βουλές συμμάχων που επιτρέπουν την συρρίκνωση της, [Κύπρος, συνθήκη του Μάαστριχτ, μνημόνια και τώρα κυρώσεις εναντίον των ρώσων, οι οποίοι επαναλαμβάνω δεν έχουν απειλήσει κανέναν έλληνα, όταν οι αμερικανοί ευλόγησαν τούρκους εισβολείς], καθημερινή, οδυνηρή, αφόρητη συρρίκνωση!

Τους κατοίκους αυτής της Χώρας κανείς δεν τους ρωτά τι θέλουν και τι επιθυμούν! Κυβερνούν οι μαριονέτες των τραπεζών και των εφοπλιστών, μεγαλοεργολάβων και άλλων κοινωνικών παρασίτων με διατάγματα και χημικά. Η σύγχρονη φεουδαρχία αποκαλεί τον εαυτό της δημοκρατία, στηρίζεται σε βοθροκάναλα, fake news-ψεύτικες ειδήσεις, μονόπλευρη προπαγάνδα που βαπτίζει το μαύρο άσπρο, και την απάθεια του μέσου κατοίκου που ξέχασε τι θα πει πολίτης – η λέξη επινοήθηκε ακριβώς σε ετούτη εδώ την Χώρα – η δημοκρατία σε πολίτες στηρίζεται – έχει καταστεί ιδιώτης [δηλαδή ηλίθιος] και επιτρέπει σε ματατζήδες φασιστοειδή να ξυλοκοπούν τον ανθό της ελληνικής νεολαίας επειδή απαιτεί εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη της. Χώρα που μισεί τα παιδιά της, συγνώμη, δεν θα πάρω, και καλώ την διανόηση που κατοικεί σε αυτόν εδώ τον τόπο να πάρει επιτέλους θέση στα τεκταινόμενα γύρω μας! σταματήστε να χαϊδεύεται τους γδάρτες των ονείρων μας. Έχετε πίσω σας τεράστιες φυσιογνωμίες [μου το θύμισε σήμερα ένα από τα θέματα της έκθεσης των πανελλαδικών εξετάσεων], επαναλαμβάνω όλοι εσείς οι διανοούμενοι που σιωπάτε, έχετε πίσω σας τεράστιες προσωπικότητας των οποίων τα κόκκαλα τρίζουν βλέποντας σας να έχετε καταστεί ανθρωπάκια γλιψιματίες για ένα πινάκιο – ή περισσότερα – φακής στο τραπέζι γάμου μεταξύ ναζισμού φεουδαρχίας και μικροπολιτικής των σύγχρονων ραγιάδων. Γιατί μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω αυτούς που είναι τώρα το κατεστημένο, η καθεστηκυία τάξη αυτής της Χώρας! Που από Μαρκόπουλους, Μικρούτσικους, Ξαρχάκους και Χατζιδάκηδες, Ελύτηδες και άλλους αμέτρητους Ανθρώπους ξέπεσε στο σημείο να υποστηρίζει Γιουροβίζιονς, Ζελένσκιδες και ανθρωπάρια κάθε είδους που έχουν αρπαχτεί στις δημόσιες καρέκλες, κυριολεκτικά για το 10 λεπτά δημοσιότητας που τους έλαχε η ιστορία, επειδή το επιτρέπει ο καταρρακωμένος λαός που κατοικεί σε αυτή την κατακαημένη χερσόνησο!

Βρισκόμαστε καβάλα σε ένα τραίνο γεμάτο σκουπίδια που αντί να ρολάρει προς τα εμπρός τρέχει γοργά πίσω, προς την παρακμή. Κάποτε, αγόρια και κορίτσια αθλούνταν αδελφωμένα στα προπονητήρια της αγαπημένης μου Σπάρτης. Αργότερα, φτάσαμε στο σημείο να ξυλοφορτώνουμε την χήρα διότι τόλμησε να ξαναερωτευτεί! Σήμερα οι ειδήσεις βρίθουν από Τοπαλούδη, Γιακουμάκη, Πισπιρίγκου, Ζακ Κωστόπουλο. Κατάντια. Από την συναυλία του κοσμοπολίτη Βαγγέλη των δρόμων της φωτιάς και του Κολόμβου, στο γεμάτο φέρετρα Αιγαίο αδύναμων, απροστάτευτων ανθρώπων. Γεμίσαμε φράκτες τη Γη και τα μυαλά μας. Κυνηγούσαμε κορίτσια στον ήλιο για να τους προσφέρουμε αμύγδαλα και τώρα τα κυνηγούμε για να τα βιάσουμε. Τρυπήσαμε τον ουρανό, κάψαμε τα δάση, μολύναμε τις θάλασσες. Πολίτευμα θάνατος, δηλητήριο.

Πρέπει επειγόντως να επανεφεύρουμε το μέλλον μας. Το δικό μου έχει άρωμα από »ένα τραγούδι από τον Τόπο μου». ‘Εκείνος που σωπαίνει θα χαθεί‘, λέει ο ποιητής. Είναι πλέον αναγκαιότητα πανανθρώπινη να σώσουμε τις ψυχές μας. Από το μίσος για τον δίπλα, τον άλλο, τον διαφορετικό, να περάσουμε στην αλληλεγγύη γι’ αυτόν, στο σεβασμό ψυχών τε και σωμάτων ημών και υμών, στην αγάπη. Μαζί και ο καθένας χωριστά!

Την αμέριστη συμπαράσταση μου στον Βαγγέλη Σταθόπουλο, στον Γιάννη Μιχαηλίδη και τ’ άλλα παιδιά που στενάζουν πίσω από τα κάγκελα μιας δημοκρατίας που βρωμάει.

Με σεβασμό στη διαφορετικότητα

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος                       

Μια πλαστική ανέμισες σημαία πίστεψες σ’ έναν άγνωστο θεό
Κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι μίλησε με τ’ αγέρι της νυχτιάς
Και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς
Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς

Προηγούμενο άρθρο

Φωτιά σε λεωφορείο, ευτυχώς μόνο με υλικές ζημιές (φωτογραφίες)

Επόμενο άρθρο

Με τους αγώνες της Κ12 ξεκίνησε το 7ο τουρνουά ακαδημιών ποδοσφαίρου «Χρήστος Μπάτσης» (φωτογραφίες)