Ελπίδα και απαισιοδοξία εναλλάσσονται

Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος

Δεν διέφυγε από τους Γάλλους και τους κατοικούντες την χώρα την έχουσα σχήμα εξαγώνου, ότι  τα μέσα ενημερώσεως (εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση) αφήνουν να εννοηθεί ότι οι επιστήμονες διαγιγνώσκουν ελαχιστότατα σημεία σχετικής σταθεροποιήσεως της πανδημίας. Παρ’όλα αυτά, το σύνολο των πολιτών, εμβολιασμένων και μη, δεν παύει να αναρωτιέται τι μέλλει γενέσθαι, όλοι τους τα έχουν χαμένα, δεν ξέρουν με ποιο πόδι πρέπει να χορέψουν.

Σε μια σφυγμομέτρηση της εφημερίδος Λε Φιγκαρό, 67% των πολιτών δεν μπορούν να υποφέρουν πλέον τα διάφορα πρωτόκολλα και τις συνεχείς κυβερνητικές εξαγγελίες, και  62% φοβούνται μήπως «σπάσουν» ηθικώς διαρκούντος του 2022 εάν τα πράγματα δεν αλλάξουν. Παραδέχονται την ολοφάνερη πια πραγματικότητα: η δοκιμασία του covid, h οποία διαρκεί τουλάχιστον πλέον της διετίας, εισέβαλλε σχεδόν καθ’ολοκληρίαν στον ψυχικό-πνευματικό κόσμο και τους (μας) άλλαξε. Η αντιμετώπιση των δυσκολιών της καθημερινής ζωής, που επεκτάθηκαν τελευταίως με την ακρίβεια των ειδών ευρείας καταναλώσεως, της βενζίνης και της τιμής στον λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος με το οποίο πολλές κατοικίες και  τόποι εργασίας  θερμαίνονται, τους ξαλαφρώνουν καθημερινώς το πορτοφόλι. Προσθέστε και το γεγονός ότι οι εκπτώσεις που άρχισαν την παρελθούσα εβδομάδα ελκύουν πολύ λίγο κόσμο. Ιδίως στα καταστήματα ετοίμων γυναικείων ενδυμάτων που άλλοτε ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες γίνονταν πατείς με πατώ σε, σήμερα οι αναμένοντες με αγωνία υπάλληλοι τους πιθανούς πελάτες είναι πιο πολλοί από τους τελευταίους. Και νάταν μόνο η ακρίβεια σε πολλά είδη του λιανεμπορίου, ιδίως στα εδώδιμα… Είναι και η κάθε δυο μέρες αλλαγή του πρωτοκόλλου που αφορά τα τεστ υγείας του μαθητικού κόσμου που ταλαιπωρεί  γονείς, σχολιαρόπαιδα και διδάσκοντες εξ ου και οι προειδοποιήσεις  για κινητοποιήσεις και απεργίες. Μια μητέρα πριν μερικές ημέρες αναρωτιόνταν στον Τύπο, «πού είναι τέλος πάντων αυτός ο σεναριογράφος του όλου αυτού παζαριού για να του πετάξω κατάμουτρα μερικές βρισιές;». Ό εν λόγω «σεναριογράφος» είναι ο υπουργός παιδείας που απολαμβάνοντας τις χειμερινές διακοπές του, απέστειλε τελευταίο πρωτόκολλο εμβολιασμού για τους μαθητές από …τις Βαλεαρίδες νήσους.

Ωσαύτως, οι Γάλλοι εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους για την  ακύρωση από την παρελθούσα 20ης Ιανουαρίου του πάσο υγείας και την αντικατάστασή του από το λεγόμενο πάσο εμβολιασμού, που επιτρέπει κατόπιν ψήφου στην Βουλή το δικαίωμα ελέγχου (με επίδειξη ταυτότητος) του πάσο από τους εστιάτορες. Οι βουλευτές της Αριστεράς, εννοείται και οι σοσιαλιστές που αρχικώς υπεστήριζαν την μετατροπή του πάσο, ψήφισαν ευρέως κατά του δικαιώματος ελέγχου  από τους σερβίροντες στα εστιατόρια και τα μπιστρό. Φίλος, τιτίζης, υπέρ του δέον λεπτολόγος με τον νόμο και τα δικαιώματα του πολίτη, και που έχει κάνει και τα τρία εμβόλια, μου είπε ότι θα απέρριπτε την επίδειξη του πάσο και την ταυτότητά του σε περίπτωση που θα του το ζητούσαν, μόνο η αστυνομία έχει αυτό το δικαίωμα, μου διευκρίνισε. Επ’ αυτού, ένας βουλευτής της «Ανυπότακτης Γαλλίας», δήλωσε ότι ο έλεγχος των ταυτοτήτων οφείλει να παραμείνει μονοπώλιο των αστυνομικών.  Σοσιαλιστές και υπεύθυνοι του κόμματος «Ανυπότακτη Γαλλία» απευθύνθηκαν στο Συνταγματικό Συμβούλιο ελπίζοντες σε μια εν μέρει τροποποίηση του κειμένου. Ποιά είναι τελικώς η διαφορά μεταξύ του ισχύοντος πάσο υγείας και του αναμένοντος εντός ολίγου χρόνου πάσο εμβολίου; Το πρώτο ισχύει για την αντιμετώπιση  παροδικής επιδημικής νόσου ενώ το δεύτερο συνοδευόμενο από την έκφραση «έκτακτη ανάγκη», θα μπορούσε να εφαρμοσθεί (χωρίς χρονικό όριο) κάθε φορά που η εκτελεστική εξουσία έκρινε ότι η κατάσταση είναι έκτακτη, κοντολογίς η έννοια «έκτακτη ανάγκη» θα ισχύει διαχρονικώς. Επιπροσθέτως, όπως διευκρίνιζα σε προηγούμενο σημείωμα, ένα μη εμβολιασμένο άτομο μπορεί σήμερα, με ένα απλό πληρωτέο rapid τεστ ή ένα PCR τεστ να έχει πρόσβαση για 48 ώρες παντού. Εφεξής, μόνο με την επίδειξη της πιστοποιήσεως του τροποποιηθέντος πάσο εμβολίου θα δύναταί τις να απολαμβάνει τις προσφερόμενες υπηρεσίες αυτού, εν άλλοις λόγοις ο εμβολιασμός καθίσταται υποχρεωτικός εν αντιθέσει με τις μακρονικές υποσχέσεις.

Και κερασάκι στην τούρτα, είναι και η δυσανάγνωστη πορεία της χώρας μετά τις προεδρικές εκλογές του Απριλίου. Η οικονομία και ο κορωνοιός είναι οι δυο παράγοντες που θα βαρύνουν στο  αποτέλεσμα. Εν πάση περιπτώσει, οι ψηφοφόροι επιδεικνύουν προς το παρόν μια φαινομενική αδιαφορία για το ποιος θα τις κερδίσει: Ο Μακρόν του δεξιοφέρνοντος ακραίου κέντρου, η Πεκρές η διεκδικούσα την παράδοση της κλασσικής δεξιάς ή μήπως η ξενοφοβική πλην εκτιμώμενη από πολλούς Γάλλους των ταπεινών στρωμάτων Μαρίν Λε Πεν; Όλα αυτά τους κρατούν σε μια κατάσταση αγωνιώδους και εξαντλητικής αναμονής. Ακόμη και η τελευταία απόφαση της κυβερνήσεως περί μη υποχρεώσεως της μάσκας στους εξωτερικούς χώρους και κυρίως στους δρόμους, δεν μπόρεσε να μετριάσει την απανταχού παρούσα δυσθυμία τους και ελπίζουν ότι δεν θα αντικατασταθεί με μια άλλη ακατανόητη και περίπλοκη ως συνήθως στην διατύπωσή της.

Τρείς υποψήφιοι της προεδρικής αναμετρήσεως , ο αριστερός Μελανσόν της «Ανυπότακτης Γαλλίας», ο ακροδεξιός και ξενοφοβικός Ζεμούρ και η ηγέτιδα της κλασσικής Δεξιάς κ. Πεκρές έκαναν την παρελθούσα εβδομάδα εμφανή  παρουσία τους στον εκλογικό στίβο. Ο πρώτος , ο Μελανσόν, διοργάνωσε ένα μίτινγκ, τεχνολογικής φύσεως με προβαλλόμενες  σε μια μεγάλη αίθουσα εικόνες (ολογραφία) βιντεοκαταβυθίσεως και διαχύσεως θαλασσίων αρωμάτων τα οποία όμως ουδόλως διέγειραν την όσφρηση των 3500 οπαδών του παρευρεθέντων στην Νάντη, παραθαλάσσια πόλη του Ατλαντικού στην δυτική Γαλλία.

Ο Ζεμούρ  σε μια πρωινή παρακολουθούμενη από τους Γάλλους πιπεράτη τηλεοπτική συνέντευξη ερωταποκρίσεων, υπεστήριξε ότι οι ελαττωματικοί μαθητές πρέπει να παραμένουν απομονωμένοι σε εδικά σχολεία και να μην αναμειγνύονται με τους ομηλίκους τους, άποψη που ξεσήκωσε κύματα αγανακτήσεως από τους ακροατές. Τέλος, η κ. Πεκρές σε μια δίωρη και πλέον εκπομπή υπεσχέθη  ότι εάν  εκλεγεί  πρόεδρος θα προχωρήσει  σε αυξήσεις των μισθών, μειώνοντας όμως μέρος των κεφαλαίων του ταμείου κοινωνικής περιθάλψεως,  στα έσοδα των οποίων όλοι οι Γάλλοι συνεισφέρουν και εξυπηρετούνται σε περίπτωση ανάγκης. Αυτά τα κεφάλαια θα χρησιμεύσουν στις αυξήσεις. Έτσι οι επιχειρηματίες δεν θα ήταν υποχρεωμένοι να αυξήσουν τους μισθούς του εργατικο-υπαλληλικού προσωπικού!