Μια συναυλία μαύρων κύκνων που τσιρίζουν, μέρος πέμπτο

Εξωκρατικός ολοκληρωτισμός και βιοεξουσία

Τα έθνη δεν είναι πλέον ο τόπος της πραγματικής εξουσίας. Αυτός είναι ο λόγος που οι εθνικιστές υψώνουν τις φωνές τους: αισθάνονται ότι η εθνική κυριαρχία διαλύεται στον αέρα και ακόμη πως η λευκή κυριαρχία παρακμάζει. Η πραγματική δύναμη ενσωματώνεται πλέον στα παγκόσμια λειτουργικά συστήματα που ο Keller Easterling αποκαλεί «υποδομές εξω-κρατικές» “infrastrutture extra-statuali”. Ο Easterling αναφέρεται σε αυτές τις υποδομές ως αυτόματες συνδέσεις που διαμορφώνουν τον κοινωνικό χώρο. Αλλά μπορούμε να γενικεύσουμε την έννοια: αυτές οι εξωκρατικές υποδομές λειτουργούν ως μορφές (Gestalten) για τη συνένωση, τη στενή σχέση αλληλεξάρτησης της κοινωνικής ζωής: «Η λέξη υποδομή προκαλεί συσχετισμούς με τα φυσικά δίκτυα μεταφορών, ή κοινωνικών υπηρεσιών. Η υποδομή είναι ένα κρυφό υπόστρωμα, το μέσο που συντονίζει. Σήμερα, ωστόσο, αντί για δίκτυα σωλήνων και καλωδίων, η υποδομή περιλαμβάνει γάγγλια μικροκυμάτων που αναβοσβήνουν από δορυφόρους, και ένα σύνολο εξατομικευμένων ηλεκτρονικών συσκευών που κρατάμε στα χέρια μας”.

Η υποδομή μπορεί να θεωρηθεί ως ένα λειτουργικό σύστημα που καθιστά δυνατή τη στενή σχέση αλληλεξάρτησης μεγάλων ποσοτήτων ξεχωριστών στοιχείων. Αλλά αυτή η αλληλεξάρτηση πρέπει να διαρθρωθεί σύμφωνα με ένα μοντέλο, μια μορφή, ένα σχήμα που μπορεί να περιγραφεί με όρους φουκωτικού μηχανισμού. Ο Easterling σημειώνει ότι «οι υποδομές είναι ένα λειτουργικό σύστημα για τη διαμόρφωση της πόλης. Αυτό το λειτουργικό σύστημα είναι κάτι σαν το μέσο για το οποίο μιλά ο McLuhan όταν λέει ότι το μέσο είναι το μήνυμα”.

Οι υποδομές είναι λειτουργικά συστήματα που υποβάλλουν το χάος στην αλγοριθμική σειρά. Δεδομένου ότι ο ιός ενήργησε ως χαοτικός παράγοντας, προσβάλοντας τον φυσικό, κοινωνικό και ψυχικό οργανισμό, μια διαδικασία συνολικής αυτοματοποίησης της ανθρώπινης βιόσφαιρας ενεργοποιήθηκε επί του πολλαπλασιασμού του χάους. Ένα καθήκον αδύνατο, το οποίο, ωστόσο, επιβάλλει στη ζωή του κόσμου ένα βιο-ολοκληρωτικό πλέγμα του οποίου αρχίζουμε να βλέπουμε τις διαρθρώσεις: έλεγχος από υπολογιστή επί των προσωπικών σωμάτων και των σχέσεων τους με άλλα μεμονωμένα σώματα, δημιουργία αποδιοπομπαίου τράγου (η ενοχή του κακού στηρίζεται στη μειοψηφία ενάντια στα εμβόλια παρά στη νεοφιλελεύθερη καταστροφή του συστήματος δημόσιας υγείας), περιθωριοποίηση και η δίωξη αυτών που αποκλίνουν, εγκλεισμός και ποιος ξέρει τι άλλο αύριο.

Στην περίπτωση που στην Όμικρον ακολουθήσει ένα πέμπτο κύμα θα πρέπει να περιμένουμε να οργανωθούν πογκρόμ κατά των δημόσιων εχθρών;

Ο Franco «Bifo» Berardi είναι συγγραφέας φιλόσοφος και πολιτιστικός αγκιτάτορας.

Αυτό άρθρο εμφανίστηκε στο Nero (και εδώ με την συγκατάθεση στου συγγραφέα). Στο αρχείο της  Comune, άλλα άρθρα του Bifo μπορείτε να διαβάσετε εδώ qui

Comments Σχόλια

1. Paolo Moscogiuri says 28 Ιανουαρίου 2022 at 11:10Όλα δυστυχώς αληθινά και περιγράφονται με σαφήνεια και κριτική σκέψη. Έχω ένα μικρό βιβλίο που εδώ και χρόνια το ξαναδιαβάζω κατά καιρούς, γιατί είναι ένα περιεχόμενο απλών αληθειών τις οποίες όμως πρέπει να ενισχύω κάθε τόσο. Είναι το: «να γνωρίζεις τον εαυτό σου μέσω της κινήσεως», του Moshe Feldenkrais. Εδώ ο συγγραφέας μας εξηγεί πόσο στενά συνδέονται οι σωματικές και ψυχικές εμπειρίες, τόσο που ενεργώντας σε κάποιον μπορείς να «διορθώσεις» ή να βοηθήσεις τον άλλο, ακόμα και με απλές σωματικές ασκήσεις. Να, αν θεωρήσουμε την κοινωνία ως ένα μεγάλο «σώμα», η ίδια θεωρία θα μπορούσε να εφαρμοστεί για να γίνουν εκείνες οι διορθώσεις που τώρα φαίνονται αδύνατες από το άρθρο του Bifo. Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία χρόνια βιώνουμε το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που προτείνει ο Feldenkrais. Η δράση του φόβου του ιού, οι καταναγκασμοί, η ψυχική βία που επιθυμούν οι άρρωστες κυβερνήσεις, μπόρεσαν να δράσουν αρνητικά επάνω στα σώματα μας, κάνοντας μας να αρρωσταίνουμε λόγω της μείωσης της άμυνας του ανοσοποιητικού, κλείνοντάς μας στο σπίτι, κάνοντάς μας να φορούμε μια μάσκα στο στόμα, δεν μας αφήνουν να αγκαλιαζόμαστε ή να δίνουμε τα χέρια, και πρέπει να απολυμαίνουμε τους εαυτούς μας αν το κάνουμε. Είναι λοιπόν σίγουρο ότι αν ενεργήσουμε αντίθετα και θετικά στο σώμα μας, θα μπορούσαμε να διορθώσουμε πολλές από τις κακές «κοινωνικές στάσεις» που έχουν γίνει χρόνιες με τον καιρό.
2. EUGENIO says 28 Gennaio 2022 at 19:39Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, αλλά αν τα συμπεράσματα είναι αληθινά: «Το τέρας δεν πεθαίνει πριν προκαλέσει μια παγκόσμια καταστροφή: Η Αμερική δεν θα εξαφανιστεί χωρίς μια τελική πράξη εξόντωσης.», Θα πρέπει λοιπόν να ανησυχούμε πολύ περισσότερο από ότι για τον COVID.
   Ευτυχώς, κανείς δεν μπορεί να κάνει ακριβείς προφητείες και κανείς δεν γνωρίζει το είδος, το μέγεθος και τις οικολογικές και κοινωνικές συνέπειες της επόμενης κρίσης που θα έρθει στον δυτικό κόσμο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έρθει. Και μετά από αυτή θα έρθει μια άλλη. Και αν μια από αυτές τις κρίσεις οδηγήσει σε μια πυρηνική αποκάλυψη, δεν το γνωρίζουμε. Αλλά στο μεταξύ, το να αφήσουμε τον εαυτό μας να πάθει κατάθλιψη είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε.
   Είναι αλήθεια, δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις ατομικές βόμβες ή ακόμα και τις συμβατικές, αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε, με τις μικρές καθημερινές μας ενέργειες, να περιορίσουμε τη χειρότερη ζημιά και να βάλουμε τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον.
   Αλλά μόνο αν είμαστε σε θέση να επιτύχουμε την κρίσιμη μάζα, γιατί ένα εκατομμύριο άνθρωποι που ουρλιάζουν με αταξία, ο καθένας μόνος του, κάνουν μόνο θόρυβο, αλλά χίλιες κραυγές από κοινού ακούγονται, και πάνω απ’ όλα κατανοούνται, παντού. Η συνταγή είναι πάντα η ίδια: προλετάριοι από όλο τον κόσμο, ενωθείτε!

Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος     comune info